21 มิถุนายน 2551 18:04 น.
cordy61
อีกวันที่ท้องฟ้าทะเลคลั่ง
คืนมืดดั่งครั้งเก่าเรื่องราวย้ำ
เมฆหมอกสลัวมัวพร่าฝ่าฝนพรำ
เดินย่ำกลางใจที่ไหวเอน
แกว่งไกวอ่อนไหวแรงลมพัด
คลื่นโถมซัดรู้สึกขู่เข็ญ
เปล่าเปลี่ยวคนเดียวยากเย็น
คืนวันเช่นความฝันลอยคว้าง
จ่อมจมท่ามกลางเวิ้งฟ้าแลน้ำ
อาลัยคืนค่ำถูกทิ้งขว้าง
ตามฝันไขว่คว้าหรือว่าวาง
ไว้ที่กลางหัวใจของฉันเอง
ปิดตายประตูแห่งใจที่ครวญคร่ำ
ยืนยันย้ำจำใจข่มเหง
ตัดรักหักคิดถึงแม้คว้างเคว้ง
บรรเลงเพลงรักด้วยน้ำตา
ตื่น.....
21 มิ.ย. 51
10 มิถุนายน 2551 14:41 น.
cordy61
จะขอเป็นเช่นฤดูแห่งน้ำฝน
ทยอยหล่นล้นฝั่งลำธารไหล
จากจุดเริ่มทางเดินเกินทางไกล
ลัดเลาะไปเกาะแก่งแห่งหยาดริน
พร้อมกับนกโบกโบยด้วยโหยหา
กาลเวลา ชีวิต คิดผกผิน
สู่ฟ้ากว้างทางไกลไปโบยบิน
เพื่อยลยิลถิ่นกว้างทางเผชิญ
เกาะก้าวข้ามผ่านพ้นด้นไปหา
ธารสายบ่าเลี้ยวไประหกเหิน
อาจลำบากยากนักหากต้องเดิน
น้ำดำเนินด้วยแน่แน่วแนวทางริน
เส้นทางฟ้าฟากฝั่งยังต้องฝ่า
เรี่ยวแรงพาพร่าไปสุดใจดิ้น
หมดกำลังล้ากว่าจะโบกบิน
ขอจบสิ้นชีวีนี้กลางฟ้า............
ตื่น
มิ.ย.2551
10 มิถุนายน 2551 14:33 น.
cordy61
ทาสีทาสา
เมื่อเหล่าพาลภัยควายเมืองเรืองอำนาจ
คิดเก็บกวาดสุนัขรับใช้ไว้เห่าก่น
ทุกทั่วหัวระแหงแห่งมืดมน
เหล่าชนคนไทยไร้แสงทาง
กรรมใดควายก่อเดี๋ยวก็รู้
ขุดครูอาจารย์ร่านกร่าง
ขวิดช้ายชนขวาพร่าพราง
ออกยางเลือดตกโรคตาม
แต่เสียใจควายฉลาดยิ่งกว่ามาเปรียบ
เทียมเทียบเหล่าทาสีทาสาห่าม
พวกเหล่าหน้าเครียดกินเกียรติกาม
ไร้ค่า ทวงถามความพอดี
ตื่น...
มิ.ย. 2551
4 มิถุนายน 2551 14:58 น.
cordy61
ตามหาหัวใจ.....ของใครคนหนึ่ง
คนที่เคยซึ้งผูกพันชิดใกล้
คนที่เคยรักเคยฝากหัวใจ
คนที่ฝันใฝ่หัวใจผูกกัน
เธออยู่ที่ไหนหัวใจเพรียกหา
เธอ..เธอกลับมาสบตากับฉัน
เธอ...ฉันรอเธอทุกคืนและวัน
เธอ..เราจากกันนานวันเหลือเกิน
ฉันจะตามหาจนกว่าจะพบ
แม้ไร้จุดจบของความห่างเหิน
เส้นทางแสนไกลเกินกว่าจะเดิน
ฟ้าฝนจะเผชิญ ...เพื่อพานพบกัน
ตื่น...
มิ.ย.2551
4 มิถุนายน 2551 14:44 น.
cordy61
อยากชื่นชม ผลดอกจะบอกให้
ใช่เพียงใจรักชอบ และมุ่งหวัง
ไปตลาดควักกระเป๋าเอาสตังค์
สารพัดไม้ดอกชั่งกิโลมา
ปักแจกันอยู่เจ็ดวันมันไม่เบื่อ
แต่ที่เหลือไม้เจ้ากรรมช้ำนักหนา
โอ้ละหนอหลายวันที่ผ่านมา
สุขที่ว่าหอมคละคลุ้งจรุงกลิ่น
ลองหาต้นดอกไม้เอามาปลูก
บอกให้ถูกอยากได้ชมสมถวิล
รอวันออกดอกผลให้ยลยิน
รดน้ำรินที่ต้นโคนโดนรากหนอ
ความชุ่มชื่นกลืนกลมเป็นธารสาย
ทำละลายอากาศน้ำลำเลียงหล่อ
กว่าผลิดอกออกผลคนต้องรอ
เหมือนการก่อสานสร้างอย่างรากฐาน
ความงดงามความสำเร็จที่ไขว่ขว้า
อาศัยกาลเวลามาถึงท่าน
ให้จีรังยืนยังได้ชั่วกาล
ศึกษาธรรมสร้างทานหว่านเมล็ดบุญ
ตื่น...
2551