23 มิถุนายน 2551 09:34 น.
Darkness_Hero
อักษรที่ร้อยเรียง
นั้นก็เพียงเพื่อป้องไทย
ส่งออกจากหัวใจ
มันไม่ใช่ก่อสงคราม
แสดงออกทางความคิด
ใครว่าผิดขอถวงถาม
กระพือให้ลุกลาม
ใคร่ขอถามว่าคือใคร
บางคนอ้างนิ่งหยุด
ด่าเป็นชุดหยุดไม่ได้
ถากถางกันเข้าไป
สนุกไหมขอถามที
นับศพก็นับไป
ไม่มีใครว่า'ไรนี่
แต่งกลอนถ้อยวจี
ใช่ปาหี่ว่ารักไทย
ถ้าอยากจะนับศพ
นับจนครบก็ทำได้
ส่วนหนึ่งของชาติไทย
จารึกไว้ในบทเรียน
สงครามมิได้เกิด
อย่าเตลิดจนปวดเศียร
ไม่รู้อย่านั่งเทียน
อย่านั่งเขียนอย่างหลับตา
แตกต่างคือต้องตาย?
รับไม่ได้ทั้งซ้ายขวา?
อย่ากลางแค่วาจา
ประพฤติมาขอให้กลาง
เราทำถูกกฏหมาย
ก็ไม่วายโดนถากถาง
ไหนเล่าความเป็นกลาง
ใช่ปล่อยวางดังวาจา
เราไล่ไอ้รัฐบาล
เราคัดค้านด้วยภาษา
ตะโกนไล่ด้วยวาจา
รวมถึงด่าด้วยหลักการ
กฏหมายของบ้างเมือง
ก็มีเรื่องอยากขับขาน
รัฐธรรมนูณเป็นพยาน
หยั่งรากฐานถึงมาตรา *
แล้วมาอ้างกฏหมาย
ก็ไม่วายฟัง"มัน"มา
ได้โปรดเปิดตำรา
แล้วค่อยว่ากันอีกที
โปรดรับข่าวรอบด้าน
อย่าพึ่งค้านกันอย่างนี้
ลองมาเองสักที
แล้วพี่พี่จะรู้เอง
เพียงเสี้ยวที่โอนเอียง
ก็มาเถียงว่าตรงเผง
ใช่ว่าผมนักเลง
ใช่ข่มเหงให้เลือกข้าง
ใครกลางกลางให้จริง
ไม่ใช่วิ่งเที่ยวถากถาง
ไหนเล่าความเป็นกลาง
แท้คือขวางทางวาจา
อยากนิ่งก็นิ่งไป
ขออย่าให้เอาเท้ารา
อยากด่าก็จงด่า
ขอให้ด่าอย่างเป็นกลาง
ขอร้องอีกสักครั้ง
ขอให้ฟังในความต่าง
ใช่ว่าคนละทาง
ฟังกันบ้างคงจะดี
-------------------------------
*มาตรา ๔๔ : บุคคลย่อมมีเสรีภาพในการชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธ โดยปราศจากการแทรกแซงและได้รับการคุ้มครองจากรัฐ การจำกัดเสรีภาพตามวรรคหนึ่งจะกระทำมิได้
จากเดิมบทบัญญัติตามมาตรานี้มีหลักการสำคัญตรงที่ พลเมืองไทยมีเสรีภาพของการชุมนุมโดยสงบปราศจากอาวุธ แต่ได้มีข้อกำหนดยกเว้นหากเป็นการอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายเฉพาะ ในกรณีการชุมนุมสาธารณะเพื่อคุ้มครองความสะดวกของประชาชนที่จะใช้สาธารณะนำมาสู่ปัญหาในเชิงปฏิบัติ เช่น การชุมนุมของผู้เดือดร้อนที่ต้องอาศัยพื้นผิวถนนสาธารณะอันเป็นเหตุการณ์ปกติของการชุมนุมประท้วงโดยทั่วไป เช่นการเดินขบวนจากสถานที่หนึ่งไปสถานที่หนึ่งการชุมนุมภายในบริเวณที่ทำการของหน่วยงานรัฐ
