10 มิถุนายน 2548 09:13 น.
Darkness_Hero
ทุกคนคงเคยเดินข้ามสะพานลอย
ใครบ้างคอยสังเกตข้างบนนั่น
จะเห็นคนที่ชีวิตอยู่วันวัน
นั่งหลังขันกราบไหว้ขอเศษตังค์
เรามังเมินไม่มองแววตาเขา
เดินเชิดหน้าเท้าก้าวเดินอย่าได้หวัง
ไม่มีแม้มองหาเศษกะตังค์
พลังเพิ่มขึ้นหวังก้าวพ้นไปไกลไกล
ใครจะรู้ทุกย้างก้าวเขายังหวัง
รอพลังจากแรงใจที่สดใส
เพียงหนึ่งบาทเขาก็ยังขอขอบใจ
สมทบทุนช่วยให้มีข้าวกิน
มุมของเราเขาช่างต่ำแสนต่ำ
ช่างน่าขำสมเพทไร้ทรัพย์สิน
มุมมองเขาขอเพียงเราได้ยิน
เส้นสายพิณท่วงทำนองความโศกา
อยู่ห่างกันไม่ถึงเสี้ยวห้าศอก
แต่ความห่างดังอยู่นอกนภาฟ้า
ใจคนเดินใจขอทานไม่ถึงสองวา
ดังนภาจับแยกไม่เห็นกัน
เรายังเดินผ่านไปอย่างช้าช้า
ปล่อยคนชราหลังขันชะเง้อหัน
ไม่คิดไม่สนเขาเหมือนทุกวัน
เขายังรั้นนั่งหวังเราเห็นใจ
9 มิถุนายน 2548 20:06 น.
Darkness_Hero
ลองมั่ว มั่วลอง จนเจอ
จนเจอ ได้เจอ ความฝัน
ผ่านไป ผ่านไป วันวัน
จนฉัน กลับมา Thaipoem
-----------------------------------------------------
นานแล้วสินะที่หายขาด
ทั้งที่เคยวาดฝันขีดเขียน
ทั้งที่เคยแต่จำต้องเล่าเรียน
งานเยอะเลยไม่เขียนจากไปนาน
จนตราบนี้จบแล้วปีที่สี่
ผ่านราตรีผ่านตะวันคืนแสนหวาน
ผ่านวันวานโสกเศร้าสืบสาน
นานแสนนานกว่าได้กลับมา
----------------------------------------------------
สวัสดีครับชาวThai Poem ผมกลับมาแล้วครับ