ที่นิ่งเฉยใช่เห็นเป็นคนอื่นน้ำตารื้นกับวันอันอับเฉาฟ้าชีวิตวันนี้เป็นสีเทาไร้แม้เงาคนหวงห่วงอาทรจนค่อนแจ้งแสงเดือนลับเลือนฟ้าคอยวาจารักฝากจากสมรจวบเดือนต่ำดาวตกหัวอกรอนดุจจะทอนหัวใจไปจากกันคงลงเอยด้วยคำว่าลาจากพบเพื่อพรากจากไปใช่ไหมขวัญ?บนทางเดินเหินห่างระหว่างวันใครแปรผัน...ใครลวงหลอก...ช่วยบอกที
เมื่อใบไม้ปลิดปลิวละลิ่วหล่นให้เกลื่อนก่นลงดินดังสิ้นค่าเพียงลมโบกโกรกหวิวพัดพลิ้วมาก็ลับตาหายวับกับสายลมเปรียบดังเช่นสัจจธรรมค้ำุจุนอยู่เพื่อเรียนรู้ความชื่นความขื่นขมโลกมีเกิดมีดับสลับปมมีรื่นรมย์...สุข,เศร้า...เคล้าคละกันเคยถูกแดดลูบโลมชะโลมต้องอีกละอองฝนสาดจนหวาดขวัญขาดน้ำใจพอเพียงเลี้ยงชีวันใบไม้พลันซวนซบลงกลบดินแล้วใบไม้ใบสุดท้ายก็กรายจากเหลือเพียงรากหยั่งใจให้ถวิลเพียงต้นกล้าต้นใหม่ได้ยลยินมิรู้สิ้นบรรจบทวนทบรอย
เีพียงหนึ่งในไมตรีเธอมีให้ยังซาบซึ้งตรึงใจให้สุขศรีการต่อกลอนอ่อนหวานซ่านฤดีจึงไมตรีมีมอบเพื่อตอบแทนอาจมีบ้างบางคราที่ว้าเหว่ดุจเรือเร่ล่องไปไกลเหลือแสนอยู่กับความหมองหม่นคนหมิ่นแคลนและยากแค้นยิ่งนักรักเจ้าเอยแต่สิ่งหนึ่งพึงสดับเพื่อรับรู้แม้หดหู่เพียงใดฤทัยเ๋อ๋ยยังตรงต่อขวัญเกล้าเจ้าทรามเชยเหมือนที่เคยที่เป็นเช่นก่อนมาอยากฟังถ้อยร้อยคำเธอนำบอกอย่าลวงหลอกให้ฉันหวั่นผวาความอัดอั้นตันใจในอุราเอ่ยวาจาเถิดขวัญฉันอยากฟัง.......................................................................
ดุจดวงดาวเริงร่านภากาศพราวพิลาสเพียงมณีมิมีหมองเจิดแจรงแสงนวลชวนใจปองหลงแสงทองของจันทร์ริมฝั่งชลจากลุ่มน้ำแดนไกลในสมุทรมิอาจฉุดดวงดาวพราวเวหนบุญบันดาลสมหวังดังกมลดุจเพลงมนต์...จันทร์เจ้า...คงเข้าใจขอเพียงนวลแสงจันทร์อันไพจิตรเนรมิตจันทร์แจรงเป็นแสงไขลิบลิบดาวดวงเด่นเห็นรำไรคงไม่ไกลมือคว้ามาแนบทรวง*************************
ตั้งแต่เปลี่ยนหน้าเวปใหม่มีปัญหาคือไม่สามารถตอบกระทู้เพื่อนๆได้เลยเข้าระบบได้ แต่ส่งข้อความไม่ได้ไม่ทราบว่าใครเป็นบ้างแก้ปัญหากันอย่างไรล่ะ่นี่หรือว่าคอมพ์ของเราไม่สามารถรองรับระบบใหม่นี่ได้เพราะเป็นคอมพ์รุ่นเก่าหรือเปล่า........................พยายามโพสผ่านมือถือก็ยิ่งไปกันใหญ่เพราะมันฟ้องว่าPage not found thaipoemจนปัญญาจริงๆเลยลอง load goole Chrome มาลองโพสดูถ้าไม่ได้ก็จนใจจริงๆ