31 กรกฎาคม 2547 11:42 น.
Darkness_Hero
เทวดาแท้จริงปีกสิขาว
สุกสกาวสว่างไสไม่เปลี่ยนสี
ไม่ว่าเทวาองค์ใดใดแต่เดิมที
ปีกไม่มีสีอื่นมาปะปน
ปีกของข้าทำไมกลับดำขลับ
ไม่วาววับกลับแลดูช่างสลัว
หรือเป็นเพราะผิดกฎกระทำชั่ว
ขาวจึงกลับหมองมัวเป็นสีดำ
แต่กาลก่อนอดีตนานมา
ปีกข้าขาวใช่ดำขลำ
บินคู่เหล่าวิหกเริงระบำ
มีเต้นรำกลางนภาในบางที
รับพลังจากมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่
ปีศาจหน้าไหนจำต้องถอยหนี
ยามกระทำสิ่งใดใดไร้ราคี
ยามปราณีก็เลิศล้ำชื่นฉ่ำใจ
และวันหนึ่งชะตาข้าเริ่มแปรเปลี่ยน
ขณะบินวนเวียนกลางนภาใส
พลันเห็นสาวงามตาช่างถูกใจ
มนุษย์คนใดก็ไม่งามพอจะเทียบกัน
หัวใจข้าสับสนปนอิจฉา
เหตุใจเธอจึงงามกว่าธิดาสวรรณ
ข้าบินโฉบแอบมองหลังเงาจันทร์
แม้กลางวันยังแอบมองหลังเมฆา
อยากหักห้ามแต่หักใจยากเยี่ยงนัก
แม้ตัวข้าจะใจแกร่งดังหินผา
เห็นทีต้องตบัดสัตย์สิ้นสัญญา
แบ่งกายาลงมาเพื่อเจอเธอ
อันที่จริงเทพมนุษย์ควรอยู่แยก
แต่ข้าแหกกฎสวรรณด้วยใจเผลอ
ขอแค่เพียงได้พบแค่ได้เจอ
ขอแค่เธอกับข้าได้รักกัน
เธอรู้จักข้าเพียงนามมนุษย์
แต่ข้าสุดแสนดีใจเก็บไปฝัน
จิตของข้าคิดเรื่องเธอไม่เว้นวัน
ทุกสิ่งอันข้าละทิ้งเพียงตามใจ
ข้าไม่ควรคิดจำแลงเป็นมนุษย์
แต่สุดทนต้องทำอีกเพราะหวั่นไหว
ในที่สุดข้าพลั้งปากบอกรักไป
ในทันใดปีกข้าเปลี่ยนดังบอกมา
หรือนี่คือบทลงโทษแห่งสวรรณค์
เหล่าหมู่เทพก็ตั้งข้อครหา
ข้ากระทำผิดกฎเกณฑ์แห่งวาจา
ปีกแห่งนภาต้องแปรเปลี่ยนเป็นสีดำ
เหล่านกกาบนท้องฟ้าพารังเกียจ
แล้วมันจะเดียจฉันข้าไปถึงไหน
เหล่ามนุษย์พากันไม่เชื่อใจ
ไม่ว่าใครพบเห็นเป็นประนาม
นี้ข้าผิดนักหรือสรวงสวรรณ
เรารักกันแค่นี้ต้องเหยียดหยาม
สวรรณค์เองถ้าเช่นนั้นขอลามปาม
ขอผลีผลามขอรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง
แม้ว่าปีกจะดำจนสนิท
ข้าขอชิดนวลน้องไม่หน่ายแหน่ง
ข้าไม่สนบทลงโทษอันรุนแรง
ข้าขอแสดงความรักที่ข้ามี
ข้าไม่รู้บทลงโทษอีกนานไหม
ไร้หัวใจแล้วไหนล่ะเรื่องศักดิ์ศรี
เอาแต่สอนให้มนุษย์รักกันหลายพันปี
เพียงแค่นี้ใยเทพาต้องขวางกัน
ขอทำลายโซ่ตรวจแห่งทวยเทพ
ขอไห้ข้าได้เสพสมร่วมสร้างฝัน
ปีกของข้าแม้ดำสนิทขึ้นทุกวัน
ขอเพียงเรารักกันแค่นั้นพอ
31 กรกฎาคม 2547 00:06 น.
