โลกกลมกลมใบนิด มีอาทิตย์อัสดง จันทร์ทรงกลดแสนงาม ตามนภาพร่าดาว ส่องสกาวพราวระยับตา อาภามุ่งเบิกฟ้า สกุณาส่งเสียง สำเนียงใสไพเราะ เสนาะก้องกังวานไกล ปลุกไพรคืนชีวี วารีไหลรินเรื่อย มิได้เอื่อยตามกาล เซาะผ่านอย่างคดเคี้ยว เลี้ยวลดผ่านพนา หล่อเลี้ยงป่าสดชื่น ร่มรื่นดวงหทัย มวลไม้ดอกหอมฟุ้ง สายรุ้งโค้งอ่อนไหว หาดทรายขาวพิลาส สะอาดเป็นประกาย รายล้อมท้องทะเล คลื่นเทกระทบฝั่ง ฟังสิฟังเสียงฝน สายลมวนแว่ววี้ เมื่อเพ่งพิศเหล่านี้ จึ่งได้รู้ว่า โลกงาม
หน้าส่วนตัว
1362
