18 พฤศจิกายน 2554 01:29 น.
Derrida
ฉาก:
ห้องนอน ห้องครัว ห้องรับแขก
นักแสดง:
ตัวเอง แม่ น้องหมี
เวลา:
เที่ยงคืน-เที่ยงคืนสิบห้านาที
เหตุการณ์:
เล่นเฟสบุ๊คในห้องนอน
หิว (มากกก)
ลากตุ๊กตาหมีเข้าห้องครัว
เปิดตู้เย็น จับหมีวางช่องแข็ง
(วันนี้อากาศร้อน น้องหมีออกมาจะได้เป็น ice pack ^^)
เดินมาหาแม่ที่ดูโทรทัศน์ในห้องรับแขก
อีกมุมของห้องเดียวกัน
น้องกิ๊ฟ ยืนดูโทรทัศน์&ดื่มนม&อุ้มน้องหมี (เป็นภารกิจที่ดูทุลักทุเลเอาการ)
(แสงไฟสาดส่องไปที่แม่)
แม่หันมองน้องกิ๊ฟ ยิ้มอย่างสดใส พร้อมพูดว่า
"กิ๊ฟนี่เหมือนเด็กมัธยมเลยนะ"
อีกมุมของห้อง
หยุดดื่มนม หันมองแม่ มองน้องหมี แอบยิ้ม (พองาม) และ งง
"หนูดูเด็กขนาดนั้นเลย????!!!"
(แสงไฟสาดส่อง [ถูกต้อง] ที่แม่)
"เปล่า แม่หมายถึงความคิด!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
.
.
.
แล้วทั้งสาม (แม่ ตัวเอง และตุ๊กตาหมี) ก็เดินออกจากฉาก...
18 พฤศจิกายน 2554 01:06 น.
Derrida
นิทานในความทรงจำเรื่องนี้
เกิดจากจินตนาการ...
จะโลดแล่น ลึกซึ้ง ตราติดใจเพียงใด
ก็อยู่ที่ว่า... "ผู้อ่าน" เชื่อหมดใจ ว่า... "ผู้เขียน" ได้ "ตาย" ลงแล้ว เท่านั้น
อยากให้เส้นทางนี้...
ที่เราเดินมา ได้พบ ได้เจอ และได้... รู้จัก
ขอให้ เส้นทางนี้ เป็นเพียงการ... ผ่านพบ ไม่ผูกพัน...
บุตรธิดาแห่งดวงดาว... จะอยู่ในความทรงจำเสมอ
จะไม่มี "อะไร" มาแทนที่ ทดแทน หรือแม้เทียบเคียง
แม้สิ่งนั้น... ไม่มีอยู่ แต่สิ่งนี้... กลับยังคง
เจ้าของ "แน่ใจ" เสมอ...
แม้คนรับ ไม่เคยเชื่อ แต่นั่นคงไม่สำคัญ อีกต่อไป...
ในเมื่อ ตระหนักแล้วว่า...
คำถาม สำคัญ กว่าคำตอบ
การให้ สำคัญ กว่าการรับ
และการรัก สำคัญกว่า การถูกรัก...
ต่อให้ซื้อ/ ให้มี "เล่มใหม่" สักกี่เล่ม
ก็ไม่อาจทดแทน สิ่งนั้นได้...
ในเมื่อจิตวิญญาณ ตราไว้ อยู่ในนั้น
สิ่งนั้น จึงเป็น... สิ่งเดียวในโลก
บางคน... ไม่เข้าใจ เพราะไม่เคย รู้สึก
หลายคน... รู้สึก แต่ไม่เคย เข้าใจ
บางคน... ตระหนัก แต่ไม่เคย ยอมรับ
หลายคน... ยอมรับ แต่ไม่เคย ตระหนัก
สรรพสิ่ง แปรเปลี่ยน ไร้จุดเริ่ม มองไม่เห็นแม้จุดสิ้นสุด
ยึดไม่ได้ จะถือ ก็มักลื่น... หลุดมือ
ดูเหมือน... โลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเราจริงๆ
สิ่งนี้ใช่ไหม จึงควรเป็นต้นเหตุแห่งคำว่า... ผ่านพบ ไม่ผูกพัน?
หากเชื่อว่ากระแสทุกอย่างเป็นวงกลม ไร้จุดเริ่ม ไร้สิ้นสุด
วันนี้... จะ "ปล่อยทุกสิ่ง" ให้หมุนวนไปตามกระแสที่มันควรเป็น
เพื่อ... วันหน้า เมื่อ เวลาที่เหมาะ โอกาสที่ใช่ เดินทางมาบรรจบ
และ เรา... ยังคงอยู่ เพียงเพื่อ... พบเจอ...
*******
(แรงบันดาลใจ... จาก หนังสือ อ.เสกสรรค์)
หน้าส่วนตัว
1430
