29 มิถุนายน 2551 02:49 น.
Darkness_Hero
อันตัวข้าโกรธาโกรธกริ้ว
ขอนำทัพริ้วขบวนจงเคลื่อนไหว
ไปร่วมรบฆ่ามันพวกจังไร
ไม่ว่ามันผู้ใดมาย่ำยี
เลือดของข้าจะยอมพลีเพื่อชาติ
แม้ถึงฆาตยอมสละเพื่อไทยนี้
ข้าจะฆ่ามันให้สิ้นถิ่นธานี
ให้สมที่มันอังอาจข่มเหงไทย
แม้เศษเสียวธุลิข้าจะป้อง
แผ่นดินทองแผ่นดินไทยนี้ให้ได้
เลือดของข้าจะหลั่งรินไม่เป็นไร
ขอเพียงไทยอยู่รอดข้ายอมตาย
ไม่มีถอยอ่อนข้อแม้เพียงนิต
อันชีวิตข้าคนนี้ย่อมพลีได้
ขอเพียงให้ยังมีประเทศไทย
มิยอมให้ผู้ใดมาทำลาย
29 มิถุนายน 2551 02:09 น.
Darkness_Hero
คำเตือน : กลอนนี้มีคำสมัยพ่อขุนรามแฝงอยู่ กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน
รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีต่างประเทศกัมพูชากล่าวว่าความรู้สึกทางชาตินิยมเกี่ยวกับการจดทะเบียนปราสาทพระวิหารเป็นมรดกโลกที่กำลังแผ่ลามในประเทศไทยขณะนี้ อาจจะกระเทือนต่อความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศได้
---------------------
กูรักชาติของกูจะทำไม
ไอ้จังไรใยปากหมาพูดเยี่ยงนี้
ข้ารักชาติข้ารักในธานี
ข้าคนนี้มิยอมยกเสี้ยวผืนไทย
ชาติของกูกูจะรักกูไม่ผิด
ประเทยไทยเจ้าอย่าคิดว่าหมิ่นได้
คิดว่าใหญ่นักหรือไอ้จังไร
มึงรีบไปให้ไกลๆส้นตีนกู
"พระวิหาร" มึงอย่าจะคิดปล้น
คิดหรือว่าชาวสยามจะไม่รู้
มึงอย่าคิดยึดแผ่นดินของพวกกู
อย่างพวกสูอย่าปากดีขู่ทำไม
คิดว่ากูกลัวมึงเช่นนั้นหรือ
ปากของมึงจึงกระพือเยี่ยงนั้นได้
อย่าได้คิดดูแคลนประเทศไทย
สยามนั้นไซร้ยามรบมิขลาดกลัว
--------------------------------
เพลงชาติไทย
-ทำนอง: พระเจนดุริยางค์ (ปิติ วาทยะกร)
-คำร้อง: พันเอก หลวงสารานุประพันธ์ (นวล ปาจิณพยัคฆ์)
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐผไทของไทยทุกส่วน
อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล
ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี
ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย
-----------------------------------
27 มิถุนายน 2551 21:46 น.
Darkness_Hero
เปิดตำราร่ำเรียนวิชาเวทย์
หวังฤทธิ์เดชเพิ่มพูนพลังประสาน
มือซ้ายอัดพลังวิชาปราณ
มือขวาทัดทาานด้วยพลังตรงข้ามกัน
ระเบิดเข้าไปพลังในตัวข้า
ร่ายวาจามนตราแห่งความฝัน
ร้อนเย็นจงประสานเข้าหากัน
เลื่อนลั่นทั้งแผ่นฟ้าปฐพี
อันมือซ้ายเตโชจงลุกไหม้
มือขวาไซร้จงอาโปรวมที่นี้
ร่ายรำวิชาแห่งศาสตร์ปฐพี
วาโยที่บังเกิดรวมกำลัง
สี่ธาตุประสานหนึ่งให้ยิ่งใหญ่
ผนึกในเคล็ดวิชาลงมนต์ขลัง
อันธิกาและรัศมีเร่งพลัง
ประกบหน้าหลังด้วยวิถีแห่งหัวใจ
รักโลภโกรธหลงอัตตาและทิฐิ
ความปิติปลื้มปลาบความสดใส
หม่นหม่องแข็งกร้าวกำลังใจ
ความอ่อนไหวอาจหาญประสานกัน
บังเกิดเป็นพลังที่แปลกประหลาด
ในขณะวาดมือร่ายผกผัน
เหนือใต้ออกตกร่วมประจัน
วิชาแห่งฝันจึงสำเร็จเคล็ดวิชา
25 มิถุนายน 2551 02:01 น.
