25 มกราคม 2554 13:47 น.
din
***
จะต้องเจ็บอย่างนี้อีกกี่หน
อีกกี่คนต้องหมองนอนร้องไห้
ต้องเจ็บช้ำอย่างนี้อีกกี่ใจ
ยาอะไรบรรเทาเศร้าให้คลาย
โลกนั้นมีมุมมองอยู่สองอย่าง
มุมกระจ่างงดงามเต็มความหมาย
อีกมุมมืดโดดเดี่ยวและเดียวดาย
แต่ทางสายจ็บนั้นมันเป็นเรา
เห็นเขายิ้มสดชื่นระรื่นจิต
เราหลงทิศหลงทางช่างโง่เขลา
หรือฟ้าใสวันนี้กลายสีเทา
จมกับเงามืดบอดตลอดกาล
20 มกราคม 2554 18:26 น.
din
***
ภาพความหลังพร่าเลือนสะเทือนจิต
เมื่อชีวิตไม่เป็นเช่นที่หวัง
ใจดวงน้อยร้าวรอนอ่อนพลัง
จะเหลียวหลังเดินหน้าก็ล้าเกิน
เหมือนโลกสิ้นความฝันอันพิสุทธิ์
ไม่อาจหยุดรักร้างความห่างเหิน
เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างคือหมางเมิน
ก็จำเดินจากไปให้ไกลกัน
เมื่อบุพเพสันนิวาสต้องคลาดแคล้ว
เขาคือแก้วอยู่ไกลเกินใจฝัน
บนเส้นทางรักร้างระหว่างวัน
คือนิรันดร์เหินห่างก่อนร้างลา
...ไม่ใช่บุพเพฯ...
12 มกราคม 2554 18:06 น.
din
ฉันอยากเห็นเธอเป็นผู้พ่ายแพ้
เพราะอยากรู้เธอแน่สักแค่ไหน
ทำเชิดสวยรวยหยิ่งหวังสิ่งใด
มาฉุดรื้อยื้อใจฉันไปครอง
ฉันก็เป็นเช่นฉันทุกวันนี้
เธอรู้ดีว่าฉันมันผยอง
ทุกฝีเท้าก้าวย่างไร้ครรลอง
ไม่ใฝ่ปองไม่ใฝ่ฝันไม่สัญญา
จะวันนี้พรุ่งนี้ก็มีฉัน
ไม่เคยฝันลมหวนทวนมาหา
เมื่อไปแล้วไปลับกับทิวา
พบคนดีกว่าฉันนะขวัญใจ
ขออวยพรให้สวยให้รวยรุ่ง
ชีวิตพุ่งดุจดาวสกาวใส
สำหรับฉันวันนี้ไม่มีใคร
จึงอับจนหัวใจไร้ยาเยียว
ฉันก็คงต้องอยู่อย่างผู้แพ้
นอนเลียแผลไร้คนจะแลเหลียว
มีชีวีเหงาอยู่แต่ผู้เดียว
จะไม่เกี่ยวข้องกันฉันรับรอง
เพราะฉันเคยผิดหวังหลายครั้งแล้ว
มีแก้วใจเพียงหนึ่งไม่ถึงสอง
ความหนาวเหน็บเจ็บช้ำน้ำตานอง
คนที่ครองคือฉันมิใช่เธอ
7 มกราคม 2554 16:15 น.
din
มองดูฟ้ามืดมัวสลัวหม่น
อยากให้พ้นคืนวันอันเหน็บหนาว
ในราตรีที่มืดและยืดยาว
มีเรื่องราวหลายหลากอยากให้ฟัง
ฉันกลับมาตรงนี้ ณ ที่เก่า
ตรงที่เราเคยสร้างเส้นทางหวัง
ทั้งที่รู้คนดีไม่อินัง
ฉันก็ยังตัดใจไม่ได้เลย
เพราะตรงนี้ที่นี่ไม่เหมือนเก่า
มันเงียบเหงาใช่ไหมหัวใจเอ๋ย
แม้ดอกแก้วกลิ่นกรุ่นจะคุ้นเคย
มันชดเชยมิได้ถ้าไร้เธอ
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟdin
หน้าส่วนตัว
1393
