ลอยไปตามอารมณ์ ปล่อยให้ลม พาพัด หัวใจ ละเอื่อย เรื่อยล่อง ผ่านฟ้าไกล ผ่านิวไม้ เทือกเขา และลำธาร ปลิดปลิว ลิ่วลอย ดั่งใบไม้ ไร้จุดหมาย ไร้หลัก เพียงพลิ้วผ่าน โดนลมโบก เป่าพัดพา มาเนิ่นนาน สุขสราญ มัวเมา ในห้วงรมณ์ ควรไหม สิ่งใด มาฉุดรั้ง หรือปล่อยพลั้ง พลาดไป ดั่งใจสม ควรไหม ปล่อยใจไป ในธารรมณ์ หรือควรจม ในปักตอ ไม่เคลื่อนกาย
หน้าส่วนตัว
846
