20 เมษายน 2545 08:09 น.
dokkoon
ติดอยู่ในหัวใจ
mono
กับบางสิ่ง..บางอย่าง ที่คิดว่าคงลืมเลือน
แต่นานวัน...กลับยิ่งดูเหมือนจะไม่ใช่
บางความรู้สึกที่เคยเลือนพร่า..กลับชัดเจนขึ้นมา..ไม่รู้ว่าทำไม
และเพราะอะไร..ส่วนลึกของใจ..จึงได้หวั่นไหวเพราะเธอขึ้นมา
ทั้ง ๆ ที่เก็บเธอเอาไว้...ในใจส่วนลึก
และนานแล้วที่ฉันไม่ได้คิดถึง...จนทำให้ต้องรู้สึก..เหว่ว้า
นานแล้วไม่ได้เหงาใจ..ไม่ได้ถามตัวเอง..ว่าเธอจะคิดถึงกันบ้างไหม..ที่ล่วงเลยมา
แต่เวลานี้ทุกความรู้สึกที่ว่า...กลับชัดเจนขึ้นมา..ในหัวใจ
ไม่รู้ว่าทำไม...จึงไม่อาจลืมเลือน
ทั้งที่ไม่มีอะไรจะมาคอยย้ำเตือน..ว่าเธอยังเหมือน..อยู่ใกล้ ๆ
จะมีก็แค่บางความรู้สึกที่ติดอยู่ตรงนี้...รู้สึกดี ๆ ที่หัวใจ
เพียงแต่ไม่รู้ทำไม...ความคิดถึงมันจึงล้นอยู่ข้างใน..จนรู้สึกว่า..หวั่นใจเหลือเกิน
เก็บไว้ในส่วนลึก
dokkoon
กับความประทับใจในครั้งแรก
คงไม่แปลกหากจะเก็บไว้ไม่ห่างเหิน
กับใครใครทำไมหนอไม่เคยเพลิน
กับเธอถึงเธอเมินเฉย....ก็ไม่เคยลืมได้สักนิดเดียว
แม้ว่าอยู่ไกลจนเหมือนจะห่างหาย
แต่รู้ไหมลึกลึกในใจมันเลาะเลี้ยว
ชอบนึกถึงเธอทุกทุกเวลาที่เหงาเชียว
แหละหลายเสี้ยวของความคิด....อยากสนิทแนบแอบใกล้เธอ
ไม่รู้หรอกว่าทำไม
แต่อยู่ที่ไหนก็คิดถึงเธอเสมอ
นานวันไปใจฉันยิ่งรู้สึกพิเศษกับเธอ
เป็นไปได้ไหมอยากให้เธอคิดถึงฉันบ้างเหมือนกัน
20 เมษายน 2545 01:12 น.
dokkoon
ด้วยสิ่งที่เป็นอยู่เพียงแค่นี้
ยังไม่มีเหตุผลเพียงพอสำหรับฉัน
ที่จะตัดเธอออกไปจากใจกัน
ก็เพราะฉันรักเธอมั่นมากเกินไป
เพียงแค่เธอไปมีคนอื่น
หัวเราะเยาะยิ้มระรื่นขนาดไหน
ไม่ว่าเธอจะสบัดทิ้งฉันอย่างไร
ยังไม่ทำให้ฉันปวดร้าวจนเกินทน
เพียงแค่เธอบอกว่าไม่สน
สำหรับคนอย่างฉันยังไม่หม่น
เพียงแค่เธอบอกเลิกกับฉันมันยังไม่ข้น
ขนาดนี้เหตุผลยังไม่พอ
กลับมาทำร้ายฉันมากกว่านี้
เพราะใจที่มีฉันให้เธอเกินกว่าท้อ
หากต้องการจากไปฉันร้องขอ
กลับมาทำให้ร้ายฉันให้ท้อ....หากเกินทนฉันจะขอเดินจากไป
20 เมษายน 2545 00:57 น.
dokkoon
กับคำถามถึงความรู้สึกของฉัน
บอกอย่างเชื่อมั่นไม่ต้องกลัวว่าฉันหวั่นไหว
ไม่ว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไร
ฉันก็เข้าใจไม่จำเป็นต้องอธิบายยืดยาว
สรุปในที่สุด
ต้องการให้ฉันหยุดติดตามทุกย่างก้าว
ฉันยอมรับได้กับความเป็นจริงทุกเรื่องราว
แม้จะต้องฉานร้าวแต่ฉันจะเข้าใจเธอ
ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร
โปรดรับรู้ว่าใจฉันยังรักเสมอ
หากจำเป็นที่เธอไม่ต้องการพบเจอ
โปรดรับรู้เสมอ...ถ้าเพื่อเธอ...ฉันเข้าใจ
ขอให้เธอมีความสุข
แม้ฉันจะทุกข์บ้างยังทนไหว
ขออย่างเดียวหากวันใดเธอเสียใจ
กลับมาใกล้ๆไม่ต้องหวั่นไหว...ฉันจะเข้าใจเธอ
20 เมษายน 2545 00:43 น.
