18 มิถุนายน 2554 16:19 น.
din
สายฝนหล่นพรำ
ดอกไม้งามสดใส
เขายังคงดุ่มเดินไปข้างหน้า
มิเห็นความงามของธรรมชาติ
มิรับรู้ความร้อนเย็นของอากาศ
นอกเสียจาก...ความร้าวรอนแห่งหัวใจตน
"ร้านเหล้าอยู่ที่ใด"
"ลิบๆโน้น" ผู้ที่ก้าวสวนมาตอบ
เขาก้มหน้าก้าวต่อไป
ที่หมายคือ ร้านเหล้าที่เห็นอยู่...อีกไกลโพ้น
ผู้ที่ก้าวสวนมา สูดลมหายใจเข้าปอดลึก
กระไอดินหอมกรุ่น...ผีเสื้อบินว่อนทักทายกลีบดอกไม้
ดอกหญ้าเอนลู่ตามแรงลม
ไกลออกไป แม้เจ้ากาดำยังโผบินเริงร่า
ลมกรรโชก พาเอาหยาดฝนหล่นจากยอดไม้สูง
เขาเงยหน้าขึ้น รับหยาดน้ำเย็นฉ่ำนั้น
ความร้าวรอนแห่งหัวใจผ่อนคลายลง...แม้เพียงชั่วขณะ
อารามที่เห็นอยู่ลิบๆ...คือจุดหมายพักพิงใจอันอ่อนล้า
*****************