15 ธันวาคม 2548 17:39 น.

...ปริศนา..อะไรเอ่ย...

dark side of mind

.....................................................................................
         
                     แผ้วถางป่ารกแม้        ลำบาก
                  ค่อยหมั่นถางหมั่นถาก    ป่าร้าง                                   
                  แผ้วถางป่าใจยาก           ยิ่งกว่า
อะไรเอ่ย?  ยิ่งแคบกลับยิ่งกว้าง         เหนื่อยล้าถาก,ถาง   

......................................................................................				
18 พฤศจิกายน 2548 19:03 น.

...ทัชมาฮาล...

dark side of mind

............................................................................

   ทัชมาฮาล..งดงามด้วยความรัก
ตรึงสลักสัญญาใจใดเสมือน
สุสานรักข้ามภพยากลบเลือน
ประดับเตือนรักมั่น..มิสั่นคลอน

   ทัชมาฮาล..งดงามกลางความเศร้า
ประทับเงายึดมั่นอันหลอกหลอน
สถาปัตย์กลางน้ำตาความอาวรณ์
อนุสรณ์ระทมรักงมงาย

   ทัชมาฮาล..งดงามท่ามกลางฝัน
ใจรังสรรค์ก่อเกิดจนเฉิดฉาย
หินสีขาวตะหง่านฟ้าเรียงท้าทาย
คงความหมายบริสุทธิ์ดุจหัวใจ...


................................................................................				
13 พฤศจิกายน 2548 19:16 น.

...ไร้เกียรติ...

dark side of mind

......................................................

   ร้อยอารมณ์ผสมคำอย่างลำบาก
ค่อยค่อยลากอักษรที่อ่อนล้า
ทีละวรรคทีละบทจารจดมา
อาจด้อยค่าความนัยให้เหลือบแล

   เพราะไร้จิตวิญญาณผ่านอักษร
จึงสาดกลอนสาดโคลนสวนกระแส
วิปริตบิดบือนป่าเถื่อนแท้
เห็นตั้งแต่หัวยันหางช่างไม่อาย

   เพราะเหินห่างต่างกันคั่นระยะ
จึงยากจะสื่อสารผ่านความหมาย
ขุดหลุมพรางกลางฝัน..อย่างอันตราย
จ้องทำร้ายฟาดฟัน..เท่านั้นเอง?

   ถึงน้ำใจไหลนองท่วมท้องฟ้า
คงไม่สาไม่สมยังข่มเหง
ท่านจุดไฟไหม้เกียรติของท่านเอง
จึงละเลงถ้อยคำ..บ่อนทำลาย

......................................................

   มหาสมุทรอยู่ต่ำจึงล้ำลึก
สายน้ำผนึกมากทางจึงกว้างใหญ่
เฉกผู้นำประนีประนอมนอบน้อมใจ
น้ำย่อมไหลมาสู่....คนบูชา

.......................................................				
11 พฤศจิกายน 2548 13:15 น.

...อิสรภาพ...

dark side of mind

....................................................................

   ระเริงล่องท่องฝันอันลึกล้ำ
ระเริงคำอักษรอันอ่อนไหว
ระเริงร่าอารมณ์จมดิ่งไป
ระเริงใจ..ไร้ตรวนมาล่ามตรึง

   ยากย้อนทวนเวลาตามคว้าไขว่
เจ้าของใจดวงนั้นที่ฝันถึง
เพียงโลมลูบอักษรผ่อนคำนึง
คลอเคล้าคลึงเพียงเงา..บรรเทาใจ

...................................................................				
7 พฤศจิกายน 2548 14:42 น.

......ป่าช้า.......

dark side of mind

......................................................

   ศพอักษรนอนเกลื่อนทางเถื่อนถ่อย
ไร้ร่องรอยมิตรภาพที่สาบสูญ
คอยเหยียบย่ำซ้ำเติมให้เพิ่มพูน
ทวีคูณทวีคำแค่สำราญ

   ศพอักษรนอนจมทับถมทั่ว
กองสุมหัวสุมหางกลางสุสาน
เห็นตับไตไส้พุงคละคลุ้งลาน
หนอนยั้วเยี้ยเพ่นพ่านประจานใจ

   โลกแห่งจินตนาการที่ขานร่ำ
เปื้อนสีดำห้ำหั่นฟาดฟันใส่
ซากอักษรซ่อนสารวิญญาณไพร
เวียนว่ายใน ป่าช้า...จินตนาการ

.........................................................				
ไม่มีข้อความส่งถึงdark side of mind