19 ธันวาคม 2555 07:51 น.
Derrida
... ยามห่างไกลใจรำพึงคะนึงรู้
ว่าคำพูดที่เขาพล่ามหลายความหมาย
อาจตีความต่างๆไปได้มากมาย
แต่สุดท้ายรวมความคือ หลอกลวง
... ยามเจ็บหนักได้ยากได้หวนคิด
คะนึงจิตคะนึงหาไม่ห่างหาย
ใครบอกห่วงใครพร่ำหวงเจียนคลั่งตาย
แต่สุดท้ายยามเกือบตาย แลใครเจอ?
... ยามพักกาย พักใจ เพื่อพักฟื้น
คิดตื้นตื้นเขาจะมาให้ความหวัง
กำลังใจสักนิดเสริมพลัง
แต่ทุกครั้งกลับเป็นเพียง ภาพมายา
...เคยมีคำถามที่อยากถาม
แต่ปิดความพรางไว้ไม่เปิดเผย
เพราะเกรงกลัวคำตอบจากจำเลย
คำเฉลยอาจแปรปรวนราว สายลม
... และวันนี้ฉันได้คิดฉันจึงรู้
ได้มองดูสิ่งต่างๆที่หลากหลาย
อยากขอบคุณความเจ็บจวนเจียนตาย
เพราะเดียวดายจึงกระจ่างใน ความจริง.