dokkoon
ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
ข้าวปล้อง
มองดูเธอสองคนในวันนี้
ด้วยสายตาที่กำลังบอกว่าความรู้สึกทุก ๆ อย่างได้เปลี่ยนไป
ยิ้มให้เธอทั้งสองเพื่อย้ำเตือนว่าฉันคนนี้ยังคงไม่เป็นไร
ความรู้สึกที่มีให้ยังคงเป็นความรัก แต่เป็นรักครั้งใหม่ที่ไม่เหมือนเคย
บ่อยครั้งที่ผลั้งเผลอไปกับการร้องไห้
เศร้าเสียใจกับความรัก - - ที่ไม่อาจจะเปิดเผย
รักของเพื่อนคนนีงที่ต้องซ่อน เพียงเพราะเป็นคนคุ้นเคย
ความรักที่ไม่เคยคิดเฉลย คงได้แต่ซุกซ่อนความรู้สึกไว้ในใจ
แต่ในวันนี้ฉันคนเดิมกลับมาแล้ว
กลับมาพร้อมหัวใจที่ผ่องแผ้วและรอยยิ้มที่สดใส
กลับมาเป็นเพื่อนคนเดิมที่รัก คอยหวงและห่วงใย
และจากนี้ต่อ ๆ ไปความรู้สึกจากหัวใจจะคงมั่น - -
- - ในความรักของเพื่อนไม่เปลี่ยนแปลง
ความรู้สึกดีๆไม่เปลี่ยนเลย
dokkoon
เข้าใจดีกับสิ่งที่เธอรู้สึก
แต่ลึกลึกจากใจไม่อยากให้เป็นความขัดแย้ง
คิดอย่างไรจึงบอกออกไปจึงต้องแสดง
ต้องชี้แจงเพราะไม่อยากปล่อยให้เปลี่ยนแปลงเกินแก้ไข
รู้สึกได้กับสิ่งที่เธอให้กับฉัน
มองตาฉันก็เข้าใจกันว่าเธอรู้สึกแบบไหน
แต่เพราะฉันเข้าใจในตัวของฉันว่าเป็นอย่างไร
จำเป็นต้องบอกไปว่าหัวใจฉันมีคนครอง
สำหรับเธอในความเป็นฉัน
บอกได้อย่างไม่หวั่นว่ารักเธออย่างเพื่อนอย่างน้อง
เป็นความรู้สึกดีดีที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปรในใจทุกห้อง
วันนี้เธออาจหมอง.....แต่ฉันไม่ต้องการหลอกลวงเธอ
20 เมษายน 2545 00:00 น.
dokkoon
เพราะเธอรักแต่ตัวเธอเอง
พิมพ์ชล
เพราะเธอไม่เคยมีหัวใจ
ไม่เคยเห็นใจ...ว่าใครจะปวดร้าว
ไม่แยแส ไม่ดูแล ว่าทำใครน้ำตาพร่างพราว
ไม่แคร์ว่าใครต้องเหงา เศร้าแทบขาดใจ
บอกกันง่ายๆ ว่าเผลอไปรักใครคนอื่น
ทิ้งกันไป ไม่สนใจว่ามีใครขมขื่นขนาดไหน
ฉันรู้แล้ว เข้าใจแล้ว ที่จริงเธอเป็นอย่างไร
เพราะจริง..จริง เธอไม่เคยรักใคร...นอกจากตัวเอง
dokkoon
แกล้งลองใจ
หัวใจไม่ใช่ไม้ไม่ใช่เหล็กไหล
จึงต้องลองให้หวั่นไหวถูกข่มเหง
ที่เธอว่าฉันว่ารักแต่ตัวเอง
ฉันอยากเข้าใจเธอนะคนเก่ง ... ว่าในใจเธอเองเป็นอย่างไร
ลองแกล้งบอกไปว่าฉันรักคนอื่น
ดูซิเธอยังชื่นหรือขมขื่นเป็นอย่างไหน
ทุกอย่างที่ทำก็เพื่อลองใจ
เธอมีฉันอยู่บ้างไหม ..... ถ้าเธอเสียใจ .... ก็คงไม่ใช่รักเธอเพียงข้างเดียว