22 มกราคม 2555 18:05 น.
din
หากเธอรอคอยใครจนใจแปลบ
จะเจ็บแสบทุกอนูความรู้สึก
พิษแห่งความชอกช้ำมันล้ำลึก
ตกผลึกอวลกรุ่นฝุ่นตะกอน
คำปลอบไม่ทุเลาบรรเทาดอก
เพราะรักอันย้อนยอกมันหลอกหลอน
เธอจึงเจ็บทุกทีที่อาวรณ์
จนร้าวรอนซานซมจมน้ำตา
อย่าไปรอคอยใครจนใจปวด
อย่าร้าวรวดลุ่มหลงพะวงหา
ลองตรองไตร่ใคร่คิดพิจารณา
เขาควรค่าแค่ไหนกับใจรอ
เปรียบเธอเป็นเช่นนกที่ผกผิน
จะโบยบินผินไปที่ใดหนอ
เมื่อปีกหักรักลาน้ำตาคลอ
ยังวอนขอไปในที่ยังมีรัก
ไยเธอไม่เปิดใจให้รับรู้
ฉันคือผู้หม่นหมองครองทุกข์หนัก
อยากโอบกอดเธอไว้ในอ้อมภักดิ์
ให้หนุนตักแล้วหลับชั่วกัปกัลป์
12 มกราคม 2555 11:38 น.
din
เมื่อความรัก จุดสาย ที่ปลายหนาว
ย้ำเรื่องราว รักบอก หลอกให้หลง
เมื่อเย็นย่ำ สายัณห์ ตะวันตรง
รักก็คง เหือดหาย กับสายลม