ร่วงลงต่ำจวนตกแล้วนกน้อยเรี่ยวแรงด้อยถอยถดหรือหมดฝันสิ่นพลังอหังการ์จะฝ่าฟันยามตะวันโรยราทิวาวายปีกสองข้างด่างช้ำเพราะกรำกร้านสุดเหิมหาญทะยานคว้าดาราฉายท่องคืนวันดั้นด้นทุรนทุรายแทบเจียนตายกลางกระแสความแปรปรวนเพราะหลงเพลินเหินไปไกลสุดกู่จนไม่รู้เท่าทันความผันผวนเสวยทุกข์สุขสันต์น่ารัญจวนแต่ก็ล้วนเกิด-ปรากฎแล้วหมดไปนานแสนนานผ่านภพมิจบสิ้นตาหูลิ้นยังคงเฝ้าหลงใหลเสพอารมณ์สมหมายทั้งกายใจล้าเพียงใดนกเจ้า ยังเฝ้าบิน
ทุกอนุขณะล่วงของดวงจิต วนเวียนคิดถึงเธอเหมือนเพ้อคลั่ง ดุจคลื่นลมทะเลประเดประดัง กระแทกฝั่งสะเทือนใจอยู่ไม่วาย สิ้นตะวันฝันร้างต่างวิถี ค่ำคืนที่มีแต่ผู้แพ้พ่าย ผู้ไม่ละความไม่รู้ผู้ไม่คลาย ดิ้นจนเฮือกสุดท้ายเพียงหมายเงา ลมหนาวโกรกกระทบกายสะท้าน แต่ทรวงในไหวพล่านปานถูกเผา หมื่นแสนดาวปลอบขวัญสุดบรรเทา หาเทียมเท่าเพียงหนึ่งติดตรึงใจ หวาดสะดุ้งฟุ้งซ่านทรมานจิต ความมืดมิดกระหน่ำย่ำยีใส่ แน่นหนักดั่งขุนเขาสักเท่าใด ยังหวั่นไหวพ่ายฤทธิ์ คิดถึงเธอ
... เสียงตะเบ็งเซ็งแซ่ตั้งแต่เช้า แดดไม่ทันแผดเผาก็เร่าร้อน ปี่กลองเชิดเปิดตัวคู่ต่อกร ค่ายงามงอนvsหล่อเชิญต่อรอง ผู้ท้าชิงกระดูกอ่อนผู้ซ่อนเหลี่ยม พี่เลี้ยงเยี่ยมภาพเด่นไม่เป็นสอง ถึงเป็นเสาไฟฟ้าก็น่ามอง ค่าเทียบทองหรือตะกั่วรู้ทั่วกัน ข้างแชมป์เก่าเก๋ากว่าแต่ช้าเชื่อง ไม่เป็นเรื่องเป็นราวถูกกล่าวหยัน โดนเจาะยางจนรั่วแต่หัววัน กลายเป็นหมูเขี้ยวตันต้องสู้ตาย ศึกประลองขายฝันเร็วพลันนี้ วัดกันที่พลัง...ท่านทั้งหลาย พ่นคารมคมคำศึกน้ำลาย บ้วนมาขายเหมือนเก่าไม่เข้าตา เสียงระฆังดังเริ่มต่างเหิมฮึก สนามศึกแห่งนี้ไม่มีหญ้า สูเส้นทางสร้างฝันด้วยปัญญา เดิมพันด้วยศรัทธามหาชน
... มีแต่เจ๊ากับเจ๊งเซ็งไม๊เจ๊ เล่นแต่เล่ห์กับเหลี่ยมอันเหี้ยมโหด คอยปั้นเรื่องปั้นราวมากล่าวโทษ ปลุกให้โกรธให้เกลียดเบียดเบียนกัน เก่งทั้งโกงทั้งแก้แต๊แต๊เจ้า เรื่องพิพาทกลับงี่เง่าโง่เข้าขั้น เรื่องสอพลอจ้อถวายเป็นรายวัน เรื่องสร้างสรรค์กลับแบนแสนระกำ กล่าวถึงใครที่ไหนอย่างไรนี่ จะยุคโน้นยุคนี้มีซ้ำซ้ำ ใช่จะมาตอกลิ่มคอยทิ่มตำ แค่ตอกย้ำตำนานนักการเมือง
... ค่อยค่อยจ้ะพี่จ๋าอย่าเร่งแก้ หักดิบใส่ไม่แฟร์เหมือนแบไต๋ ตั้งธงแก้แผ่เผื่อแก้เพื่อใคร แก้ตรงไหนอย่างไรควรให้รู้ พี่ต้องแจงเหตุผลให้ค้นคิด ฟังเขาให้ทั่วทิศอย่าปิดหู พี่ต้องเข้าตามตรอกออกตามประตู ใช้พวกมากลากถู...น่าดูเชียว เล่นกันตามกติกาอารยะ ใช่ว่าจะค้านแหลกจ้องแยกเขี้ยว หนูนั้นพร้อมยอมแก้แค่นิดเดียว แก้หมดเลยหนูเสียวกลัวเหี่ยวปลาย