เช่นการชุมนุมที่หน้าทำเนียบรัฐบาล ทางรัฐบาลมักจะใช้ตำรวจปราบปรามจราจลในการปิดกั้นหรือสกัดกั้นการชุมนุม ในบางกรณีมีการใช้ตำรวจในการสกัดกั้นการเดินทางของผู้ชุมนุมในต่างจังหวัด มีหลายกรณีด้วยกันที่ตำรวจได้ใช้ความรุนแรงกระทำต่อผู้ชุมนุม และตั้งข้อกล่าวหาว่าเป็นการชุมนุมที่เป็นการละเมิดต่อผู้อื่น ทำให้การชุมนุมโดยสงบปราศจากอาวุธ "ไม่สามารถดำเนินการได้" เป็นประเด็นแก้ไขในหมวดที่ ๓ มาตรา ๔๔ ของรัฐธรรมนูญ พ.ศ. ๒๕๔๐
-------------------------------------
ผมไม่รู้กฏหมายหรอกครับ ทำใจให้กลาง(เอาให้"กลางจริงๆ") ตีความและวิเคราะห์กันเอาเองนะครับ ผมว่าสามารถตีความได้หลากหลาย อันนี้ผมยอมรับว่าเอามาจากการวิคราะห์กฏหมายโดยคนอื่นเหมือนกัน
ถ้าคิดว่าตนทำถูกต้อง ลองสูตรผมนะ
ไปชุมนุมพันฯ 1 วัน
แล้วนปก 1วัน
แล้วอยู่นิ่งทั้งๆที่รู้เรื่อง 1 วัน
แล้วก็ไม่ต้องคิดอะไรเลย 1 วัน
แล้วจะรู้เองว่าควรทำอย่างไร หรือเป็นกลางอย่างไร
22 มิถุนายน 2551 02:43 น.
Darkness_Hero
ทำไมกันนะ...คนเราถึงรับในความแตกต่างกันไม่ได้
แตกต่างต้องตาย?
คิดต่างกันคือแตกแยก?
อุดมการณ์ไม่ตรงกันคือไม่สามัคคี?
คนหนึ่งพูดพร่ำร่ำต่อยตี
คนหนึ่งมีใจป้องชาติสันติมั่น
คนหนึ่งนั่งเฉยเฉยก็แล้วกัน
คนหนึ่งนั้นเอาแต่ตำหนิและติเตียน
คนหนึ่งด่าสาดโคลนโดยไม่รู้
คนหนึ่งรู้แต่แกล้งโง่อ้างปวดเศียร
คนหนึ่งท้าทุกคนดังหัวเกรียน
คนหนึ่งเปลี่ยนไปมาไร้จุดยืน
คนหนึ่งบอกว่าฉันเป็นกลาง
คนหนึ่งอ้างสีขาวอย่างทนผืน
คนหนึ่งบอกให้เราทนกล้ำกลืน
คนหนึ่งจะทวงคืนประเทศไทย
คนหนึ่งพยายามปลุกให้คนสู้
คนหนึ่งว่าฉันสู้คงไม่ไหว
คนหนึ่งบอกว่าให้กำลังใจ
คนหนึ่งไซร้"หากมึงไปคือศัตรู"
PS. หัวเกรียน(ศัพย์วัยรุ่น) = บุคคลนิสัยเสีย ชอบหาทุกคนเรื่องไปทั่ว ไม่สนใจผู้ใด ทำตัวกร่าง เป็นที่น่ารังเกียจของสังคมโดยรวม
21 มิถุนายน 2551 15:43 น.
Darkness_Hero
จงตื่นขึ้นพลังแห่งประชา
จงอย่าให้ใครมาขายชาติได้
จงร่ำร้องเลือดรักชาติร้อนดังไฟ
จงอย่าให้ใครย่ำยีประชาชน
จงตื่นเถือดพี่น้องและผองเพื่อน
อีกคนเรือนสิบล้านในทุกหน
ถึงเวลาพวกเราประชาชน
ไม่ยอมคนขายชาติขายแผ่นดิน
จงรวมกันฝ่าฝันอุปสรรค์
จงปกปักรักษาไว้แม้เศษหิน
ทุกสิ่งล้วนเป็นสมบัติของผืนดิน
อย่าให้"มัน"เอาไปกินจนสิ้นไทย
21 มิถุนายน 2551 14:10 น.
