4 สิงหาคม 2550 16:22 น.
Darkness_Hero
นานแล้วที่ สองเรา ไม่คุยกัน
นานแล้วที่ วันวาน พาเหินห่าง
นานแล้วที่ ความทรงจำ ค่อยๆเลือนลาง
นานแล้วที่ ความเหินห่าง แยกเราไกล
ถึงวันนี้ ฉันก็ยัง คิดถึง เธออยู่นะ
ถึงวันนี้ เธอจะยัง คิดถึง ฉันบ้างไหม
ถึงวันนี้ ฉันยัง คิดถึงเธอ ทั้งหัวใจ
ถึงวันนี้ เธอจะรู้ บ้างไหม ฉันยังรักเธอ
....
....
....
ไม่เปลี่ยนแปลง
19 กรกฎาคม 2550 16:39 น.
Darkness_Hero
ฉันนั่งอยู่นั่งคิดสับสน
ยังวกวนคิดมากจนรับไม่ไหว
ในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ
นั่งคิดไปในมุมมืดอยู่เดียวดาย
นั่งสั่น หวาดกลัว แต่เพราะรัก
เครียดนัก ช่างวุ่นวาย ไม่สดใส
หลายวันผ่าน หลากวันเปลี่ยน ไม่เปลี่ยนใจ
เพราะจุดมืด ข้างใน อำนาจอนันต์
มุมแห่งนี้ ช่างมืด ช่างเหน็บหวาน
แม้จุดอื่น จะสกาว สุขสันต์
แต่ฉันยัง นั่งตรงนี้ ทุกวัน
เพราะฉันมัน ไม่สามารถ จะออกไป
คนหนึ่งคน มีหัวใจ เพียงแค่หนึ่ง
ไม่ควรพึง แยกหัวใจ จริงใช่ไหม
แต่ฉันมี เพียงหัวใจ ที่หวั่นไหว
จนหัวใจ ฉันแยกออก เป็นสองใจ
มุมที่ที่ ฉันนั่งอยู่ นั่งตรงนี้
คือที่ที่ เป็นจุดเชื่อม ที่หวั่นไหว
เป็นมุมเล็กๆ ไม่มีใคร จะสนใจ
จะว่าไป ความเสียใจ ไร้ทำเนา
ฉันรักเธอ คนที่ อยู่ข้างฉัน
แต่ก็ฉัน คนที่ ยังรักเขา
แม้วันนี้ จะยังมี คำว่าเรา
แต่เขา ก็มีอยู่ ในหัวใจ
ไม่มีวัน ที่จะลืม.... จะลืมเขา
แม้มี"เรา" แต่เขา ไม่ไปไหน
ฉันยังรัก เขาอยู่ เต็มหัวใจ
แต่ข้างใน ก็มีเธอ อยู่เช่นกัน
มีเพียงมุม มุมที่ ที่ฉันอยู่
แม้มีคู่ แต่หัวใจ ไม่สุขสันต์
ฉันยังนั่ง คิดถึงเขา ทุกคืนวัน
เพราะใจมัน ร่ำเรียกเขา ตลอดมา
ณ.มุมนี้ ฉันนั่ง ย้ำรำพึง
ก็ทางหนึ่ง ก็รักเธอ ไม่เคยมุสา
อีกทางหนึ่ง ก็รักเขา อยู่ตลอดมา
ทั้งหมดเพราะ ใจฉัน มันสองใจ
อยากจะเลือก สักเส้นทาง ให้เดินต่อ
จะให้เลิก รักเขา คงไม่ไหว
จะให้เลิก รักเธอ เธอผิดอะไร
หรือหัวใจ ฉันเอง ที่อ่อนแอ
5 กรกฎาคม 2550 16:14 น.
Darkness_Hero
ครั้งอดีต ที่พ้นผ่าน นานมา
มีอาวุธ ศาตรา แข่งสร้างสรรค์
ความรัก หดหาย ทุกวัน
ผลศึก พนันซึ่งแคว้น แดนดิน
น้ำตาโศก ชโลมทั่ว ทั้งปฐพี
ถี่นธานี แดนไหน มีทรัพย์สิน
เพราะโลภมาก จึงไล่ฆ่า เป็นอาจิน
ยอมกินเลือด กินเนื้อ คนด้วยกัน
ชาติสยาม อยู่ยั้ง ยืนยง
ชาติยังคง ยึดมั่น แข็งขัน
ตรากตรำ กรำศึก ป้องกัน
ถึงชีวัน สิ้นไป หาเสียดาย
ทุกหยาดเลือด คือแผ่นดิน ที่ย่ำเหยียบ
ใครหากเทียบ รุกรานชาติ ต้องแดดิ้น
ชีวิตแขวน บนเส้นด้าย เป็นอาจิน
ทั่วแดนดิน ใครหวังยึด ไม่มีวัน
มาวันนี้ กระสุน เป็นเงินตรา
จากศาตรา เป็นสงคราม ในความฝัน
ถล่มตลาด ซื้อขายหุ้น เป็นพันวัล
ถล่มอนันต์ เศรษฐกิจ ให้พังทลาย
แรงงาน ถูกจิกใช้ เยี่ยงทาส
เพราะประมาท เพลี่ยงพล้ำ รู้เมื่อสาย
เศรษฐกิจชาติ ถูกขายทอด วอดวาย
หนอนบ่อนใส้ ก็หาอาย ซึ่งวีรชน
5 กรกฎาคม 2550 13:27 น.
Darkness_Hero
เพื่อเป็นการ แบ่งปันที่ หน้าแรก
ขอกวีแยก Post กลอน ไม่เกินห้า
ขอเพียง ค่อยๆPost ให้เป็นเวลา
หนึ่งวัน ผ่านมา ค่อยอีกที
3 กรกฎาคม 2550 11:45 น.
Darkness_Hero
จากคำถาม ที่สงสัย ในดวงจิต
ที่ครุ่นคิด กังวล ให้สงสัย
ฉันรู้สึก ตีบตัน ในหัวใจ
เธอห่างไกล หัวใจเธอ อาจเปลี่ยนไป
เธอค่อยๆ ห่างออกไป ทีละนิด
ดังมีฤทธิ์ พิษร้ายแรง กว่าไหนไหน
สูบฉีดเข้า ทุกอนู ในหัวใจ
เธออยู่ไกล คงมีใคร ดูแลเธอ
ฉันยังอยู่ ตรงนี้ ฉันคิดถึง
คิดคะนึง ห่วงหา อยู่เสมอ
วันวันนั่ง แต่งบทกลอน ให้แต่เธอ
ยังรอวัน เจอะเจอ เธอกลับมา
แต่วันนี้ ความรู้สึก กลับโศกเศร้า
บทกลอนเศร้า เคล้าอารมณ์ ทีห่วงหา
ฉันไม่รู้ ว่าวันไหน เธอกลับมา
แต่รู้ว่า เธอคง จะเปลี่ยนไป
ฉันคนนี้ ยังคง แต่งบทกลอน
ยังไม่รู้ หมดแรงใจ ในวันไหน
ฉันยังคง พิมพ์...พิมพ์...พิมพ์ นั่งพิมพ์ไป
พิมพ์แค่ไหน ไม่อาจลบ คราบน้ำตา
....
คิดถึงและรักเธอเสมอ และ ฉันคงได้แต่ภาวนา
ให้ทุกอย่างไม่เลวร้ายไปกว่านี้...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟDarkness_Hero
หน้าส่วนตัว
1057
