21 สิงหาคม 2552 17:36 น.
Darkness_Hero
ริเดินบนเส้นทางหนามกุหลาบ
จะเลือดอาบสักเท่าใดยังก้าวไหว
แม้พันเกี่ยวกรีดเนื้อหนังแล้วอย่างไร
เพราะว่าปลายเส้นทางนั้นคือเธอ
ทั้งสองเท้าแม้ต้องเต็มด้วยบาดแผล
แทบแดดิ้นสิ้นสุดลมหากผลั้งเผลอ
แต่ขอเพียงใจยังพร่ำแต่รักเธอ
จะต้องเจออีกกี่หนามมิหวาดกลัว
อย่าถามเลยว่ารักเธอหรือไม่
อย่าถามเลยทำไมแผลจึงมีทั่ว
อย่าถามเลยทำไมเลือดจึงอาบตัว
อย่าได้กลัว.. ฉันอาบเลือดเพราะรักเธอ
11 สิงหาคม 2552 16:45 น.
Darkness_Hero
อันคลานี้ยุทธภพช่างแปลกนัก
ด้วยเหตุพรรคต่างต่างพลางซ่องสุม
เหล่าจอมยุทธหวังครองภพจึงชุมนุม
ประมุขกลุ้มเพราะจัดกระบวนมิลงตัว
พรรคมีดบินอาบน้ำผึ้งสงบเงียบ
ประมุขเนี้ยบแต่ไม่ทันเหล่าคนชั่ว
มีเลขามาปิดตาจนเมามั่ว
จึงเกลือกกลั้วชั่วดีมิทันคิด
พรรคแดงเดือดเดือดแดงตะแบงสู้
หวังกอบกู้คนผู้หนึ่งให้พ้นผิด
ยอมทำลายบ้านเมืองจนมืดมิด
แพลงอิทธิฤทธิ์ไม่เกรงกลัวแม้เจ้าปฐพี
พรรคทรพีเนรคุณคิดการใหญ่
กระจายกำลังส่งไปทุกถิ่นที่
หวังตีเมืองจากพรรคแดงในธานี
อันทรพียังดิ้นสู้สุดขาดใจ
พรรคเมืองทองสงบนิ่งกินแพนด้า
หวังเอาหน้าแพนด้ามาชูโรงให้
ตอนนี้ยังกำลังน้อยต้องทำใจ
ศึกครั้งใหม่คงต้องดูกันต่อไป
พรรคพันธมิตรยังไม่เกิดต้องรอดู
ว่าจะยังกู้ชาติต่อหรือไม่
ยังไม่รู้ได้ครองแล้วเป็นอย่างไร
จะดีเลวนั้นไซร้น่าจับตา
เอาเถอะเหล่าจอมยุทธไทยจงดูเถิอด
คิดให้เกิดผลบวกกันเถอะหนา
ใครเป็นใครเพื่ออะไรไคร่พิจารณา
แล้วเดินหน้าในยุทธภพ "ประเทศไทย"
จะพรรคใหม่หรือพรรคเก่านั้นอีกเรื่อง
แต่บ้านเมืองต้องเดินหน้าใช่หรือไม่
เราทุกคนก็ต้องอยู่กันต่อไป
จะพรรคไหนคนใดต้องรู้ทัน
(บทแถม)
อีกเหล่าทัพหลวงเหลาหมาต๋ายังว้าวุ่น
เพราะคอยลุ้นโผทะเบียนกันอยู่นั่น
อันพี่น้องและหน้าที่มิแยกกัน
เรื่องนี้นั้นเราคนไทยควรพิจารณา
11 สิงหาคม 2552 14:18 น.