Darkness_Hero
วันที่ 20 มิถุนายน 2551
เสียงคำรามแห่งสันติยังกู่ก้อง
ท่วงทำนองแห่งประชามิจางหาย
มิหวาดหวั่นอำนาจชั่วมากลวดลาย
ไม่หวาดหวั่นคำท้าทายอย่างอันธพาล
เราเดินหน้าไปสู่หน้าทำเนียบ
คนมาเพียบร่ำร้องเพลงสนุกสนาน
คนนับแสนครึ่งล้านกว่าเป็นพยาน
ที่กล่าวขานทั่วโลกนี้ระบือไกล
โดนตำรวจสกัดกั้นเราสงบ
เราสยบความรุนแรงไม่หวั่นไหว
เราต่อสู้สุดกำลังด้วยแรงใจ
สู้เข้าไปไม่ท้อถอยแม้ก้าวเดียว
ทุกเส้นเสียงสำเนียงที่ร่ำร้อง
ทุกเพื่อนผองสามัคคีกันแน่นเหนียว
ทุกพี่น้องพันธมิตรวิถีเดียว
ไม่แยกเขี้ยวไม่ข่มขู่ทำร้ายใคร
เราปกป้องเราต่อสู้เพื่อประเทศ
ไม่ยอมให้ใครมาขายประเทศได้
ไม่ยอมให้ใครมาทำลายไทย
ไม่ยอมให้ใครมาโกงกินประชาชน
ในที่สุดเราก็ล้อมโดยสำเร็จ
ความเหนื่อยเหน็ดหายไปสิ้นเมื่อเห็นผล
มากมายหมู่มวลเหล่าประชาชน
เมื่อเคลื่อนพลทุกขบวนริ้วบรรจบกัน
เสียงเฮลั่นดังสนั่นรัฐสภา
ดังประกาศว่าได้ชัยตามใจฝัน
เหลือเพียงรอเวลาผ่านคืนวัน
รัฐบาลนั้นสิ้นเมื่อใดเท่านั้นเอง
PS. ภาพจากกล้องมือถือ....ของผมเอง คุณภาพมันได้แค่นี้แหละ
19 มิถุนายน 2551 13:52 น.
Darkness_Hero
จงตื่นเถิอดเหล่าประชาผู้กล้าหาญ
จงทัดทานอำนาจไม่พึงประสงค์
จงต่อสู้เพื่อปกป้องซึ่งไตรรงค์
จงทรนงและจงคิดพิจารณา
อย่าหลงทางสับสนในข่าวสาร
ของรัฐบาลที่ช่างจ้ออย่างมุสา
คนเขาไล่ตะโกนก้องท้องนภา
มันยังว่ามีเพียงไม่กี่คน
จงร่วมแรงร่วมใจปกป้องชาติ
อย่าขยาดขลาดกลัวหรือสับสน
รัฐบาลจะต้องแพ้ประชาชน
ไม่ก็ผลคือสูญเสียประเทศไทย
วันที่ 20 เจอกันครับ หน้าทำเนียบ บ่ายโมงตรง
กะจะหยุดเขียนการเมืองสักพักเพื่อลดดีกรีความรุนแรงในบ้านกลอนไทย
แต่มีคนหมั่นใส้เสียอีก สงสัยผมจะ"อยู่นิ่งๆ" ไม่ขึ้นแฮะ
ประกอบกับมีแรงใจจากเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ขอบคุณมากๆครับ
และเพราะใจตัวเอง....ร่ำร้อง
จากเหตุทั้งมวล...ผมคงหยุดไม่ได้แฮะ หึ หึ หึ
(แต่จะพยายามคุมดีกรีตัวเองแทน ได้ไม่ได้อีกเรื่องหนึ่ง)