26 มิถุนายน 2550 04:53 น.
Darkness_Hero
ก่อนวันนั้น
ครั้งหนึ่งผม ย่ำเดิน กู้ชาติ
สายลมพัด พาดผ่าน ไม่ถอยหนี
ผนตก ลมแรง ก็นานที
หลายราตรี ค่ำเช้า เฝ้าระวัง
ท้ากกก..ษิณ ออกไป! ตะแบงเสียง
หลายสำเนียง หลากผู้คน หลายความหวัง
รวมจิต รวมแรง รวมพลัง
ประดุจดัง ร่วมรบ ทวงไทยคืน
หลายหมื่นล้าน ไหลออก นอกประเทศ
เหลือเพียงเศษ เงินตรา ใช้ขัดขืน
ซื้อเสียง กล่อมประชา สื่อแทนปืน
ทุกวันคืน ออกข่าว อยู่ร่ำไป
ป่าวประกาศ "กูไม่ออก" เป็นแน่วแน่
ที่แน่แท้ 16ล้านเสียง ไม่ไปไหน
จะอยู่ยง ตรงนี้ จะทำไม
ไม่ว่าใคร หน้าไหน ไม่สำคัญ
ตราหน้า พันธมิตร ทำลายชาติ
เศรษฐกิจขาด ประชาชน ล้วนเสียขวัญ
ฟ้องนู่น ฟ้องนี่ พัลวัน
อย่าเป็นอัน สงบสุข เพราะขัดมัน
เรา สงบ สันติ อหิงสา
ยังโวยวาย ดังเด็กร้อง น่าอดสู
กูจะแดรก ยังรวมตัว หักหน้ากู
แต่ที่รู้ กูแดรกแล้ว ตั้งมากมาย
อำนาจหลากหลาย กูรวมรวบ
พี่น้อง เพื่อนพ้อง มิตรสหาย
แบ่งกัน แบ่งกัน เอาให้สบาย
เลือดคนไทย ดื่มกิน อร่อยจริง
--------------------------
ถึงวันนี้
มาวันนี้ มันอยู่นอก สบายจิต
ออกข่าวนิด ให้ข่าวหน่อย ให้รากหวัง
บ้านเมือง วุ่นวาย เหลือกำลัง
มันอยู่ยัง ยืนยง ณ.London
พันธมิตร มากมาย เซ็งจิต
ไม่มีใคร ที่ใคร่ คิดย้อนศร
อย่างระบาย ลงใน บทกลอน
จึงนั่งนอน เสริมคิด บทนี้มา
กลุ่มนู้น กลุ่มนี้ มีผุด
เดนมนุษย์ เหล่านี้ ช่างสรรหา
ชื่อเปลี่ยน เป้าหมายยัง อ้างนานา
แล้วใช่ว่า จะมีดี ขี้จริงๆ
กลุ่มคนรักทักษิณ มีหนึ่งกลุ่ม
กลุ่มมัชชิมา อีกกลุ่ม ช่วยอาสา
กลุ่มไทยรักไทย ยังอยู่คู่ ชาวประชา
รากหญ้า มาชุมนุม แล้วรับตัง
กลืนน้ำลายตัวเอง ดังเอือกๆ
ยังกระเสือก กระสน น่าโดนฝัง
โถ่เอย ทำมา จะแสดงพลัง
สปิริต รักชาติไทย ยังไม่มี
ครั้งหนึ่งเคย ตราหน้า พันธมิตร
มาครั้งนี้ ก็จะทิ้ง แม้ศักดิ์ศรี
ครั้งหนึ่งเคย ปากกล้า เอ่ยพาที
มาวันนี้ เลียนแบบ ทุกสิ่งอัน
ด่าทอ ขับไล่ แอ๊ด บัง
ปั้นน้ำ แต่งแต้ม สีสัน
ป่าเปรม ยังโดนไม่ เว้นวัน
ทุกสิ่งอัน มาจาก อำนาจเงิน
รากหญ้า สู้สุดใจ ขาดดิ้น
เพราะเชื่อ อำนาจเงิน พาเหาะเหิน
ชุมนุมเสร็จ นับเงินเพลิดเพลิน
ไม่เคอะเขิน ชาติไทย ช่างมัน
นายใหญ่นอน เอกเขนก ตีพุง
ปากไม่ยุ่ง แต่สั่งการ แข็งขัน
จะเป็นข่าว ให้มี ในทุกวัน
โทษอนันต์ ไม่สน เพราะมีตัง
แมนฯซิตี้ หน้าโง่ โดนหลอก
แค่จะใช้ ฟอกเงิน ตามมันหวัง
เอาเงินล่อ ปิดตา ไร้พลัง
เงินมันบัง จนโง่ออก ไม่รู้ที
เงินนับล้าน ที่มันจ่าย รู้หรือไม่
เงินพวกเรา ทั้งนั้น มันสุขขี
พวกเราสิ ยังเป็นหนี้ทุกนาที
ใช่พาที โป้ปด ให้ช้ำใจ
โอ้ยิ่งคิด ยิ่งตรมจิต ประเทศชาติ
ช่างหม่นหมอง มากราคี ไม่แจ่มใส
มันไปแล้ว อำนาจเก่ายังอาลัย
เพื่ออะไร มันกลับมา ชาติยิ่งพัง
จนตื่นเถอด พี่น้อง เพื่อนผองไทย
นี่ไม่ใช่ไกลตัว อย่าหันหลัง
จงพินิจพิเคราะห์สุดกำลัง
เรายังหวังชาติเจริญไม่ล่มจม
ต่อต้าน อำนาจเก่า ที่ชั่วช้า
คนชั่วๆ ลงอาญา ให้สาสม
อย่าหลงเงิน หลงผิด หลงคารม
แค่นี่ชาติ ก็ตรมแล้ว ให้ดิ้นตาย
วัยร่นเอ๋ย จงลืมตา จงตื่นเถิอด
อย่าเตลิด นิยมนอก สมองหาย
เกาหลี ญี่ปุ่น โถ่ให้ตาย
ประเทศชาติ จะวอดวาย วอนหันดู
รากหญ้าเอ๋ย จงลืมตา จงตื่นเถิอด
อย่าเตลิด เงินตรา น่าอดสู
ผิดแล้ว ก็ขอให้จำเป็นครู
ช่วยกันดู ช่วยกันพัฒนา ชาติไทย
ข้าวทุกเม็ด ที่ถึงท้อง มาจากชาติ
ชาตินี่แหละ แท้จริง สดใส
ชาติอยู่ เรายังอยู่ทุกวันไป
ชาติหมดไป เราพังด้วย จงอย่าลืม
10 มิถุนายน 2548 09:13 น.
