20 กรกฎาคม 2552 18:00 น.
Darkness_Hero
เข้าบ้านกลอนมาอ่านกลอนคำหวาน
อยู่มานานเห็นพูดถึงกันอยู่เสมอ
เกือบทุกกลอนพร่ำพูดถึงแต่"เธอ"
ว่าแต่...เอ่อ... เธอคนนี้ ใครกันหว่า?
เธอคือคนที่ทำให้ใจหวั่นไหว
เธอคือใครที่หัวใจร่ำเรียกหา
เธอคือคนที่คิดถึงอยู่ทุกเวลา
เธอคือใครกันหนาอยากรู้จัง
เธอคือคนที่ทำให้ใจเจ็บปวด
เธอคือความรวดร้าวและสิ้นหวัง
เธอคือคนที่ทำให้ใจผุผัง
เธอคือภาพเบื้องหลังรอยน้ำตา
เธอคือใครกันหนอทุกทุกเธอ
ไม่เคยเจอแต่ว่าช่างน่ากังขา
เห็นพูดถึงกันแต่"เธอ"ทุกเวลา
เธอคือใครกันหนาอยากรู้จัง
11 กรกฎาคม 2552 12:52 น.
Darkness_Hero
แหกขี้ตาทุกเช้าฉันสับสน
งัวเงียปนหลากคำถามน่าสงสัย
ต้องทำเหมือนๆเดิมเพื่ออะไร
และทำไมต้องต่อสู้และดิ้นรน
อาบน้ำเสร็จแต่งตัวเข้าoffice
ก็ยังคิดวกวนและสับสน
บนถนนหลากรถราหลายผู้คน
ต่างวิ่งวนไปมาเหมือนทุกวัน
ตื่นขึ้นมาไปทำงานตั้งแต่เช้า
อยู่กับเรื่องเก่าๆไม่เปลี่ยนผัน
พอตกเย็นก็ทำตัวเหมือนๆกัน
ไม่เที่ยวเล่นจนยันเช้าก็เข้านอน
ตื่นเช้ามาก็เหมือนเดิมเหมือนวันก่อน
วันก่อน วันก่อน และวันก่อน
คิดไปคิดมาจนเข้านอน
เหมือนวันก่อน ก่อนวันนี้ และทุกวัน
มองออกไปไกลเมืองใหญ่ที่น่าเบื่อ
ไม่น่าเชื่อเห็นเพชรงามอยู่ที่นั่น
อยากสัมผัสไอธรรมาติบ้างสักวัน
เมืองใหญ่นั่นแท้จริงไม่น่าอภิรมณ์
อยากสัมผัสไอดินและกลิ่นหญ้า
ให้พัดพาปัดเป่าทุกข์ที่ทับถม
เห็นรอยยิ้มบริสุทธิ์ที่น่าชม
ดีกว่ายิ้มขมขมของคนเมือง
เบื่อสรรพเสียงต่างต่างในเมืองใหญ่
แต่อยากได้ยินสกุณาลำนำเรื่อง
อยากเห็นสายน้ำไสไหลเนื่องๆ
ไม่อยากเห็นน้ำในเมืองที่เหม็นดำ
เบื่อผู้คนแก่งแย่งชิงดีเด่น
อยากจะเห็นน้ำใจจริงที่เย็นฉ่ำ
อยากจะเห็นคนงดงามในการกระทำ
ไม่ใช่ยำเครื่องตกแต่งหวังงดงาม
6 กรกฎาคม 2552 13:44 น.
