14 ธันวาคม 2552 02:16 น.

ผีเสื้อสีแสด

พบผีเสื้อสีแสดสีแจดจ้า
ทำให้ข้าแจงจัดบนหัตถ์ไว้
แต่ไม่นานผีเสื้อก็บินไป
หาคนใหม่เกาะนิ่้งไม่ติงตัว
เปรียบดังรักข้าพบประจบน้อง
แต่ก็ต้องใจพร่ามาสลัว
เพราะนวลนางไม่มีใจให้กับตัว
ต้องเมามัวใจพร่าบ้าคนเดียว
ไม่นานนักรักผ่านรานระบัด
เหมือนลมพัดผ่านพาดให้หวาดเสียว
พอสิ้นรักก็สิ้นใจไร้ดีเทียว
มันแสนเปลี่ยวขาดโฉมประโลมใจ
นานวันเข้าผีเสื้อโผโอ้อวดปีก
บินหลบหลีกเลี่ยงเลาะเกาะที่ใหม่
โอ้อกหักเพราะรักจรบ่อนทำลาย
แทบวอดวายเมื่อรักปักดังดาบ
หวังเธอตอบมอบใจในวันนั้น
ก็ทำฉันจิตใจได้ปวดปลาบ
คงต้องจมเจียมใจศิโรราบ
เหมือนอยู่ในแสงวาบโดนปราบไป
รักไม่มีอะไรที่น่าเชื่อ
ละม้ายกับผีเสื้อเชื่อได้ไป่
เชื่อในรักชักในอกเหมือนชกใจ
รักจรไร้รีรออีกเรเรวน