28 มิถุนายน 2550 16:55 น.
Darkness_Hero
สายลมพัด แรงโรม กระหน่ำซัด
วายุพัด โรมแรง แข็งขัน
สายลมโบก พัดพา ทุกสิ่งอัน
วายุพลัน พุ่งพล่าน ระลานลม
สายลมเอ๋ย เจ้ายังพัด อยู่ใช่ไหม
โหมเข้าไป ทำลายล้าง ไห้สาสม
เสียงวายุ พัดกระหน่ำ ให้รื่นรมณ์
โอ้วสามลม จงกระหน่ำ ให้หน่ำใจ
27 มิถุนายน 2550 09:32 น.
Darkness_Hero
สายลมเบา หอบหิ้ว ปลิวไสว
ให้หัวใจ ล่องลอย ไร้แก่นสาร
นั่งChilled เอกขเนก เนินนาน
วันวานผ่าน แล้วยัง คิดคะนึง
นานเหลือเกิน ที่เธอ อยู่ไกลห่าง
เส้นขอบฟ้า แบ่งช่องว่าง ช่างคิดถึง
แม้นวันนี้ อยู่ห่างกัน เกินดื้อดึง
แต่ไม่ถึง ห่างไกล เกินหัวใจ
บางกอก นิวยอร์ก ห่างแสนห่าง
ให้อ้างว้าง จิตใจ ไม่สดใส
แต่แม้นห่าง ข้ามโลก ไกลแสนไกล
แต่ไม่อาจ ห้ามหัวใจ คิดถึงเธอ
ณ.ตอนนี้ เธอทำ อะไรอยู่
ฉันไม่รู้ ฉันรู้แต่ คิดถึงเสมอ
รอคอยวัน วันเธอกลับ ได้พบเจอ
จะกี่วัน เธอกลับมา ฉันจะรอ
27 มิถุนายน 2550 09:12 น.
Darkness_Hero
ขาวหรือดำ ความหมาย ใครช่างคิด
ช่างวิจิตร ใส่ความหมาย จนเสื่อมเสีย
ขาวคือดี ดำคือชั่ว ดูไม่Clear
แท้จริงเนี่ย ถามจริงๆ ใช่หรือไร
ขาวคือดี จริงหรือไม่ จงพินิจ
ใครลิขิต สีขาว ให้สดใส
เป็นตัวแทน ความดี อยู่ร่ำไป
แล้วทำไม โจรใส่ขาว จึงไม่ดี
ดำคือชั่ว จริงหรือไม่ จงพินิจ
ใครลิขิต สีดำ น่าถอยหนี
เป็นตัวแทน ความชั่ว อยู่นานปี
เป็นคนดี แต่ใส่ดำ ใช่เลวทราม
26 มิถุนายน 2550 04:53 น.
Darkness_Hero
ก่อนวันนั้น
ครั้งหนึ่งผม ย่ำเดิน กู้ชาติ
สายลมพัด พาดผ่าน ไม่ถอยหนี
ผนตก ลมแรง ก็นานที
หลายราตรี ค่ำเช้า เฝ้าระวัง
ท้ากกก..ษิณ ออกไป! ตะแบงเสียง
หลายสำเนียง หลากผู้คน หลายความหวัง
รวมจิต รวมแรง รวมพลัง
ประดุจดัง ร่วมรบ ทวงไทยคืน
หลายหมื่นล้าน ไหลออก นอกประเทศ
เหลือเพียงเศษ เงินตรา ใช้ขัดขืน
ซื้อเสียง กล่อมประชา สื่อแทนปืน
ทุกวันคืน ออกข่าว อยู่ร่ำไป
ป่าวประกาศ "กูไม่ออก" เป็นแน่วแน่
ที่แน่แท้ 16ล้านเสียง ไม่ไปไหน
จะอยู่ยง ตรงนี้ จะทำไม
ไม่ว่าใคร หน้าไหน ไม่สำคัญ
ตราหน้า พันธมิตร ทำลายชาติ
เศรษฐกิจขาด ประชาชน ล้วนเสียขวัญ
ฟ้องนู่น ฟ้องนี่ พัลวัน
อย่าเป็นอัน สงบสุข เพราะขัดมัน
เรา สงบ สันติ อหิงสา
ยังโวยวาย ดังเด็กร้อง น่าอดสู
กูจะแดรก ยังรวมตัว หักหน้ากู
แต่ที่รู้ กูแดรกแล้ว ตั้งมากมาย
อำนาจหลากหลาย กูรวมรวบ
พี่น้อง เพื่อนพ้อง มิตรสหาย
แบ่งกัน แบ่งกัน เอาให้สบาย
