21 พฤษภาคม 2546 10:13 น.
disukae
เย็นฝนฉ่ำน้ำตาเมฆ ใครหนอเสกเป่ามนต์พ่นฟ้า
หยดหนึ่งเม็ดฝนบนเรียวตา สายลมพัดพาลิ่วลอยไป
ท่ามสายน้ำ ดื่มด่ำกับความเคลื่อนไหว
ชีวิตเอยเลยล่วงไป คว้างไหลในกระแสน้ำวน
...นานไหมกว่าจะไกล้ฝั่งฝัน กี่เสี้ยวคืนวันกี่ฟ้าฝน
จะมีคนผ่านไปได้กี่คน ใครบ้างคว้างหล่นลงก้นธาร
...เจ็บปวดบ้างไหมนะสายน้ำ เมื่อร่างคนบอบช้ำลิ่วลอยผ่าน
ดิ่งลึกสู่หินดินดาล ถึงตำนานฝันร้าวถึงดาวเดือน
เคยหลั่งน้ำตาบ้างไหม ยามซึ่งไร้ฝนคอยเป็นเพื่อน
เดียวดายในม่านหมอกแลเลือน เลื่อนไหลไปเพียงลำพัง
.....................เย็นฝนฉ่ำ ดื่มด่ำ..สายน้ำความหลัง
ชีวิตลอยไปในภวังค์ คล้ายดั่งกระแสธาร