Darkness_Hero
อย่างจะแต่งกลอนหวานๆสักบทหนึ่ง
ฉันนั้นจึงเริ่มพิมพ์ไปตามประสา
ก็พยายามอยากจะหวานตลอดมา
เพียงแต่ว่าหวานไม่เป็นทำไงดี
อยากบอกรักคนไกลผ่านกลอนหวาน
จึงพยายามผสานภาษาอยู่อย่างนี้
แต่ไม่รู้แต่งอย่างไรจึงจะดี
เพราะฉันมีเพียงหัวใจที่ให้ไป
ฉันก็หวานไม่เก่งนักหรอกนะ
ก็ไม่รู้เธอจะสนมันบ้างไหม
กลอนทื่อๆที่ฉันแนบด้วยหัวใจ
แม้จะไม่หวานนักแต่ชัดเจน
กลอนของฉันไม่หวานแถมจืดสนิท
แต่ก็คิดหวังเพียงเธอผ่านมาเห็น
ก็บอกแล้วว่าฉันน่ะหวานไม่เป็น
จึงไม่อาจเล่นลิ้นในคำกลอน
27 มิถุนายน 2552 12:07 น.
Darkness_Hero
ถ้าต้องเลือกให้ใครต้องตายก่อน
ฉันขอวอนเธอตายก่อนจะได้ไหม
จะไปตายที่ไหนก็เชิญไป
ขอเพียงให้เธอตายก่อนก็พอใจ
อย่าได้โกรธกันเลยนะที่รัก
มันไม่ใช่พลักไล่เธอไปไหน
ฉันน่ะยังรักเธอสุดหัวใจ
รู้ใช่ไหมยามเราสองจับมือกัน
แต่ฉันแค่หวังดีให้ตายก่อน
ไม่ทุกข์อะไรไม่โศกสัน
ฉันจะรับไว้เองในทุกวัน
จนกว่าฉันจะถึงซึ่งวันตาย
ขอให้เธอพักพ่อนอย่างสงบ
ไม่ต้องพบช่วงชีวิตที่ใจสลาย
ฉันขอรับช่วงเวลาความเดียวดาย
ถึงวันตาย..จะยอมเจ็บ เพราะรักเธอ....
ตายก่อนเถอะนะที่รัก
23 มิถุนายน 2552 16:41 น.
Darkness_Hero
อย่าถามเลย ว่าฉันเจ็บ จริงหรือเปล่า
เธอจะเอา อะไร มาวัดได้
ฉันไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่เป็นไร
ฉันก็แค่ สบายใจ เหมือนทุกวัน
ฉันนอนหลับ พักผ่อน สบายดีอยู่
แค่นั่งดู ทีวีถึง เช้าเท่านั้น
มีความสุข หลังเลิกงาน อยู่ทุกวัน
ก็เพราะฉัน อยากจะเมา ไม่มีอะไร
ฉันดูรูป คิดถึงเรื่อง เก่าเก่า
เพราะไม่รู้ จะเอาไป ทิ้งที่ไหน
นั่งเฉยๆ ไม่ได้คิด เรื่องอะไร
น้ำตาไหล เพราะฝุ่น มันเข้าตา
ฉันก็แค่ ฟังเพลง แล้วร้องไห้
ก็เพราะเพลง โดนใจ มากจริงหนา
แค่เหนื่อยๆ งานหนัก จนอ่อนล้า
จึงทำให้ ไม่มีแรง ทำอะไร
ฉันไม่เจ็บ ไม่เสียใจ ไม่เลยล่ะ
เอาเถอะนะ ฉันว่า ฉันยังไหว
ก็เข้าใจ ที่เธอ ต้องการไป
มันไม่ใช่ เรื่องใหญ่จน ต้องเสียใจ
ฉันแค่จะ หยุดหัวใจ ไว้ตรงนี้
ความรู้สึก ที่เคยมี จะแช่แข็งไว้
หนามกุหลาบ ที่บาดลึก จนปวดใจ
ฉันก็จะ รักษาไว้ ให้อยู่ดี
ฉันยังอยู่ สบายดี ยังยิ้มได้
ช่างสบายใจ แสนสุขใจ อะไรอย่างนี้
ฉันไม่เจ็บ ไม่ปวดเลย สักวินาที
ฉันไม่มี หรอกนะ ความเสียใจ