14 กุมภาพันธ์ 2551 00:46 น.

เหลือแต่ใจ

ว้าง...ว้าง ก็เหว่ว้า
จมน้ำตาจนเหน็บหนาว
ค่ำคืนระดาดาว
ยังเยิ่นยาวและเยียบเย็น
เย็นย่ำก็คร่ำครวญ
ละห้อยหวนระโหยไห้
เหลียวหาไม่เห็นใคร
เหลือแต่ใจ..กับน้ำตา...