Darkness_Hero
อันน้ำมันก็โดนขายปั่นราคา
อันราชาก็ถูกหมิ่นยังร่วมด้วย
สิ่งต่างต่างแพงขึ้นแต่บางคนรวย
คนจนซวยอยู่ไม่ได้แทบอดตาย
พระวิหารก็ยกให้กัมพูชา
กติกาควรจะใช้ก็คิดสลาย
ทำปากหมาปากมันอย่างท้าทาย
ฆ่าฉันไปก็ไม่เลิกปกป้องไทย
เขามาช่วยทวงคืนประเทศชาติ
ไม่ขี้ขลาดยังสู้แม้เหนื่อยเพียงไหน
ช่วยปกป้องสิทธิชนชาวไทย
รักษาไว้ให้ลูกหลาน"แผ่นดินทอง"
"มันวุ่นวาย" "มันทำร้าย" ประเทศชาติ
ผิด*กฏหมาย*ในการกระทำในทั้งผอง
ตามเกมที่ นปก. วางประลอง
บ้างอ้างขาดความปรองดองเป็น "กาลี"
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร
คุณก็ยกประเทศให้มันก็ได้นี่
แล้วก็รอดูมันโกงอีกสี่ปี
แล้วทีนี้ประเทศไทยคงได้ดี
ก็กราบตีนทักษิณแล้วใช่ไหม
"ประเทศไทยน้องรักยกให้พี่"
ข้ามศพคนรักชาติก่อนนะไอ้คนดี
อย่างน้อยๆข้าคนนี้ไม่มียอม
-----------------
มาตรา ๔๔ : บุคคลย่อมมีเสรีภาพในการชุมนุมโดยสงบและปราศจากอาวุธ โดยปราศจากการแทรกแซงและได้รับการคุ้มครองจากรัฐ การจำกัดเสรีภาพตามวรรคหนึ่งจะกระทำมิได้
25 มิถุนายน 2551 01:53 น.
Darkness_Hero
.....
จะกล่าวถึงกรุงศรีอยุธยา
เป็นกรุงรัตนราชพระศาสนา
มหาดิเรกอันเลิศล้น
เป็นที่ปรากฏรจนา
สรรเสริญอยุธยาทุกแห่งหน
ทุกบุรีสีมามณฑล
จบสกลลูกค้าวาณิช
ทุกประเทศสิบสองภาษา
ย่อมมาพึ่งกรุงศรีอยุธยาเป็นอัครนิตย์
ประชาราษฎร์ปราศจากภัยพิษ
ทั้งความพิกลจริตแลความทุกข์
ฝ่ายองค์พระบรมราชา
ครองขัณฑสีมาเป็นสุข
ด้วยพระกฤษฎีกาทำนุก
จึ่งอยู่เย็นเป็นสุขสวัสดี
เป็นที่อาศัยแก่มนุษย์ในใต้หล้า
เป็นที่อาศัยแก่เทวาทุกราศี
ทุกนิกรนรชนมนตรี
คหบดีชีพราหมณพฤฒา
ประดุจดั่งศาลาอาศัย
ดั่งหนึ่งร่มพระไทรอันสาขา
ประดุจหนึ่งแม่น้ำพระคงคา
เป็นที่สิเน่หาเมื่อกันดาน
ด้วยพระเดชเดชาอานุภาพ
อาจปราบไพรีทุกทิศาน
ทุกประเทศเขตขัณฑ์บันดาล
แต่งเครื่องบรรณาการมานอบนบ
กรุงศรีอยุธยานั้นสมบูรณ์
เพิ่มพูนด้วยพระเกียรติขจรจบ
อุดมบรมสุขทั้งแผ่นพิภพ
จนคำรบศักราชได้สองพัน
คราทีนั้นฝูงสัตว์ทั้งหลาย
จะเกิดความอันตรายเป็นแม่นมั่น
ด้วยพระมหากษัตริย์มิได้ทรงทศพิธราชธรรม์
จึงเกิดเข็ญเป็นมหัศจรรย์สิบหกประการ
คือเดือนดาวดินฟ้าจะอาเพศ
อุบัติเหตุเกิดทั่วทุกทิศาน
มหาเมฆจะลุกเป็นเพลิงกาฬ
เกิดนิมิตพิศดารทุกบ้านเมือง
พระคงคาจะแดงเดือดดั่งเลือดนก
