23 เมษายน 2545 23:16 น.
dokkoon
รักของฉันนั้นเป็นเช่นไฟป่า
ที่โหมมาแรงกล้ากลางป่าร้อน
แม้นภูผาไม่อาจกั้นให้ไฟรอน
เพลิงความร้อนเผาไหม้ได้ทุกทาง
เปรียบฉันเป็นเช่นป่าไม้
ที่อยู่ไม่ไกลไฟเพลิงกว้าง
ไม่มีที่หลบไม่มีที่ไปไม่มีหนทาง
ป่าต้องร้างเพราะเพลิงสุมรุ่มร้อนตาย
เธอเป็นเช่นไฟป่า
เห็นเธอแล้วร้อนซ่ามันมุ่งหมาย
อยากอยู่ใกล้ให้เหงาคลาย
และสุดท้ายหนีไม่พ้นหลงรักเธอ
ไฟรักมันไหม้เข้าแล้วนะ
ยากจะหนีไปไหนใจคงเก้อ
ยอมให้ไฟรักไหม้ใจรักเธอ
เสนอตัวเป็นเชื้อไฟไม่เสียดาย
23 เมษายน 2545 22:33 น.
dokkoon
ขอรักเธออีกสักครั้ง
กาดาษ
http://thaipoemcom.94.uslive.net/poemdata.asp?id=14279
อยากจะขอรักเธออีกสักครั้ง
เรื่องที่ผิดพลั้งเธอจะให้อภัยกันได้ไหม
ขอโทษนะที่ฉันตัดสินใจพลาดผิดไป
แล้วเราจะกลับมาเริ่มใหม่ได้ไหมคนดี
ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
เพราะฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอในตอนนี้
แก้วที่แตกแล้วต่ออย่างไรก็เห็นรอยร้าวอยู่ดี
แค่ขอให้ฉันได้รักเธออีกสักทีก็พอใจ
รักเธอได้ครั้งเดียว
dokkoon
ไม่เคยให้รักใครได้สองครั้ง
เธอเองไม่ใช่ช่องว่างที่ละเว้นได้
สำหรับฉันให้อภัยได้ไม่เป็นไร
แต่การกลับมาเริ่มต้นใหม่..คิดอีกที
สำหรับความรู้สึกของฉันที่เธอรับรู้
น้ำตาที่พรั่งพรูออกไปได้เห็นนี่
แก้วแตกแหลกแล้วจะประสานให้ได้ดี
คงไม่มีวิธีที่ทำได้.ถือว่าต้องเสียไปไม่ได้คืน
หากเธอยังรักฉันอยู่
จงรับรู้กฏของฉันมั่นไม่ฝืน
รักแตกแหลกยับไม่กลับคืน
โชคดี.ที่รักยังยืน..ใจฉันไม่ต้องฝืน ยังรักเธอ ไม่เปลี่ยนแปลง
23 เมษายน 2545 21:36 น.
dokkoon
ปลอบใจตัวเอง
ตฤณ
---------------------------------------------------------------------------
ไม่เป็นไรนะ..แค่เธอไม่รัก
ไม่เป็นไรนะ..แค่เธอไม่ห่วงหา
ไม่เป็นไรนะ..แค่เธอไม่สบสายตา
ไม่เป็นไรนะ..แค่เธอรักเขามากกว่าเท่านั้นเอง
ขอบคุณนะ..ที่เคยรักกัน
ขอบคุณนะ..กับความสำคัญที่อาจจะมองไม่เคยเห็น
ขอบคุณนะ..บทเรียนที่แสนจะเป็นกันเอง
ขอบคุณนะ..แม้ฉันจะไม่เก่งแต่ก็จะดูแลตัวเองได้ดีพอ
dokkoon
คงไม่เป็นไรหากมันใช่ฉันไม่รัก
คงไม่เป็นไรหากฉันไม่ห่วงหนอ
คงไม่เป็นไรหากหลบไม่สบตาจนพอ
คงไม่เป็นไรหากฉันขอรักใครมากกว่าเธอ
รู้ไหมใจดำเหลือเกินนะ
ที่จะมาขอบคุณแบบเพ้อเจ้อ
พอเข้าใจว่าฉันไม่รักทำดีใจนะเออ
หรือรอมาเสมอเพื่อที่เธอจะจากไป
เพราะฉันรักเธอมากจากยากถอน
เพราะฉันไม่คลอนไหวมีรักใหม่
เธอยังครองที่หนึ่งได้ในหัวใจ
ห้ามเธอจากไป..ยอมไม่ได้.รู้ไหมเธอ
23 เมษายน 2545 21:07 น.