Darkness_Hero
ลากเลือด กระเสือกกระสน
อดทนบาดแผลสุดแสบสรร
เลือดท่วมร่างกระดูกแหลกแยกจากกัน
เสียงร่ำไห้ไม่เว้นวันพรรณนา
มืด 2 เล่มเลาะเล็กให้แยกออก
เลือดกระเด็นกระเซ็นถึงเกศา
เศษเส้ยววินากรดสาดลงมา
ศรีษะถึงบาทาแสบทั้งตัว
โซ่ตรึงติดแขนขาทั้งสี่ข้าง
แผลบนร่างเลือดซิบตั้งแต่หัว
ไล่ลงมารอยแส้ฟาดทั่วทั้งตัว
ฟาดรัวรัวเลือดริบๆแทบขาดใจ
30 กรกฎาคม 2547 23:20 น.
Darkness_Hero
หัวใจแตกสลาย เป็นเศษเสี้ยว
หัวใจมีดวงเดียว ไม่มุสา
หัวใจถูกทำร้าย ด้วยวาจา
หัวใจข้าถูกทำร้ายเพราะรักเธอ
แต่ก็ว่าตัวข้ามีเพียงรัก
ว่าก็แต่จักตัวข้ารักเสมอ
แต่ก็ว่าข้ามอใช่คนเลิศเลอ
ว่าก็แต่ตัวเธอมองเช่นไร
30 กรกฎาคม 2547 19:36 น.
Darkness_Hero
ขอหยิบยกเรื่องการเมืองเรืองอำนาจ
ขอบังอาจหยิบมาแต่งให้ขำ
บทบทนี้ไม่ใช่เป็นคำนำ
แค่ขอย้ำว่าเกี่ยวข้องการเมืองไทย
ขอกล่าวถึงเบอร์15นายชูวิทย์
ฟ้าลิขิตเล่นการเมืองหรือไฉน
พี่เล่นลงการเมืองไม่แคร์ใคร
แหมทำไปได้ไงไม่มีอาย
พี่แขวนอ่างแล้วมาช่วยคนกรุงเทพ
ให้เราเสพสุขสมอารมณ์หมาย
ถ้าพี่ได้เราสะอาดไม่วางวาย
เพราะเช้าสายบ่ายเย็นเปิดบริการ
พี่ครับพี่พี่ฟังผมหน่อยนะ
ขออย่าละเลยซึ่งเสียงหลานๆ
ผมอยากให้อาบอบนวดเปิดนานๆ
เหมือนวันวานก่อนเก่าสุขใจจริง
ผมขอเชียร์ชูวิทย์อย่างเต็มที่
เพราะเขามีมากมายเรื่องผู้หญิง
เผื่อวันไหนว่างๆไปพักพิง
ไปขอสิงสถิตชำระกาย
นี่ไม่ใช่จะพูดจาสกปรก
ไม่ใช่พูดโกหกไร้ความหมาย
แต่มันมากเกินกว่าจะบรรยาย
เอาเป็นว่าอยากสบายในอ่างเอย
30 กรกฎาคม 2547 04:59 น.
Darkness_Hero
ลองแต่งแบบแปลกๆNoเหนื่อยหน่าย
I จึงหาStyleใหม่เข้าส่งเสริม
ไม่อยากคิดCreateแบบดั้งเดิม
จึงค่อยเพิ่มเติมจริดตัดทำนอง
CreateไปCreateมามึนภาษา
เกรดวาจาEnglishนั้นหม่นหมอง
ไม่น่าเลยjustความคิดwant toลอง
ได้มาแค่กลอนเสริมจิดConfuseจัง