2 พฤศจิกายน 2555 17:14 น.
din
ความดายเดียวเปลี่ยวคว้างและว่างเปล่า
อาจรุมเร้าทุกทีที่จินต์เหงา
อย่าปล่อยมันให้เป็นเหมือนเช่นเงา
ที่ตามเร้าตามรุกให้ทุกข์ตรม
อาจมีบ้างบางทีที่ว้าเหว่
ดุจเรือเร่เห่คลื่นอย่างขื่นขม
เมื่อไร้มิตรเคียงใจไว้ชื่นชม
เพียงเกลียวคลื่นพัดถมก็จมธาร
อย่าปล่อยใจไปตามความว่างเปล่า
ให้ความเหงา...รุมอุรา...อย่างกล้าหาญ
เผชิญหน้ากับทุกข์ที่รุกราน
ถึงซมซานไปบ้างก็ช่างมัน
ขอบฟ้ากว้างทางไกลถ้าใจท้อ
คนที่รอมีได้แค่ในฝัน
ความจนยากไม่ใช่สิ่งสำคัญ
หากใจมั่น...คิดว่า...เขาเข้าใจ
ในโลกฝันออนไลน์มากมายเพื่อน
มาเยี่ยมเยือน...เตือนเธอ...จะได้ไหม
เป็นแค่ลมเย็นรื่นชื่นหทัย
เป็นเพื่อนในโลกฝันเท่านั้นเอง
25 ตุลาคม 2555 17:31 น.
din
ก็งานเยอะงานแยะนายแคะไค้
เราใส่ใจทำหมดไม่หดหาย
แต่นี่โอ้อกฉันมันวุ่นวาย
นายนะนาย...แก้แต่...เวิร์ดดิ้งเลย
แก้ทุกคำย้ำทุกทีไม่เหมือนเก่า
จะเอาใจอย่างไรเล่านายเหวย
เมื่อวานนี้บอกอย่างนี้รี่ทำเอย
นิจจาเอ๋ยวันนี้ข้าเปลี่ยนใจ
งานมันเยอะกองสุมรุมบนโต๊ะ
รีบเร่งโละปั่นมันมิหวั่นไหว
แต่นายโรคจิตย้ำช้ำทรวงใน
แก้วนไป...เปลี่ยนสลับ...กลับเหมือนเดิม
27 กันยายน 2555 15:57 น.
din
เพียงฟังถ้อยร้อยร่ำคำพร่ำบอก
เกรงเธอหลอกลวงให้ใจหมองศรี
เกรงต้องทุกข์หม่นเศร้าเหงาฤดี
เกรงไม่มี...ความจริงใจ...มอบให้กัน
เธอมองดาวพราวฟ้าว่าสูงศักดิ์
จนเกินจักคว้าไว้ใช่ไหมขวัญ
เมื่อดาวหลุดมือหายสลายพลัน
เธอจึงหันมองดินถวิลครอง
คงไม่ง่ายเช่นนั้นดอกขวัญจิต
ดินใคร่คิดทบทวนควรจองหอง
อย่าเสแสร้งแกล้งกันเป็นทำนอง
ว่าใฝ่ปองใฝ่ฝันให้สัญญา
ดินต่ำต้อยด้อยค่าทว่าจิต
มิเคยคิดหมายปองของสูงค่า
ดินจนยากเรียนน้อยด้อยวิชา
จึงเกรงว่าคว้าลมจะตรมทรวง
มิอาจรับฝากใจเธอไว้ได้
ประตูใจนั้นแสนจะแหนหวง
มันปิดล๊อคเอาไว้มิได้ลวง
คงเป็นดวงเราไซร์ใช่คู่กัน
20 กันยายน 2555 15:53 น.
din
ก็ห่างหายหลายวันนะขวัญเจ้า
ฝนตั้งเค้าปวดแปลบแสบไฉน
มันมืดมนหม่นมิดทุกทิศไป
จะหาใครปลอบขวัญนั้นยากเย็น
ที่ห่างห่ายนั้นไซร์ใช่ไปเที่ยว
แต่โดดเดี่ยวอ้างว้างอย่างที่เห็น
ไหนล่ะคนเคยฝันฝากประเด็น
เธอหลบเร้นอยู่ไหนไยไม่มา?
อยากปัดกวาดเช็ดถูห้องใจให้
ทั้งทรวงในเฝ้าแลชะแง้หา
เกรงเธอมีไม้อื่นไว้ชื่นตา
ทิ้งแก้วให้โรยราลงคาดิน
16 มิถุนายน 2556 22:17 น.
din
หลังพิงฝาตาหลับกับหยาดฝน
ที่โปรยหล่นหยาดพร่างมิสร่างสาย
มันเย็นเยียบเหมือนว่าจะบ้าตาย
เหมือนดังคล้ายคมมีดกรีดดวงแด
หลังพิงฝาตาหลับกับความหนาว
ทุกเรื่องราวตอกย้ำซ้ำรอยแผล
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างมันผันแปร
ย้ำรอยแพ้แผลพิษปลิดดวงใจ
หลังพิงฝาตาหลับกับลมร้อน
ยังอาทรถึงอยู่รู้บ้างไหม?
ระยะทางห่างกันหลายพันไมล์
แต่คิดถึงห่วงใยไม่เคยจาง
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟdin
หน้าส่วนตัว
4588
