25 ตุลาคม 2550 03:16 น.
Darkness_Hero
ข้าขอร่าย มนตรา คาถาสวด
สบัดจอก เร็วรวด ปานสายฟ้า
เวลานี้ ข้าดังเหยียบ เมฆา
พสุธา จะเลือนลั่น สนั่นวิญญาณ
รินสุรา สี่จอก กำหนดวาง
ทั้งสี่ทิศ แปดทาง ร่วมประสาน
วิชานี้ เพื่อเพิ่ม พลังปราณ
มิช้านาน จงยกจอก ร่ำสุรา
25 ตุลาคม 2550 00:07 น.
Darkness_Hero
หินก้อนหนึ่ง อยู่อยู่คน ก็ให้ค่า
อ้างราคา ให้สูงส่ง น่าสงสัย
แค่ก้อนหิน จะเวอร์กัน ไปทำไม
โปรดจงได้ คิดให้ดี หินก้อนเดียว
เขาขุดเจาะ พื้นโลก เป็นรูใหญ่
โรยตัวลงไป ขุดหาหิน น่าหวาดเสียว
ไขว่คว้า ร่อนหา ตัวเป็นเกรียว
หินเม็ดเดียว แค่ได้เจอ ก็ดีใจ
เจียรไน เจียรไน ก้อนหิน
ล้างคราบดิน ตัดแต่งหิน ให้สดใส
ใส่ค่า ใส่ราคา เพิ่มเข้าไป
ใครซื้อไป ก็ได้หน้า ใส่หินเดิน
15 ตุลาคม 2550 22:45 น.
Darkness_Hero
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ราตรี...ราตรี...ราตรี...
ดึกแล้วนะนี่นะ...ราตรี
มองฟ้าก็รู้ว่าใช่...ราตรี
ท่องไปท่องไปว่า...ราตรี
เออ......สงสัยผมต้องรีบหนี...ก่อนโดนท่านตี
15 ตุลาคม 2550 22:18 น.
Darkness_Hero
ไร้วิถี ไร้หนทาง ร้างที่พึ่ง
ตัวฉันจึง เดินหา ความหวัง
ย่างก้าว อย่างอ่อนล้า หมดพลัง
เมฆหมอกยัง ก้างกั้น ขอบฟ้าไกล
จะทางซ้าย หรือทางขวา ก็เควงคว้าง
สติจางจาง สับสน ไม่รู้ทางไหน
ก็ไม่รู้ว่า จะเดินต่อ ไปทำไม
แต่อยู่นี่ ต่อไป ก็ไร้ทาง
ทางข้างหน้า อาจเป็น ทะเลทราย
หรืออาจเป็น หมู่แมกไม้ ที่กั้นขวาง
อาจจะเป็น หมอกพิษ ที่เจือจาง
หรือจะเป็น ทะเลกว้าง ไร้ดินแดน
ฉันยังก้าว ต่อไป ไร้ความหวัง
ก้าวทุกครั้ง ความสับสน ก็สุดแสน
อ่อนล้า เกินสิ่งใด จะทดแทน
และไม่รู้ ดินแดนใด คือปลายทาง
9 ตุลาคม 2550 22:40 น.
Darkness_Hero
ที่แห่งนี่ เธอคงไม่ อยากจะอยู่
ดูก็รู้ เธอคงหลง มาใช่ไหม
เอาเถอะ... พักสักพัก ไม่เป็นไร
นมอุ่นอุ่น สักแก้วไหม ก่อนนิทรา
ที่แห่งนี้ ไร้ซึ่ง แสงตะวัน
ราตรีนั้น นั่นคือ ทุกเวลา
จันทร์สีจาง ยังลอยเด่น กลางนภา
สายวายุ ก็พาพัด หนาวจับใจ
ทุกสายธาร ที่หลั่งไหล คือน้ำตา
ทุกเส้นทาง นำพา ความอ่อนไหว
ทุกชีวิต คือจินตนา อันก้าวไกล
ทั้งหมดไซร้ ในจิตเธอ ยามปวดใจ
ที่นี่คง ก็คือหนึ่ง ที่ของเธอ
ขอเธอเพ้อ ระบายมา จะได้ไหม
เรืองราว มากมายที่ ทำร้ายใจ
ตอนนี้ เธอคงตก ในภวังค์
ตัวฉัน ผู้อยู่ใน ความมืดมิด
ในดวงจิต เกินหยั่ง ของความสิ้นหวัง
เธอพักแล้ว หวังว่าเธอ จะมีพลัง
ทิ้งความหลัง แล้วก้าวไป สู่แสงตะวัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟDarkness_Hero
หน้าส่วนตัว
1133