Darkness_Hero
กี่ปีที่ผ่านพ้นไปเธอยังรัก
ใจแน่นหนักรักแท้เกิดวัดได้
อีกกี่ปีจากนี้จนเมื่อใด
ภายในใจยังมีเราตลอดกาล
แล้วกี่วันเล่าเราจะบอกรัก
กี่วันเล่าที่เธอรอคำขับขาน
สามร้อยกว่าคืนวันที่เนินนาน
อย่าให้ท่านต้องรอจนเหนื่อยใจ
วันแม่ไม่ควรมีเพียงวันหนึ่ง
หากแต่พึงมีทุกวันไม่ว่าวันไหน
แม่ยังรักเราได้ทุกวันไป
แล้วทำไมเรารักแม่แค่หนึ่งวัน
อย่ารักแม่เพียงเพราะเป็นวันแม่
ตามกระแสแห่ตามกันอย่างน่าขัน
บอกรักแม่เชื่อฟังแม่ให้ทุกวัน
ให้แม่นั้นมีรอยยิ้มตลอดไป
.....
ในหนึ่งปี อยากให้แม่มีความสุข 365 วัน...
6 สิงหาคม 2552 13:59 น.
Darkness_Hero
ฉันแค่คนคนหนึ่งกลางสายลม
เฝ้าชื่นชมสายลมแห่งความฝัน
ฉังมองสายลมหยอกล้อกัน
แต่ละวันฉันเฝ้ามองแต่สายลม
มาวันหนึ่งสายลมได้พัดผ่าน
สุขสราณงามแท้อารมณ์สม
ลมหอบเอาสายน้ำค้างมาพร่างพรม
ให้หัวใจฉันรื่นรมณ์เกินห้ามใจ
ฉันอยากเก็บความสุขนี้ให้เนินนาน
ไม่อยากให้ลมพัดผ่านไปแห่งไหน
กลัวสายลมจะพัดไปไกลแสนไกล
จึงเอื้อมมือหวังคว้าไว้ซึ่งสายลม
แล้วฉันก็ได้เรียนรู้สายลมเอ๋ย
ใยเจ้าเอยทำให้ใจฉันขื่นขม
สายลมนั้นทำได้เพียงให้ชื่นชม
หัวใจตรมเพราะสายลมพัดผ่านไป
ทั้งสองมือพยายามคว้าไม่ลดละ
แต่ไม่อาจจะอาจเอื้อมดังใจหมาย
ยิ่งพยายามยิ่งพัดคว้างยิ่งห่างไกล
พร้อมหัวใจที่ยิ่งท้อยิ่งตรอมตรม
สายลมเอ๋ยเจ้าจะพัดมาอีกไหม?
แล้วเมื่อใดฉันจะสิ้นความขื่นขม?
ฉันจะยังเฝ้ารอเธอ...นะสายลม
และจะยังชื่นชมเธอตลอดไป.......
23 กรกฎาคม 2552 14:24 น.
Darkness_Hero
อันคำกลอนคืองานศิลปทางภาษา
ร้อยอักษราตามใจฝันประพันธ์เขียน
แทรกอารมณ์ความรู้สึกอย่างแนบเนียน
ให้งานเขียนงดงามดังจินตนา
มันผู้ใดบังอาจหมิ่นงานศิลป์
ข้าขอสาบให้แดดิ้นในภาษา
ความฝันจักสิ้นสูญสู่มรณา
ทุกทิวาจักเสื่อมถอยมิสิ้นคำ
มันผู้นั้นเก่งหรือไม่มิรู้แน่
แต่ความแท้คนเก่งกว่าคงขันขำ
หากมันยังแสดงออกซึ่งความระยำ
คือเหนี่ยวนำความจัญไรสู่ตัวตน
ยิ่งดิ้นรนปากกล้าเอาชนะ
คนจะยิ่งสาปส่งไปทุกแห่งหน
ยิ่งพยายามพร่ำด่าอย่างหน้าทน
เหล่าผู้คนจึงก่นด่าไร้ปราณี
---บทแถม---
หมาไม่หมาอย่ามาเห่าเลยนะหมา
หรือเพราะว่ารับไม่ได้ถอยฉากหนี
หลบข้างหลังคำว่า "หมา" ท้าต่อยตี
ทำเช่นนี้ "หมา" หรือ "คน" ตริตรองดู