27 กุมภาพันธ์ 2551 13:41 น.
Darkness_Hero
เป็นเพียงสายลมพัดผ่านผิวหนัง
เพียงความดังของเกลี่ยวคลื่นที่โถมถา
เป็นเพียงสำเนียงร่ำร้องของเหล่าสกุณา
หรือเมฆาและแสงตะวันที่แสนไกล
ทำให้ฉันกลับหวนคิดถึงหนหลัง
ทั้งทั้งที่ห่างกันแล้วยังคิดได้
ฉันยังอยากจูงมือเธอนะคนไกล
เธออยู่ไหนเป็นอย่างไร....คิดถึงเธอ
เห็นวิหกผกผินบินเคียงคู่
เธอจะรู้ไหมว่ายังอยากคู่เธอเสมอ
คงนานแล้วสินะที่เราไม่ได้เจอะเจอ
แต่ยังรักคิดถึงเธอเหมือนวันวาน
25 กุมภาพันธ์ 2551 11:49 น.
Darkness_Hero
เมื่อโลกนี้หมุนเร็วจนเกินไป
ต้องทำใจรีบเร่งหมุนวิ่งตาม
มากล้นความว่นุวายล้นหลาม
การคุมคามของโลกที่แปรปรวน
มากมายปัญหาสารพัด
จะได้ดีก็กลับแย่แสนผกผวน
สิ่งต่างๆรอบตัวที่ไม่ควร
มันก็ล้วนมีมากขึ้นอยู่ทุกวัน
ความแตกต่างของคนก็ช่างต่าง
คนถูกแบ่งบนล่างจนน่าขัน
เจอแต่เพียงความไร้สาระอยู่ทุกวัน
คนร้อยพันวิ่งตามโลกที่เปลี่ยนไป
ใครนะกำหนดให้ถูกผิด
และนะคิดแบ่งคนให้ห่างกันได้
การดูถูกมีมากขึ้นเกินทำใจ
จะว่าไป...ก็ไม่รู้โทษใครดี
บางครั้งมองอะไรฉันก็ท้อ
แต่ก็ยังสู้ต่อไม่ถอยหนี
ถ้าโลกมันไร้ซึ่งความปราณี
จะทำดีก็ไร้ค่า...ทำทำไม
เสียเวลา..เสียเวลา...เสียเวลา
ไร้ค่า...เกินกว่าจะหาไหน
หนทางอีกกี่ก้าวไกลแสนไกล
เดินต่อไปบนโลกที่ห่วยบรม
บัดซบ โลกเอ๋ย แสนบัดซบ
ทุกย่างก้าวมีแต่ความขื่นขม
ยิ่งเดินต่อยิ่งล้ายิ่งทุกข์ตรม
เพาะบ่มความเกลียดโลกต่อต่อไป
พอแล้วฉันอยากหยุดอยากพักบ้าง
อยากปล่อยวางแต่ก็ยังปล่อยไม่ได้
ฉันอ่อนล้าฉันเหนือยอ่อนไปทั้งใจ
บนโลกนี้ที่สิ้นไร้ความสวยงาม
ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าโลกนี้แสนสุข
ตอนนี้ความทุกข์กลับทวงถาม
ความทุกข์ที่มีกลับลุกลาม
ในทุกเมื่อทุกยามสุขไม่มี
เบื่อแล้วโลกนี้ฉันแสนเบื่อ
ฉันบ่นไปเพื่ออะไรกันนี่
บ่นไปก็ไม่เห็นได้อะไรดี
จะบ่นไปล้านปีแล้วทำไม
เพราะโลกก็คือโลกก็เท่านั้น
คนอย่างฉันจะไปเปลี่ยนอะไรได้
จำต้องทนอยู่บนโลกนี่ต่อไป
สู้สุดใจบนโลก....แสนโสมม
25 กุมภาพันธ์ 2551 10:20 น.
Darkness_Hero
ทุกเส้นทางก็ย่อมมีอุปสรรค์
ข้าก็จักทำลายล้างเสียให้สิ้น
จะทลายให้มิให้เหลือแม้นธุลีดิน
จะโผผินข้ามกองซากที่หักพัง
บนเส้นทางชโลมไปด้วยเลือด
มากกลาดเกลื่อนซากศพเน่าแต่หนหลัง
ทุกอุปสรรค์จะกลับกลายเป็นพลัง
และความหวังให้ข้าสู้ต่อไป
สูญเสียทุกสิ่งอย่างเพื่อย่างก้าว
แม้นดวงดาวข้าจักคว้ามาให้ได้
แม้นต้องเกินฝ่าขวากหนามไกลแสนไกล
ก็หาได้รั้งข้าไว้ให้จมทรณี
ศึกครานี้หนนี้ยิ่งใหญ่นัก
ข้าคงจักต้องระวังทุกวิถี
แม้นต้องฆ่าให้หมดสิ้นกองไพรี
นาทีนี้....ใครขวางข้า มันต้องตาย
25 กุมภาพันธ์ 2551 10:18 น.
Darkness_Hero
ยังยื่นแขนกระโดดเหยงตะกายฟ้า
คิดเพียงว่าตามเขาแล้วจะดีสม
หารู้ไม่ว่าคือใบมีดที่แสนคม
เพราะว่าจมอยู่กับฝันที่หลอนตน
ฉันใส่ผ้าราคาถูกคันยิ่งนัก
ถ้าเสื้อต่ำกว่าสองพันก็เห็นผล
กางเกงฉันอีกสี่พันแหมแสนทน
จะใส่ครั้งหนใดใครก็มอง
เครื่องสำอางอย่างต่ำนะต้องห้าพัน
ไม่อย่างนั้นก็ไม่โดนนะเพื่อนผอง
คอแลคชั่นใหม่ใหม่ขอจับจอง
แค่อยากลองก็ฉันรวยจะทำไม
ค่าของเขาอยู่ที่แค่ภายนอก
ไม่ต้องบอกก็คงรู้กันใช่ไหม
มิได้มีความพอเพียงใจหัวใจ
หลอนเข้าไปหลอกตนในเพียงพอ
ใส่เสื้อผ้าจะกี่พันก็แค่เสื้อ
ใส่ก็เพื่อกันร่างกายนั้นใช่ไหม
ใส่ลวดลายเสริมแต่งหน่อยเพียงพอใจ
แต่ไม่ใช่ใส่เสื้อเพื่ออวดรวย
เครื่องสำอางมีไว้ประทินโฉม
ไม่กี่บาทซื้อมาใช้ก็ยังสวย
คนเรานั้นไม่เกี่ยวหรอกรวยไม่รวย
อย่าให้จิตเราป่วยด้วยหลอกตน
25 กุมภาพันธ์ 2551 10:16 น.
Darkness_Hero
หากโลกนี้ไร้ซึ่งความมืดมิด
พระอาทิตย์ย่อมไร้ค่าหาได้ต่าง
หากโลกนี้สิ้นไร้ด้วยเส้นทาง
การก้าวย่างก็มิต่างแม้นทางใด
หากโลกนี้ไร้ซึ่งความชั่วช้า
แล้วความดีจะมีค่าอยู่หนไหน
หากโลกนี้ไร้ซึ่งหนทางไกล
หนทางไกล้ก็ไม่มีค่าที่ควร
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟDarkness_Hero
หน้าส่วนตัว
871