Darkness_Hero
ทุกคนคงเคยเดินข้ามสะพานลอย
ใครบ้างคอยสังเกตข้างบนนั่น
จะเห็นคนที่ชีวิตอยู่วันวัน
นั่งหลังขันกราบไหว้ขอเศษตังค์
เรามังเมินไม่มองแววตาเขา
เดินเชิดหน้าเท้าก้าวเดินอย่าได้หวัง
ไม่มีแม้มองหาเศษกะตังค์
พลังเพิ่มขึ้นหวังก้าวพ้นไปไกลไกล
ใครจะรู้ทุกย้างก้าวเขายังหวัง
รอพลังจากแรงใจที่สดใส
เพียงหนึ่งบาทเขาก็ยังขอขอบใจ
สมทบทุนช่วยให้มีข้าวกิน
มุมของเราเขาช่างต่ำแสนต่ำ
ช่างน่าขำสมเพทไร้ทรัพย์สิน
มุมมองเขาขอเพียงเราได้ยิน
เส้นสายพิณท่วงทำนองความโศกา
อยู่ห่างกันไม่ถึงเสี้ยวห้าศอก
แต่ความห่างดังอยู่นอกนภาฟ้า
ใจคนเดินใจขอทานไม่ถึงสองวา
ดังนภาจับแยกไม่เห็นกัน
เรายังเดินผ่านไปอย่างช้าช้า
ปล่อยคนชราหลังขันชะเง้อหัน
ไม่คิดไม่สนเขาเหมือนทุกวัน
เขายังรั้นนั่งหวังเราเห็นใจ
9 มิถุนายน 2548 20:06 น.
Darkness_Hero
ลองมั่ว มั่วลอง จนเจอ
จนเจอ ได้เจอ ความฝัน
ผ่านไป ผ่านไป วันวัน
จนฉัน กลับมา Thaipoem
-----------------------------------------------------
นานแล้วสินะที่หายขาด
ทั้งที่เคยวาดฝันขีดเขียน
ทั้งที่เคยแต่จำต้องเล่าเรียน
งานเยอะเลยไม่เขียนจากไปนาน
จนตราบนี้จบแล้วปีที่สี่
ผ่านราตรีผ่านตะวันคืนแสนหวาน
ผ่านวันวานโสกเศร้าสืบสาน
นานแสนนานกว่าได้กลับมา
----------------------------------------------------
สวัสดีครับชาวThai Poem ผมกลับมาแล้วครับ
9 พฤศจิกายน 2547 05:52 น.
Darkness_Hero
เป็นส่วนเกิน ข้าก็ขอเป็นส่วนเกิน
จะไม่เอินออนหยอกล้อดังคนไหน
ข้าคงมีให้เจ้าเพียงหัวใจ
ที่อุดมแน่นในความภักดี
ข้าคือข้า ข้าคือคนคนนี้
มีชีวีนับถือรักเยี่ยงศักดิ์ศรี
เจ้าไม่ชอบข้าจะไปเพียงโดยดี
ขอเจ้ามีข้าอยู่ใน ความทรงจำ
แด่ความรักอันยิ่งใหญ่...
May Aphrodite be with you...
8 พฤศจิกายน 2547 03:52 น.
Darkness_Hero
เคยไหมที่จะรักเพียงแรกพบ
เคยไหมที่แค่สบตาก็หวันไหว
เคยไหมที่เพียบพบหน้าก็ดีใจ
เคยไหมที่โลกทั้งใบสีชมพู
แม้ไม่รู้ชื่อของคนคนนั้น
แม้ไม่เคยได้ยินเสียงผ่านแก้วหู
แม้ไม่เคยสัมผัส เพียงตาดู
แม้แค่รู้จักเธอก็ดีใจ
มันเป็นความรู้สึกบอกไม่ถูก
มันเป็นลูกผสมที่สดใส
มันเป็นชอบบวกรักอยู่ข้างใน
มันเป็นไง ไม่รู้ สุขจริงจริง
แม้ว่าเธอจะไม่เดินเคียงข้าง
แม้ว่าเธอจะจะเป็นเพียงผุ้หญิง
แม้ว่าเธอจะมีชายให้แอบอิง
แต่ความจริง...ฉันคงไม่ หลอกตัวเอง
........
....
..
.
.
.
รักคนมีแฟนแล้วนี่หว่าทำไงได้
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟDarkness_Hero
หน้าส่วนตัว
900
