6 สิงหาคม 2552 13:59 น.
Darkness_Hero
ฉันแค่คนคนหนึ่งกลางสายลม
เฝ้าชื่นชมสายลมแห่งความฝัน
ฉังมองสายลมหยอกล้อกัน
แต่ละวันฉันเฝ้ามองแต่สายลม
มาวันหนึ่งสายลมได้พัดผ่าน
สุขสราณงามแท้อารมณ์สม
ลมหอบเอาสายน้ำค้างมาพร่างพรม
ให้หัวใจฉันรื่นรมณ์เกินห้ามใจ
ฉันอยากเก็บความสุขนี้ให้เนินนาน
ไม่อยากให้ลมพัดผ่านไปแห่งไหน
กลัวสายลมจะพัดไปไกลแสนไกล
จึงเอื้อมมือหวังคว้าไว้ซึ่งสายลม
แล้วฉันก็ได้เรียนรู้สายลมเอ๋ย
ใยเจ้าเอยทำให้ใจฉันขื่นขม
สายลมนั้นทำได้เพียงให้ชื่นชม
หัวใจตรมเพราะสายลมพัดผ่านไป
ทั้งสองมือพยายามคว้าไม่ลดละ
แต่ไม่อาจจะอาจเอื้อมดังใจหมาย
ยิ่งพยายามยิ่งพัดคว้างยิ่งห่างไกล
พร้อมหัวใจที่ยิ่งท้อยิ่งตรอมตรม
สายลมเอ๋ยเจ้าจะพัดมาอีกไหม?
แล้วเมื่อใดฉันจะสิ้นความขื่นขม?
ฉันจะยังเฝ้ารอเธอ...นะสายลม
และจะยังชื่นชมเธอตลอดไป.......