27 พฤษภาคม 2554 17:14 น.
din
ออฟฟิศ
ออฟฟิศฉันนั้นวุ่นวาย คนก็มากมาย
งานยุ่งอิรุงตุงนัง
ผู้คนน่ารักน่าชัง บางครั้งก็ยัง
ทะเลาะหน้าดำหน้าแดง
บางคนมีเรี่ยวมีแรง มีข้อโต้แย้ง
ถกเถียงต่างต่างนานา
บางคนทุกข์ตรมอุรา จึงมีน้ำตา
ปิ่มว่าชีวาวางวาย
บางครั้งก็มีของหาย หากันแทบตาย
ไม่อาจจับมือใครดม
บางทีก็มีรักขม รวดร้าวระบม
หม่นหมองหม่นไหม้วิญญา
บ้างก็สมดั่งอุรา จัดงานวิวาห์
เฮฮาเริงรื่นชื่นใจ
ออฟฟิศคุณเป็นอย่างไร ช่วยบอกเล่าไป
ถามไถ่ด้วยมิตรไมตรี
20 พฤษภาคม 2554 13:39 น.
din
กระไอฝนร่วงหล่นบนลานฟ้า
หอบรักมาผลิบานเต็มลานฝัน
แว่วแว่วหวานบรรเลงเพลงคนธรรพ์
จนแอบฝันทุกทีที่ได้ยิน
เป็นน้ำทิพย์ธาราจากฟ้ากว้าง
หยดหยาดพร่างกลางใจให้ถวิล
หรือเป็นฉากละครที่หลอนจินต์
ก่อนพังภินทร์ย่อยยับกับสายตา
แล้วเจ้าชายไปไหนไยไม่กลับ
หรือลาลับแดนสรวงสิ้นห่วงหา
เมื่อคนธรรพ์บรรเลงเพลงอำลา
เทพธิดาเคว้งคว้างร้างรักไกล
กามเทพเล่นกลจนหลงผิด
กรรมลิขิตให้เห็นเป็นไปได้
เจ้าชายโบกมือลาสิ้นอาลัย
จึงน้ำใสไหลหยดรดฤดี
รุ้งทอดลำเป็นสายที่ปลายฟ้า
เทพธิดาหนาวเหน็บเจ็บเหลือที่
กระซิบบอกดวงดาวจ้าวราตรี
ดาวคือเพื่อนคือพี่ที่ผูกพัน
กระไอฝนร่วงหล่นบนลานฟ้า
แต่รักมาร้าวรานเต็มลานฝัน
เทพธิดาสะอื้นจนตื้นตัน
ไม่มีวันแสนดีของชีวิต
10 พฤษภาคม 2554 16:32 น.
din
"เหมือนตายจากกัน"
คนที่เรารักเขามากกว่ามาก
มาพลัดพรากจากไปอยู่ไหนหนอ
ถ้าความเข้าใจกันมันไม่พอ
ฉันจะรอที่นี่นะที่รัก
รอพรุ่งนี้แสงทองจะส่องหล้า
ทอแสงจ้าให้เห็นเป็นประจักษ์
แม้ว่าเขาคนดีที่เราภักดิ์
ไม่ตระหนักรักซึ้งซึ่งเรามี
เมื่อเขาไม่ใช่เขาของเราแล้ว
ตาส่อแววหนาวเหน็บเจ็บเหลือที่
ความคิดถึงห่วงหาทุกนาที
มันปวดร้าวฤดีเช่นนี้เอง
หยาดน้ำค้างพร่างหล่นบนใบหญ้า
หนาวน้ำตาคนตรมถูกข่มเหง
หัวใจคนไร้หวังยังกริ่งเกรง
ความวังเวงคลุมครอบรอบรอบกาย
ไม่มีฝันวันดีของชีวิต
นึกถึงคนเคยชิดแล้วจิตหาย
เมื่อสิ่งที่เคยฝันมันเปล่าดาย
เขาก็ตายจากความรู้สึกเรา
2 พฤษภาคม 2554 11:36 น.
din
เรายึดถือสีเสื้อเพื่อแบ่งข้าง
เกิดช่องว่างทั่วไปในวิถี
ความคิดแผกแตกต่างในบางที
เราก็ชี้หน้าด่าว่ากันเอง
แผ่นดินเรามีชาติศาสน์กษัตริย์
เป็นร่มฉัตรมิให้ใครข่มเหง
ศัตรูเข้าโรมรันไม่หวั่นเกรง
พร้อมละเลงเลือดเนื้อเพื่อชาติไทย
มาวันนี้ขวานทองต้องแตกแยก
กี่ชีวิตเข้าแลกคิดบ้างไหม
มันขมขื่นชอกช้ำระกำใจ
อีกเมื่อไรหันหน้าเข้าหากัน
สามัคคีคือพลังหวังสร้างชาติ
โอ้อนาถคิดไปหม่นไหม้ขวัญ
เมื่อต่างฝ่ายต่างโหมเข้าโรมรัน
คงสักวันขวานบิ่นสิ้นชาติไทย
อย่ายึดถือ ตัวคน จนหลงผิด
อย่ายึดติด บุคคล จนหลงใหล
อย่ามัวเมาคำว่า อธิปไตย
อย่าให้ใครเบือนบิดคิดครอบครอง
ตั้งสติไตร่ตรองเถอะน้องพี่
น้ำตาปรี่ท่วมใจไทยทั้งผอง
เมื่อเลือดรินหยาดหยดรดท่วมนอง
ความปรองดองสมานฉันท์ก็ฝันไป
กี่ครั้งแล้วที่เราต้องร้าวรวด
กี่ครั้งปวดดวงกมลเกินทนไหว
กี่ครั้งที่ขื่นขมตรมทรวงใน
กี่ครั้งไทยหันมาฆ่ากันเอง
เลิกยึดถือสีเสื้อเพื่อแบ่งข้าง
ลดช่องว่างอย่าให้ใครข่มเหง
รวมน้ำใจกันไว้ไม่หวั่นเกรง
เพื่อร้องเพลงชาติไทยให้ไทยฟัง
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟdin
หน้าส่วนตัว
2255
