สมัยก่อนยังเด็กเล็กเล็กอยู่ยังไม่รู้เรียนไปทำไมเหวยแม่บอกเรียนให้มากไม่ยากเลยฉงนเอยฉงนใจไยให้เรียนเวลาผ่านผันไปได้ประจักษ์เพิ่งตระหนักเรียนไปให้อ่านเขียนพยายามถึงยากก็พากเพียรแม้จะเอียนเบื่อบ้างก็ตั้งตาจนวันนี้ซาบซึ้งตรึงในจิตที่มุ่งคิดพากเพียรเรียนนักหนาแถลงการณ์ที่เห็นเด่นออกมาเรียน...เรียนมา...เพื่อทราบ...ทั่วทั่วกัน.................................สถานะการณ์บ้านเมืองไม่ดี...ขำขำ แก้เครียดจ้า
ความสัมพันธ์อันดีที่เคยคุ้น
มาลองลุ้นกันไหมว่าใครหนอ
เป็นผู้ใหญ่ใจดีแต่ชีกอ
มาเป็นมือต่อเพิ่มเติมน้ำมัน
สีเมจิกสงสัยจะใช่แน่
แกล้งเป็นเด็กขี้แยแน่แน่ขวัญ
แต่กับความเป็นจริงสิ่งสำคัญ
พระเอกที่เสกสรรคนนั้นใคร?
คุณชายกีร์สงสัยจะใช่อีก
ทำเป็นปลีกหลีกลี้หนีไปไหน
วิเคราะห์เอยวิเคราะห์เสียเหมาะใจ
ยังเป็นคนต้องสงสัยอยู่นั่นเอง
หรือจะเป็นชายมวลภมรนั่น
คิดแล้วหวั่นหวั่นว่าจะถูกเผง
เพราะมิมีทีท่าเป็นนักเลง
จึงกริ่งเกรงหรือว่าไม่ใช่กัน
แก้วมาลูนหรือว่าเป็นชายฤกษ์
แกล้งมาเบิกให้ตื่นฟื้นจากฝัน
หาช่องว่างหว่างใจไปกำนัล
สิทธ์ของใครของมันใช่ไหมเธอ
คิดแล้วชักปวดหมองนอนไม่หลับ
นั่งสดับคิดใหม่จนใจเอ๋อ
คุณฝนจ๋าช่วยหน่อยได้ไหมเออ
ใครเล่าเด๊อใจดีแต่ชีกอ???
..................................
คุณสีเมจิกออกแถลงการณ์ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องความมั่นคงระดับชาติ
ดังนั้นคุณฝน , คุณอ้อย(เทียนหยด) , คุณกุ้งหนามแดง ,คุณร้อยฝัน ,คุณเฌอ , คุณยา
รวมถึงคุณปริญญา และคุณอะไรต่อมิอะไร (ต้องขออภัยที่มิได้เอ่ยชื่อ)
มาช่วยกัน brainstorm เอ๊ยระดมสมองคิดหน่อยเร๊ว
ไออุ่นรักมักเน้นให้เห็นหน้ากอดกายาน้องนางมิห่างหายละมุนแอบแนบชิดสนิทกายประดุจสายใยสวาทมิขาดกันอันความรักใกล้ชิดสนิทแนบรักอิงแอบร้อยเรียงอยู่เคียงขวัญมีโซ่ทองคล้องบ่วงเพื่อพ่วงพันมิมีวันที่จะพรากเราจากไกลความรู้สึกลึกซึ้งคนึงอยู่โปรดรับรู้รักมั่นมิหวั่นไหวบนทางเดินวิบากหากก้าวไปพร้อมจะให้รักนี้พลีแด่เธอ
ความคิดถึงห่วงใยจากใครเล่าที่คอยเฝ้าทวงถามถึงความหลังกลัวเหลือเกิน...ใจจริง...เธอชิงชังจึงไม่เคยกล้าหวังสักครั้งคราและแม้เธออยู่ห่างอย่างห่วงห่วงส่งใจท้วงทวงถามเพื่อตามหาเพียงเธอฝันถึงบ้างบางเวลาแค่ลืมตา...ตื่นฝัน...ฉันชื่นใจแต่โลกแห่งความจริงสิ่งที่เห็นมันเน้นให้ประจักษ์รักหม่นไหม้มิมีสาสน์แจ้งรักตระหนักใจว่าบางใครไม่เป็นเหมือนเช่นเดิมจึงเป็นความช้ำชอกของดอกไม้หรือมีใครแต่งแต้มเพื่อแกล้งเสริมพบแต่ถ้อยเหน็บย้ำคอยซ้ำเติมดุจพูนเพิ่มความทุกข์ให้รุกรานพุทธพจน์อาทรทรงสอนไว้แต่หม่นไหม้ตามติดประชิดผลาญอยากลืมความหลังครั้งเมื่อวันวานใครจะจารปันเศษความเมตตา
สายฝน.............โปรยปรายพระพาย............พัดไหวใบไม้................แกว่งไกวหัวใจ................เหงาจัง