21 มิถุนายน 2551 15:43 น.
Darkness_Hero
จงตื่นขึ้นพลังแห่งประชา
จงอย่าให้ใครมาขายชาติได้
จงร่ำร้องเลือดรักชาติร้อนดังไฟ
จงอย่าให้ใครย่ำยีประชาชน
จงตื่นเถือดพี่น้องและผองเพื่อน
อีกคนเรือนสิบล้านในทุกหน
ถึงเวลาพวกเราประชาชน
ไม่ยอมคนขายชาติขายแผ่นดิน
จงรวมกันฝ่าฝันอุปสรรค์
จงปกปักรักษาไว้แม้เศษหิน
ทุกสิ่งล้วนเป็นสมบัติของผืนดิน
อย่าให้"มัน"เอาไปกินจนสิ้นไทย
21 มิถุนายน 2551 14:10 น.
Darkness_Hero
วันที่ 20 มิถุนายน 2551
เสียงคำรามแห่งสันติยังกู่ก้อง
ท่วงทำนองแห่งประชามิจางหาย
มิหวาดหวั่นอำนาจชั่วมากลวดลาย
ไม่หวาดหวั่นคำท้าทายอย่างอันธพาล
เราเดินหน้าไปสู่หน้าทำเนียบ
คนมาเพียบร่ำร้องเพลงสนุกสนาน
คนนับแสนครึ่งล้านกว่าเป็นพยาน
ที่กล่าวขานทั่วโลกนี้ระบือไกล
โดนตำรวจสกัดกั้นเราสงบ
เราสยบความรุนแรงไม่หวั่นไหว
เราต่อสู้สุดกำลังด้วยแรงใจ
สู้เข้าไปไม่ท้อถอยแม้ก้าวเดียว
ทุกเส้นเสียงสำเนียงที่ร่ำร้อง
ทุกเพื่อนผองสามัคคีกันแน่นเหนียว
ทุกพี่น้องพันธมิตรวิถีเดียว
ไม่แยกเขี้ยวไม่ข่มขู่ทำร้ายใคร
เราปกป้องเราต่อสู้เพื่อประเทศ
ไม่ยอมให้ใครมาขายประเทศได้
ไม่ยอมให้ใครมาทำลายไทย
ไม่ยอมให้ใครมาโกงกินประชาชน
ในที่สุดเราก็ล้อมโดยสำเร็จ
ความเหนื่อยเหน็ดหายไปสิ้นเมื่อเห็นผล
มากมายหมู่มวลเหล่าประชาชน
เมื่อเคลื่อนพลทุกขบวนริ้วบรรจบกัน
เสียงเฮลั่นดังสนั่นรัฐสภา
ดังประกาศว่าได้ชัยตามใจฝัน
เหลือเพียงรอเวลาผ่านคืนวัน
รัฐบาลนั้นสิ้นเมื่อใดเท่านั้นเอง
PS. ภาพจากกล้องมือถือ....ของผมเอง คุณภาพมันได้แค่นี้แหละ
19 มิถุนายน 2551 13:52 น.
Darkness_Hero
จงตื่นเถิอดเหล่าประชาผู้กล้าหาญ
จงทัดทานอำนาจไม่พึงประสงค์
จงต่อสู้เพื่อปกป้องซึ่งไตรรงค์
จงทรนงและจงคิดพิจารณา
อย่าหลงทางสับสนในข่าวสาร
ของรัฐบาลที่ช่างจ้ออย่างมุสา
คนเขาไล่ตะโกนก้องท้องนภา
มันยังว่ามีเพียงไม่กี่คน
จงร่วมแรงร่วมใจปกป้องชาติ
อย่าขยาดขลาดกลัวหรือสับสน
รัฐบาลจะต้องแพ้ประชาชน
ไม่ก็ผลคือสูญเสียประเทศไทย
วันที่ 20 เจอกันครับ หน้าทำเนียบ บ่ายโมงตรง
กะจะหยุดเขียนการเมืองสักพักเพื่อลดดีกรีความรุนแรงในบ้านกลอนไทย
แต่มีคนหมั่นใส้เสียอีก สงสัยผมจะ"อยู่นิ่งๆ" ไม่ขึ้นแฮะ
ประกอบกับมีแรงใจจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ขอบคุณมากๆครับ
และเพราะใจตัวเอง....ร่ำร้อง
จากเหตุทั้งมวล...ผมคงหยุดไม่ได้แฮะ หึ หึ หึ
(แต่จะพยายามคุมดีกรีตัวเองแทน ได้ไม่ได้อีกเรื่องหนึ่ง)
19 มิถุนายน 2551 04:01 น.
Darkness_Hero
ฉันแต่งกลอนฉันเป็นห่วงประเทศชาติ
หวังเพียงอาจให้คนเขาเข้าใจได้
ที่ต่อสู้ก็เพื่อประเทศไทย
แต่งกลอนไปกลับโดนตอกกลับมา
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
ไม่ว่าใครไม่คิดช่วยฉันไม่ว่า
แม้บางคนไม่พายแล้วยังเท้ารา
เอาเป็นว่าช่างเขาฉันปล่อยวาง
ดังครั้งหนึ่งฉันแต่งกลอนถึง"พี่นิ่ง"
พูดตามจริงฉันไม่ได้คิดถากถาง
แต่เพราะฉันเห็นแล้วว่าไร้หนทาง
ฉันจึงขว้างความหวังนั้นทิ้งไป
แต่ฉันยังสู้อยู่และสู้ต่อ
ฉันไม่ท้อฉันไม่ถอยไม่หวั่นไหว
ฉันจะต้องปกป้องประเทศไทย
ไม่สนใจใครไม่ช่วย...ช่างเขาไป
ปล่อยเขาเถิอดช่างเขาเราจะสู้
ต้องกอบกู้ประเทศนี้ให้จงได้
พูดไปแล้วเขาก็คงไม่เข้าใจ
แต่ชาติไทยฉันไม่ทิ้งอย่างแน่นอน
ที่บ้านกลอน...บ้านหลังนี้ฉันก็รัก
ไม่คิดจักเห็นสงครามร้อยเห่าหอน
ยังมีมากเรื่องอบอุ่นในบ้านกลอน
กลอนการเมืองมันบั่นทอน....มิตรภาพเรา
17 มิถุนายน 2551 22:20 น.
Darkness_Hero
ในคือวันฝนพรำข้ายังอยู่
พร้อมจะสู้กับเหล่าศัตรูไม่แปรผัน
สยายปีกพร้อมเข้าฝ่าประจัน
พร้อมฟาดฟันด้วยอิทธิฤทธิ์และมนตรา
ร่ายวิชาคาถาแห่งความมืดมิด
อำนาจจิตจงแผ่ซ่านและโถมถา
เพียงสายลมจงปลิดดับทุกชีวา
อันฟากฟ้าจงดับสูญสิ้นตะวัน
แปดทิศสิบสามภูตจงเคลื่อนทัพ
จงไปดับทุกเมืองทั่วเขตขัณฑ์
หากแม้มีผู้ใดคิดแข็งขัน
จงฆ่ามันให้หมดสิ้นทั้งนคร
ยามอยู่ใกล้จงฟาดฟันด้วยอาวุธ
เมื่อมันรุดลี้หนีจงแผลงศร
อย่าสนใจในถ้อยคำมันเว้าวอน
แล้วสั่งสอนพวกมันด้วยความตาย