เลือดคนไทย ดื่มกิน อร่อยจริง
--------------------------
ถึงวันนี้
มาวันนี้ มันอยู่นอก สบายจิต
ออกข่าวนิด ให้ข่าวหน่อย ให้รากหวัง
บ้านเมือง วุ่นวาย เหลือกำลัง
มันอยู่ยัง ยืนยง ณ.London
พันธมิตร มากมาย เซ็งจิต
ไม่มีใคร ที่ใคร่ คิดย้อนศร
อย่างระบาย ลงใน บทกลอน
จึงนั่งนอน เสริมคิด บทนี้มา
กลุ่มนู้น กลุ่มนี้ มีผุด
เดนมนุษย์ เหล่านี้ ช่างสรรหา
ชื่อเปลี่ยน เป้าหมายยัง อ้างนานา
แล้วใช่ว่า จะมีดี ขี้จริงๆ
กลุ่มคนรักทักษิณ มีหนึ่งกลุ่ม
กลุ่มมัชชิมา อีกกลุ่ม ช่วยอาสา
กลุ่มไทยรักไทย ยังอยู่คู่ ชาวประชา
รากหญ้า มาชุมนุม แล้วรับตัง
กลืนน้ำลายตัวเอง ดังเอือกๆ
ยังกระเสือก กระสน น่าโดนฝัง
โถ่เอย ทำมา จะแสดงพลัง
สปิริต รักชาติไทย ยังไม่มี
ครั้งหนึ่งเคย ตราหน้า พันธมิตร
มาครั้งนี้ ก็จะทิ้ง แม้ศักดิ์ศรี
ครั้งหนึ่งเคย ปากกล้า เอ่ยพาที
มาวันนี้ เลียนแบบ ทุกสิ่งอัน
ด่าทอ ขับไล่ แอ๊ด บัง
ปั้นน้ำ แต่งแต้ม สีสัน
ป่าเปรม ยังโดนไม่ เว้นวัน
ทุกสิ่งอัน มาจาก อำนาจเงิน
รากหญ้า สู้สุดใจ ขาดดิ้น
เพราะเชื่อ อำนาจเงิน พาเหาะเหิน
ชุมนุมเสร็จ นับเงินเพลิดเพลิน
ไม่เคอะเขิน ชาติไทย ช่างมัน
นายใหญ่นอน เอกเขนก ตีพุง
ปากไม่ยุ่ง แต่สั่งการ แข็งขัน
จะเป็นข่าว ให้มี ในทุกวัน
โทษอนันต์ ไม่สน เพราะมีตัง
แมนฯซิตี้ หน้าโง่ โดนหลอก
แค่จะใช้ ฟอกเงิน ตามมันหวัง
เอาเงินล่อ ปิดตา ไร้พลัง
เงินมันบัง จนโง่ออก ไม่รู้ที
เงินนับล้าน ที่มันจ่าย รู้หรือไม่
เงินพวกเรา ทั้งนั้น มันสุขขี
พวกเราสิ ยังเป็นหนี้ทุกนาที
ใช่พาที โป้ปด ให้ช้ำใจ
โอ้ยิ่งคิด ยิ่งตรมจิต ประเทศชาติ
ช่างหม่นหมอง มากราคี ไม่แจ่มใส
มันไปแล้ว อำนาจเก่ายังอาลัย
เพื่ออะไร มันกลับมา ชาติยิ่งพัง
จนตื่นเถอด พี่น้อง เพื่อนผองไทย
นี่ไม่ใช่ไกลตัว อย่าหันหลัง
จงพินิจพิเคราะห์สุดกำลัง
เรายังหวังชาติเจริญไม่ล่มจม
ต่อต้าน อำนาจเก่า ที่ชั่วช้า
คนชั่วๆ ลงอาญา ให้สาสม
อย่าหลงเงิน หลงผิด หลงคารม
แค่นี่ชาติ ก็ตรมแล้ว ให้ดิ้นตาย
วัยร่นเอ๋ย จงลืมตา จงตื่นเถิอด
อย่าเตลิด นิยมนอก สมองหาย
เกาหลี ญี่ปุ่น โถ่ให้ตาย
ประเทศชาติ จะวอดวาย วอนหันดู
รากหญ้าเอ๋ย จงลืมตา จงตื่นเถิอด
อย่าเตลิด เงินตรา น่าอดสู
ผิดแล้ว ก็ขอให้จำเป็นครู
ช่วยกันดู ช่วยกันพัฒนา ชาติไทย
ข้าวทุกเม็ด ที่ถึงท้อง มาจากชาติ
ชาตินี่แหละ แท้จริง สดใส
ชาติอยู่ เรายังอยู่ทุกวันไป
ชาติหมดไป เราพังด้วย จงอย่าลืม