15 ธันวาคม 2547 14:10 น.
cutter
เพราะรัก..จึงยอมทำทุกอย่าง
เพราะรัก..จะยอมอ้างว้งคนเดียวก็ได้
เพราะรัก..จึงดูแลแม้เธอไม่สนใจ
เพราะรัก..จึงห่วงใยแม้เธอมีใครก็ตาม
เพราะห่วง..จึงเฝ้าทวงถามความเป็นไป
เพราะห่วง..จึงอยากอยู่ใกล้เสมอ.เสมอ
เพราะห่วง..ไม่อยากให้ใครมาใกล้เธอ
เพราะห่วง..จึงวุ่นวายกับเธอมากเกินไป
ขอโทษ..ถ้าทำให้เธอเบื่อหน่าย
ขอโทษ..ถ้าใกล้เธอมากไปจนเบื่อหน้า
ขอโทษ..ที่ทำให้เธอเสียเวลา
ขอโทษ..ที่รักเธอมากเกินกว่าจะรักใคร
ไม่เสียใจ..ที่ให้รักเธอไปในวันนี้
ไม่เสียใจ..แม้คนดีจะไม่ห่วงหา
ไม่เสียใจ..ที่เธอมองว่ารักฉันมันไร้ค่า
แต่เสียใจมากกว่าที่มีค่าไม่พอสำหรับเธอ
3 ธันวาคม 2547 18:04 น.
cutter
วันวันนี้แม้ฟ้าไม่สว่าง
สิ่งต่างต่างรุมเร้าผ่านเข้ามา
มองทางไหนก็พบแตปัญหา
หมดปัญญาท้อแท้หมดแรงใจ
แต่วันนี้พบเธอเดินเข้ามา
เธอนำพาแสงสวางอันผ่องใส
เธอเข้ามาทำทุกอย่างดีกว่าใคร
แต่ทำไมไม่เอ่ยคำ....นั้นออกมา
25 พฤศจิกายน 2547 15:24 น.
cutter
ฟากฟ้าคืนนี้ว่างเปล่า
แต่ฉันยังอยู่ที่เก่าไม่ไปไหน
รอเธอที่เดิมของเราเสมอไป
และจะไม่เปลี่ยนใจไปจากเธอ
อาจจะเหนื่อย อาจจะท้อ แต่ก็รอได้
อาจจะเหงา ร้องไห้ อยู่หลายหน
แต่เพราะรัก รักเธอจนเหลือล้น
จึงยอมทนแม้เนิ่นานก็จะรอ
อยากให้เธอกลับมา..สักนาที
อยากสัมผัสไออุ่นคนดีอีกสักหน
กลับมาที่ห้องอุ่นฝันของเราสองคน
กลับมารักคนคนนี้ที่รอเธอ