16 มกราคม 2548 23:42 น.
cutter
ให้ไปหมดแล้วความห่วงใย
ให้ไปหมดใจที่ห่วงหา
แต่สิงที่เธอให้กลับมา
คือความเฉยชาให้ปวดใจ
ลืมแล้วใช่ไหมวันเก่า
ลืมเรื่องราวของเราคนเคยใกล้
ลืมแล้วคนเคยรักเคยห่วงใย
ลืมแล้วสัญญาใจของเรา
เจ็บนะ..คนเคยรัก
แล้ววันนี้เป็นแค่คนรู้จักที่ไม่ห่วงหา
เป็นแค่คนที่ไม่อยู่ในสายตา
เป็นแค่คนที่เธอมองมาแล้วผ่านเลย
ยังคงเดินไปยังถนนสายเก่า
เดินในทางที่เราเคยเคียงใกล้
ทางที่เคยมีเธอให้อุ่นใจ
แต่วันนี้มันไม่มีใคร..แม้แต่เงา
16 มกราคม 2548 23:32 น.
cutter
ทิ้งฉันไว้คนเดียวอีกแล้วใช่ไหม
เธอจากไปกับเขาอีกแล้ววันนี้
เธอทำเหมือนวันเก่าก่อนกลับมคืนดี
เธอก็ทิ้งฉันไว้อย่างวันนี้ให้มีน้ำตา
เห็นใจกันบ้างได้ไหม
อย่าทำร้ายกันซ้ำๆแบบนี้
ทำคนที่รักเธอให้เจ็บช้ำอย่างไม่ใยดี
ทำให้คนๆนี้ต้องมีน้ำตา
ถ้าคิดจะจากไปจริงๆ
ก็ทิ้งกันไปเลยดีกว่า
อย่าทำเหมือนรักแล้วมาจากลา
รู้ไหมคนเสียน้ำตามันเกินทน
โชคดีนะคนขอหัวใจ
โชคดีกับคนใหม่ที่เธอคิดว่าดีกว่า
ไปเถอะอย่าอาลัยให้เสียเวลา
ไปเถอะเพราะฉันคงมีค่าไม่เพียงพอ
29 ธันวาคม 2547 19:39 น.
cutter
เพียงแค่..อยากขอเธอเป็นครั้งสุดท้าย
เพียงแค่..อยากเก็บภาพเธอไว้ในวันเหงา
เพียงแค่..อยากนึกถึงวันที่เคยมีเรา
เพียงแค่..อยากมองหน้าคนรักเก่าก่อนจากลา
ขอเธอ..เพียงวันนี้วันสุดท้าย
ขอฉัน..ให้ได้บอกความห่วงใย..ห่วงหา
ขอเธอ..มารับรู้ก่อนจากลา
ขอฉัน..ได้บอกว่ารักเพียงเธอ
จบแล้ว..ภาพแห่งความฝัน
จบแล้ว..คืนวันอันอ่อนไหว
จบแล้ว..รักที่เธอพามาแล้วจากไป
จบแล้ว..สิ้นสายใยของสองเรา
ไม่ลืม..หรอกนะว่าเคยรัก
อย่าลืม..ถ้าเหนื่อยนักกลับมาได้เสมอ
ไม่ลืม..ความทรงจำดีดีที่ได้จากเธอ
อย่าลืม..ว่าฉันรักเธอเสมอ..ชั่วนิรันดร์
29 ธันวาคม 2547 19:31 น.
cutter
จะต้องทำอย่างไรกันคนดี
เมื่อวันนี้เธอมาห่างหาย
จากคนที่เคยอยู่เคียงกาย
กลับมาหายไปจากกัน
น้ำตาร่วงหล่นริน...
เมื่อได้ยินว่าเธอจะไปจากฉัน
เธอจะลืมสัญญาและคืนวัน
เธอจะทิ้งความผูกพันแล้วจากไป
ฉันจะทำอย่างไรต่อจากนี้
เมื่อไม่มีคนดีจะอยู่อย่างไรไหว
เธอมาทิ้งกันกลางทางแล้วจากไป
ฉันต้องทำอย่างไรให้บอกที
ไม่อาจจะลืมได้...ก็เพราะรัก
ตั้งแต่รู้จักจนนาทีนี้
ขอยืนยันว่ายังรัก..รักเธอคนดี
ขอแค่รักอยู่ตรงนี้...ไม่ขอลืม
29 ธันวาคม 2547 19:22 น.
cutter
เมื่อมีเกิดย่อมมีดับ.ลับหาย
โศกสลดหมดใจใครจะรู้
จากที่เคยงามงดกลับอดสู
ที่เคยอยู่ไม่รู้อยู่หนใด
อาลัยเหลือเกินเจ้ายอดขวัญ
หวนถึงวันอันสุขแสน
เจ้าจากไปไกลดินแดน
ห่างเหลือแสนยอดดวงใจ
ไม่อาจเรียกวันกลับมาได้
ทำได้เพียงอาลัย..เพียงเท่านี้
จะจดจำความงดงามที่เคยมี
แด่น้องพี่ที่ลับหายไปกับสายน้ำ
หน้าส่วนตัว
1474