dokkoon
เหนื่อยใจ
แว่นหนา
ไม่รู้จะพูดอะไร
เพราะใจมันหวั่นมันท้อ
เหน็ดเหนื่อยกับการเฝ้ารอ
อยากหยุดอยากพออยากพักหัวใจ
กว่าเธอจะกล้ามาบอกรักฉัน
กว่าเราจะรักกันมันนานแค่ไหน
ยังมีคนมาขวางให้ห่างไป
ท้อแท้จนร้องไห้เสียน้ำตา
จบกันไปเลยจะดีไหม
ถึงว่าใจของฉันจะเคยกล้า
แต่ตอนนี้มันตายและด้านชา
เสียเวลาฉันเหนื่อยล้าเกินทน
dokkoon
สิ่งที่เธอคิดเห็น
ฉันเชื่อว่าเป็นเพราะเธอท้อหม่น
เธอคงเหนื่อยใจหมดกล้ากังวล
ที่มีคนเล่าเรื่องราวให้ฉาวใจ
เธอยังจำวันเหล่านั้นได้หรือเปล่า
วันเก่าเก่าที่เราเคยร่วมใช้
กว่าเราจะรักกันมากมายได้
ก็ผ่านอุปสรรค์น้อยใหญ่ใช่ง่ายดาย
แค่มีคนอื่นเดินข้างข้าง
ไม่ใช่คนที่มาขวางทางเราอย่าหมาย
โปรดเข้าใจกว่าจะรักกันได้ก็แทบตาย
จะทิ้งกันได้ไง.ฉันไม่ใช่คนหลายใจ.นะตัวเอง
23 เมษายน 2545 20:38 น.
dokkoon
นึกถึงหรือคิดถึง
jasmine
คำว่าคิดถึงของฉัน
และคำว่านึกถึงนั้นมันคนละความหมาย
คำว่าคิดถึงน่ะมันมีมากมาย
แต่น่าเสียดายที่เธอไม่เคยนึกถึงมัน
กับแค่คำว่าคิดถึง
ฉันจึงยังรอเธออยู่ที่นั่น
แต่ความคิดถึงที่อยู่ในใจของฉัน
เธอไม่เคยจะรู้สึกว่ามันมีค่าอะไร
ฉันคงไม่กล้าถามเธอนะ
ว่าเธอจะคิดถึงฉันอยู่บ้างไหม
ที่ฉันจะถามเธอและคงไม่มากเกินไป
เคยนึกถึงกันบ้างไหมเวลาเธออยู่ไกลๆคนดี
dokkoon
นิยามของคำว่าคิดถึงและนึกถึง
ฉันอาจไม่ลึกซึ้งถึงความหมายของสองคำนี้
แต่สิ่งที่ฉันเป็นและฉันมี
คือชีวีนี้ขาดเธอไปใจขาดตาย
กับคำว่ารักและคิดถึง
เป็นแค่ส่วนหนึ่งซึ่งฉันหมาย
ทั้งที่ความรู้สึกทั้งหมดนั้นมากมาย
ไม่อาจถ่ายทอดไปเป็นถ้อยคำ
ที่รักจ๋า
รู้ไหมว่าอยู่ห่างเธอนั้นต้องกลืนกล้ำ
ใจหวิวไหวทุกครั้งไปเป็นประจำ
ไม่ว่ากลางวันหรือคืนค่ำเกินกว่าคำใดจะบรรยาย
อยากกลับมาอยู่ใกล้ๆ
รอสักหน่อยได้ไหมปีสุดท้าย
จะเร่งรัดการงานในส่วนปลาย
ให้เสร็จสิ้นดังที่หมายแล้วจะกลับไปรับขวัญนะแก้วตา
หน้าส่วนตัว
751
