ยังคิดถึงกันอยู่รู้บ้างไหมปรารถนาแห่งใจอยากไปหาเพื่อพบเจอกันบ้างในบางคราแม้เวลามาพรากให้จากไกลคืนและวันผันเปลี่ยนเวียนบรรจบหากทวนทบ...ย้อนเวลา...คืนมาได้แม้เพื่อนจะอยู่ห่างหนทางไกลยังยื่นไมตรีเกื้อโอบเอื้อกันพอฝนตกไอดินส่งกลิ่นหอมยังถนอมความรู้สึกผนึกขวัญดอกคิดถึงซึ้งสลักปักแจกันมากำนัลเพื่อนยาก่อนลา(ไปนอน)
เพียงเพ่งพิศพากเพียร.......เฝ้าเขียนอ่านนับเนื่่องนานเน้นเนื่อง.......ในเรื่องเขียนเรียนเร่งรักรับรู้..................สู้พากเพียรจดจารเจียรจ้องจับ............เพื่อปรับใจสูงสุดสอยใสส่อง............มองด้วยจิตครวญครุ่นคิดใคร่คง........ยังสงสัยหวงห่วงหาไห้หวล..........ครวญอาลัยยั้งเยื่่อใยยุดยื้อ...............สื่ออารมณ์รักร้อนรนรานรุก............ไปทุกที่ลุกลนลี้หลีกหลบ..........พบรักขมให้ห้ามหักหันเห............เร่รักตรมจนจ่อมจมเจ่าจับ...........กับรักลวง
ท่านพรางใจซ่อนใต้คมกระบี่่เลือดไหลปรี่ตกในมองไม่เห็นถึงเจ็บแปลบแสบชาพาลำเค็ญยังแอบเร้นพรางซ่อนเสียงถอนใจจิบสุราเพื่อนใจในคืนหม่นพยับฝนครวญมาอุราไหวนี่หรือคือ...ยอดกระบี่่...ที่่เกรียงไกรเหตุไฉนพ่ายแพ้แด่นารีเป็นจอมยุทธยิ่งใหญ่ในพิภพมิสยบให้ใครในวิถีกลับต้องมาพ่ายแพ้อิสตรีฤากระบี่ท่านนั้นมันสิ้นคม?
ฉันเห็นเธอก้าวไปอย่างไร้ทิศใช้ชีวิตแกร่งกร้าวอย่างห้าวหาญไม่กลัวรักจะแยกลงแหลกรานเรื่่องวันวานผ่านผันไม่หันแลหัวใจเธอยอมปรับให้จับผิดจึงชีวิตหมองไหม้ใจมีแผลถูกเขาเย้ยหยันย้ำกระหน่ำแดสิ้นไร้แม้คนหวงเป็นห่วงกันไม่รู้ตัวว่าพญามัจจุราชหมายพิฆาตเข่นฆ่าให้อาสัญในมุมที่ไม่เห็นเป็นสำคัญรักจึงบั่นขาดลงเป็นผงคลีเธอจึงต้องร้อนรุ่มในมุมอับแว่วเสียงขับคร่ำครวญชวนหมองศรีว่า "นางฟ้าของซาตาน" รานฤดีป่านฉะนี้...เธอหมองหม่้น...อยู่หนใด
ผีเสื้อกรายปีกทักดอกรักหวานผึ้งรำคาญตัวต่อมาป้อหาเขียดยังเพลินแหวกว่ายสายธาราโน่นอีกาบอกรักทักแมงปอชะนีกู่โห่ร้องก้องไพรพฤกษ์เค้าแมวคึก...ชวนแขกเต้า...เข้าห้องหอกิ้งก่าแต่งตัวเริดทำเชิดคอม้าหางงอสอนนกให้ชกลมมดดำเลียน้ำค้างข้างกอหญ้าตั๊กแตนชวนปลาหาผ้าห่มเอี้ยงแอบหนีเจ้ทุยไปลุยตมกวางตาคมหัวยุ่งมุ่งแต่นอนเสียงนกเขาขันคูจู้กรูฮุกเจ้าหนูพุกเอ็ดหมาไม่ให้หอนดวงดาวบอกลาฟ้าข้าขอจรอาิทิตย์งอนถูกปลุกลุกทำงาน