30 มีนาคม 2548 10:20 น.
dokfha
เจ็บและช้ำมากี่ครั้ง พลาดและพลั้งมากี่หน
หากจะเป็นเธออีกสักคนมันก็คงไม่ต่างกันเท่าไร
หากเธอคิดทำอย่างนั้น หากจะทิ้งกันก็คงตามใจ
เจ็บยังไงคงไม่ตาย เพราะฉันต้องอยู่อีกนาน
หากจะตายก็ตายไปแล้ว เจ็บอีกทีจะซักเท่าไร
ใจมันเจ็บมาแล้วกี่ครั้งจะช้ำแค่ไหนไม่เห็นมันตายซักที
..
อีกกี่น้ำไหลพรากจากตาช้ำ
อีกกี่คำพร่ำเพรียกเสียงเรียกขวัญ
อีกกี่เจ็บกี่เหน็บหนาวต้องฟ่าฟัน
อีกกี่วันความเจ็บนั้นจะบรรเทา
กี่ครั้งครายอมให้ย่ำย้ำเย้ยเหยียด
กี่คราวเฉียดช้ำโชกโชนโดนสวมเขา
กี่ทุกข์ทนทับท่วมท้นล้นใจเรา
กี่ครั้งเล่าที่คุณเฝ้าทำร้ายใจ
..
..ผิดไหม?ที่ไม่ไปพบเธอ ไม่ต้องการพบเจอ ไม่ต้องการเจอะหน้าใคร
..ผิดไหม? ที่ไม่ยอมเข้าใจ ไม่อยากฟังเรื่องราวที่เธออยากอธิบาย
..ผิดเร๊อะ? ที่เป็นคนรักจริง ที่เป็นคนฝังใจ รักแล้วยากจะลบเลือน
..ผิดเร๊อะ? ที่อ่อนแอเหลือเกิน เกินจะยอมรับรู้การลาจาก รับรู้ว่าเธออยากจากฉันไป
..
11 มีนาคม 2548 16:57 น.
dokfha
..
คุณรู้ไหมว่ามีใครอีกคนหนึ่ง
ที่ติดตรึงภาพฝันวันเคียงคู่
ใจยังเจ็บปวดปร่าทั้งที่รู้
คืนก่อนคู่คืนนี้พรากจำจากลา
เฝ้าครวญคร่ำร่ำร้องฟ้องต่อฟ้า
ขีดชะตาให้วกวนทนก้มหน้า
เคยเวียนว่ายได้หลุดพ้นจนจากมา
กลับต้องฝ่าไปที่เก่าเราเคยทำ
หรือว่าเป็นของขวัญอันล้ำค่า
ที่สรรหาให้ฉันได้เจ็บช้ำ
พรสวรรค์? พรแสวง? ที่กระทำ
ที่ตอกย้ำซ้ำซากไม่จากจาง
..
9 มีนาคม 2548 11:19 น.
dokfha
..
สูงสุดหล้า เขาเขียว เที่ยวค้นหา
ไกลสุดตา คุณดั้นด้น ไม่ร่นหนี
คงเพราะใจ ปราถนา ค่ามากมี
ไกลเท่านี้ ไกลแค่ไหน ใจมุ่งตรง
มิหวาดหวั่น บั่นบาก แม้ขวากหนาม
เพียงติดตาม หัวใจ ที่ไหลหลง
ด้วยใจรัก ด้วยใจภักดิ์ และมั่นคง
ใจยอมลง สิโรราบ ตราบวายชนม์
แต่กับฉัน ถนนนั้น แค่กั้นไว้
คุณกลับไม่ ข้ามมายัง ฝั่งถนน
วาสนา น้อยนัก ในค่าตน
นี่หละผล ของคน ไม่มีใจ
..
หน้าส่วนตัว
1070
