2 กุมภาพันธ์ 2547 00:48 น.
doctorchira
งานเลี้ยงใดไม่เลิกลา.......ไม่ปรากฎ
เหมือนกันหมดเป็นวัฎจักร์อย่ากังขา
จะเฉยเมย หรือเริงรื่น สมอุรา
หรือโศกาเศร้าระกำ...จำอาลัย
เมื่อมีพบ.ก็มีพราก.มากมายนัก
เมื่อมีรัก...ก็มีโศก......อย่าสงสัย
แรกพบกันโปรดถนอมดวงฤทัย
ให้อาลัยเมื่อถึงวัน...........ที่อำลา
1 กุมภาพันธ์ 2547 01:14 น.
doctorchira
ยิ่งอยู่สูงยิ่งหนาวเหน็บในดวงจิต
โอ้ชีวิต........เราลิขิต......ผิดไปหนา
ทนถากถางทางชีวิตสร้างมรรคา
จนกลายมาเป็นเทวดาเดินบนดิน
อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายไร้เงาเพื่อน
ถึงมีเรือนแทบไม่เคยได้คืนถิ่น
ทุกวารวันได้แต่วุ่นเรื่องทำกิน
แม้แต่ลิ้น!...ไม่เคยลิ้มรสโอชา
ต้องเดินทางแสนไกลเหนื่อยกายนัก
ต้องปักหลัก..คอยจัดการ.....คอยสรรหา
คอยเร่งรัด.....คอยสั่งการ...คอยบัญชา
เพื่อได้มาของกิจการ..............มั่นคงทน
ถ้าย้อนได้..อยากขอย้อน..เวลากลับ
ขอระงับ.....วัฎจักร์ที่สับสน
ไม่ขอริ.......ไม่ขอเริ่มความอลวล
ปล่อยให้วนตามครรลองแห่งบุญกรรม
หน้าส่วนตัว
1818