อกแผ่นดินเป็นบ้าฟ้าจะเหลือง
ผีป่าก็จะวิ่งเข้าสิงเมือง
ผีเมืองนั้นจะออกไปอยู่ไพร
พระเสื้อเมืองจะเอาตัวหนี
พระกาฬกุลีจะเข้ามาเป็นไส้
พระธรณีจะตีอกไห้
อกพระกาฬจะไหม้อยู่เกรียมกรม
ในลักษณ์ทำนายไว้บ่ห่อนผิด
เมื่อวินิศพิศดูก็เห็นสม
มิใช่เทศกาลร้อนก็ร้อนระงม
มิใช่เทศกาลลมลมก็พัด
มิใช่เทศกาลหนาวก็หนาวพ้น
มิใช่เทศกาลฝนฝนก็อุบัติ
ทุกต้นไม้หย่อมหญ้าสาระพัด
เกิดวิบัตินานาทั่วสากล
เทวดาซึ่งรักษาพระศาสนา
จะรักษาแต่คนฝ่ายอกุศล
สัปบุรุษจะแพ้แก่ทรชน
มิตรตนจะฆ่าซึ่งความรัก
ภรรยาจะฆ่าซึ่งคุณผัว
คนชั่วจะมล้างผู้มีศักดิ์
ลูกศิษย์จะสู้ครูพัก
จะหาญหักผู้ใหญ่ให้เป็นน้อย
ผู้มีศีลจะเสียซึ่งอำนาจ
นักปราชญ์จะตกต่ำต้อย
กระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย
น้ำเต้าอันลอยนั้นจะถอยจม
ผู้มีตระกูลจะสูญเผ่า
เพราะจันฑาลมันเข้ามาเสพสม
ผู้มีศีลนั้นจะเสียซึ่งอารมณ์
เพราะสมัครสมาคมด้วยมารยา
พระมหากระษัตริย์จะเสื่อมสิงหนาท
ประเทศราชจะเสื่อมซึ่งยศถา
อาสัตย์จะเลื่องลือชา
พระธรรมาจะตกลึกลับ
ผู้กล้าจะเสื่อมใจหาญ
จะสาบสูญวิชาการทั้งปวงสรรพ
ผู้มีสินจะถอยจากทรัพย์
สัปบุรุษจะอับซึ่งน้ำใจ
ทั้งอายุศม์จะถอยเคลื่อนจากเดือนปี
ประเวณีจะแปรปรวนตามวิสัย
ทั้งพืชแผ่นดินจะผ่อนไป
ผลหมากรากไม้จะถอยรส
ทั้งแพทยพรรณว่านยาก็อาเพศ
เคยเป็นคุณวิเศษก็เสื่อมหมด
จวงจันทน์พรรณไม้อันหอมรส
จะถอยถดไปตามประเพณี
ทั้งข้าวก็จะยากหมากจะแพง
สาระพันจะแห้งแล้งเป็นถ้วนถี่
จะบังเกิดทรพิษมิคสัญญี
ฝูงผีจะวิ่งเข้าปลอมคน
กรุงประเทศราชธานี
จะเกิดการกุลีทุกแห่งหน
จะอ้างว้างอกใจทั้งไพร่พล
จะสาละวนทั่วโลกทั้งหญิงชาย
จะร้อนอกสมณาประชาราช
จะเกิดเข็ญเป็นอุบาทว์นั้นมากหลาย
จะรบราฆ่าฟันกันวุ่นวาย
ฝูงคนจะล้มตายลงเป็นเบือ
ทางน้ำก็จะแห้งเป็นทางบก
เวียงวังก็จะรกเป็นป่าเสือ
แต่สิงห์สารสัตว์เนื้อเบื้อ
นั้นจะหลงหลอเหลือในแผ่นดิน
ทั้งผู้คนสาระพัดสัตว์ทั้งหลาย
จะสาบสูญล้มตายเสียหมดสิ้น
ด้วยพระกาฬจะมาผลาญแผ่นดิน
จะสูญสิ้นการณรงค์สงคราม
กรุงศรีอยุธยาจะสูญแล้ว
จะลับรัศมีแก้วเจ้าทั้งสาม
ไปจนคำรบปีเดือนคืนยาม
จนสิ้นนามศักราชห้าพัน
กรุงศรีอยุธยาเขษมสุข
แสนสนุกยิ่งล้ำเมืองสวรรค์
จะเป็นแพศยาอาธรรม์
นับวันจะเสื่อมสูญเอยฯ
จบเรื่องพระนารายณ์เป็นเจ้านพบุรีทำนายกรุงแต่เพียงเท่านี้