8 ธันวาคม 2544 20:38 น.
dokkoon
แม้รู้ว่ามีรักก็จักมีทุกข์
แต่ก็มี สุข - สนุก - เคล้าคลอ - ล้อ - วาบหวาม
มีคุณค่า มีใส่ใจ มีใสงาม
มีครั่นคร้าม มีคิดถึง คนึงกัน
รักไม่ใช่มีเพียงทุกข์หรือสุขเท่านั้น
ปะปนกันทั้งสุขและทุกข์นั่น
ถึงอย่างไรใครๆไม่อาจหลบพ้นมัน
ต้องมีรักเข้าสักวัน .. ก็อย่าหวั่นกับรักเลย
7 ธันวาคม 2544 07:55 น.
dokkoon
ตะวันขึ้นแล้วตะวันตก
ดาวเดือนดกดื่นหมดคืนก็หาย
ชีวิต มีเกิดแก่ แน่นอนต้องตาย
สุดท้ายไม่มีอะไรจีรัง
ความรัก..แรกรักก็หวานสุขสม
นานไปความหวานจืดจางลง
เปลี่ยนเป็นขมเป็นขื่นไม่ทนคง
ก็คงเป็นเพราะไม่อาจฝืน .. ทุกสิ่งต้องคืน..สู่ความจริง ..ไม่จีรัง
7 ธันวาคม 2544 02:52 น.
dokkoon
รกรุงรังอย่างกับรังหนู
อุดอู้เพราะคับแคบแบบที่เห็น
อยู่กันหลายคนมันจนคนลำเค็ญ
แต่ซ่อนเร้นด้วยอบอุ่นในไมตรี
เปรียบกับคนอยู่ตึกสูงสูง
วางตัวอย่างนกยูงสูงศักดิ์ศรี
ลาภยศ เงินทอง ฟูฟ่องมี
แล้งน้ำใจไมตรีต่อผู้คน
หากกล่าวหาว่าเป็นคนจน
คนอย่างเราจะต้องเถียงสักหน
มาตรฐานเอามาวัดค่าว่า รวย-จน
แค่เงินที่มากล้นเท่านั้นฤา
ไม่ลองวัดที่ใจบ้าง
คนใจกว้างจะรวยบ้างไม่ได้หรือ
ลองวัดที่มีสุขในใจไม่ได้ฤา
คนรวยอาจคือคนมีสุขได้ทุกวัน
6 ธันวาคม 2544 12:00 น.
dokkoon
หากอยากมีรัก
ต้องรู้จักธรรมชาติรักสักหน่อย
รักให้สุข ให้ห่วงใย ให้รอคอย
มีดีไม่น้อย ... แต่ก็บ่อย ... ที่มีทุกข์
ทุกอย่างมีด้านสว่าง ด้านมืด
ความรักอาจฝืดฝืนไม่สนุก
หากรักแล้วอาจต้องมีทุกข์
ปะปนกับความสุขแน่นอน
เต็มใจไหมล่ะ
ที่จะได้สุขทั้งหนาวร้อน
สดชื่นจากเช้ายันตะวันรอน
ยามนอนก็หลับฝันดี
และต้องยอมรับด้วยว่า
บางเวลาความสุขมันหนี
ความทุกข์คงรุกเร้าแทนที่
ความหวังดีๆมีอันมลายไป
ทุกอย่างอยู่ที่คนทั้งสอง
ถ้าประคองถนอมรักฟูฟักไว้
อาจสุข-ทุกข์ บ้างบางคราวไป
อดทนได้ ใจรับไหว ความรักก็น่า อภิรมณ์
6 ธันวาคม 2544 11:31 น.
dokkoon
ถ้าชีวิตจริงมีแต่สิ่งที่สมหวัง
ใครผิดหวังคงมีค่ามากกว่า
ความสมหวังก็คงแค่เรื่องธรรมดา
คุณค่าอาจอยู่ที่ความผิดหวัง
แย่งกันผิดหวังครั้งใหญ่
โลกทั้งโลกประกวดใครได้ผิดหวัง
มีรางวัลมากมายหลายคนตั้ง
ีรอคนผิดหวังมารับไป
แต่โลกเรามีทั้งสมหวังและผิดหวัง
ทุกคนอยากสมหวังดั่งตั้งไว้
แสดงว่าความผิดหวังคงมากมาย
ความสมหวังก็แค่กำไรหากได้มา
หากรู้สึกผิดหวัง
ไม่ต้องหมดพลังร้องโหยหา
เพราะมันก็แค่เรื่องธรรมดา
สมหวังต่างหากหากมีมา เป็นเรื่องดูเหมือนว่า ... แปลกจังเลย
หน้าส่วนตัว
657
