11 กุมภาพันธ์ 2548 19:10 น.
cutter
อย่าเหนื่อยเลยคนดี
อย่าพยายามกลับมาหากันตอนนี้อีกได้ไหม
วันนั้นที่เธอจากลาไป
ฉันก็คิดไว้ว่าเธอจะไม่กลับมา
ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่ได้
อย่าห่วงใยว่าฉันจะเหงา
ถึงไม่มีเธอเหมือนเก่าก็ไม่เป้นไร
หัวใจดวงนี้ฉันขอดูแล
ฉันขอแคร์แค่ตัวเองได้ไหม
ก่อนนี้ที่เคยฝากให้ไป
แล้วเธอทำไง..ทิ้งใช่ไหมคนดี
วันนี้ฉันรู้ซึ้งแล้วนะ..ว่าเธอไม่จริง
ก็ไม่ต้องกลับมาทิ้งอีกให้ซ้ำ
กลับไปเธอคนดี..ฉันเจ็บแล้วจำ
ไม่อยากซ้ำอีกเพราะเธอ
26 มกราคม 2548 18:18 น.
cutter
หากวันนี้ฉันมีน้ำตา
อยากรู้ว่าเธอจะรู้ไหม
หากวันนี้มีเสียงสะอื้นจากหัวใจ
จะมีสักคนไหมได้ยิน
หากวันนี้ฉันหยุดไม่เดินต่อ
จะมีใครไหมที่รอไม่เดินหนี
มีสักคนไหมห่วงใยและหวังดี
ใครคนที่ไม่ทิ้งกัน
เหนื่อยนะกับวันนี้
ที่ไม่มีใครให้ร่วมฝัน
เพื่อนรักที่ฉันให้ความสำคัญ
แต่เธอเหยียบย่ำมันด้วยวาจา
น้ำตากี่หยาดหยด
ที่รินรดผ่านกาลเวลา
วันนี้หมดแล้วหยาดน้ำตา
หมดพร้อมกับคุณค่าของเพื่อนกัน
อย่าโกรธนะเพื่อนรัก
ที่ต้องจากทั้งอย่างนี้
ก็มันไม่เหลือเรี่ยวแรงแล้วคนดี
เมื่อเธอเหยียบความหวังดี..ฉันก็หมดใจ
21 มกราคม 2548 18:26 น.
cutter
แอบรักเธอก็ไม่เคยรู้
แอบมองอยู่เธอก็ไม่เคยเห็น
เธอกลับมองว่าฉันมันไม่จำเป็น
เธอเลยไม่เคยเห็นความสำคัญ
ห่วงใยเธอก็ไม่สน
ฉันรักเธออยู่ทั้งคนกลับไม่มีความหมาย
เธอกลับไปไขว่คว้าใครต่อใครที่ห่างกาย
แต่ฉันที่ยืนอยู่ใกล้ๆเธอกลับไม่เคยมอง
ได้ยินฉันบ้างไหมคนดี
ฉันรักเธออยู่ตรงนี้มานานแล้วรู้ไหม
เห็นสักที..ได้ยินสักหน่อยเถอะคนของใจ
ก่อนจะสายไปเพราะใจจะหมดแรง
21 มกราคม 2548 18:14 น.
cutter
ไม่อยากเสียน้ำตาอีกเป็นครั้งที่สอง
ไม่อยากน้ำตานองเพราะเธอได้ยินไหม
ไม่อยากต้องช้ำเมื่อเธอจากไป
ไม่อยากให้เธอเข้ามาใกล้ให้หวั่นใจอีกครา
ไม่อยากนึกถึงความทรงจำเก่าๆ
ไม่อยากจดจำเรื่องราวของเราไม่ว่าเรื่องไหนๆ
ไม่อยากนึกถึงคนเคยแสนดีที่มาจากไป
ไม่อยากให้หัวใจต้องร้าวรอน
จึงขอเธอแค่เพียงเท่านี้
ขอให้จากไปสักทีอย่ากลับมาใกล้
ไม่ต้องมาใจดีให้อุ่นใจ
ไม่ต้องมาใส่ใจให้ไหวเอน
พอแล้วคนดีฉันอยู่ได้..
ตอนเธอจากไปใช่จะมีปัญหา
พอแล้วไม่ต้องมาเสียเวลา
กลับไปเถอะฉันไม่มีค่าให้เธอมาใส่ใจ
21 มกราคม 2548 18:05 น.
cutter
ผ่านวันเวลามาเนิ่นนาน
หลากหลายเหตุการณ์ที่ผ่านพ้น
ฉันยังคงเดินคนเดียวอย่างอดทน
ก้าวผ่านพ้นอุปสรรคนานา
ไม่เคยจะเหงาเลยสักวัน
ไม่เคยไหวหวั่นแม้เลวร้ายแค่ไหน
ยังคงก้าวเดินต่อไปไม่ท้อใจ
และยังจะก้าวต่อไปอย่างมั่นคง
เพราะเหตุใดหน่ะหรือคือกำลัง
เพราะเหตุใดจึงก้าวไม่หยุดยั้งมิพลั้งเผลอ
เพราะข้างหน้าปลายทางยังมีเธอ
คนที่รอวันพบเจอเสมอมา