21 มกราคม 2546 13:18 น.
cool-hearted
เป็นความอบอุ่นที่เคยฝัน
เป็นคืนและวันที่มีความหมาย
มีเธอยืนอยู่เคียงข้างกาย
มีรอยยิ้มทักทายไม่เปลี่ยวดายเมื่อมีเธอ
เขาว่ารักเป็นสายลม
อบอุ่นสุขสมใช่ฝันเพ้อ
ดังสายลมสัมผัสได้เสมอ
แม้บางเบาไม่พบเจอก็สุขใจ
18 มกราคม 2546 10:19 น.
cool-hearted
สุดท้ายก็ยังเป็นคนขี้หึง
มีอะไรมากระทบจึงอ่อนไหว
ไม่ใช่ว่าไม่รักหรือไม่ไว้ใจ
เป็นแค่อารมณ์ที่แกว่งไกวไปกับอะไร - - อะไรที่เข้ามา
ไม่อยากเสแสร้งว่าเข้มแข็ง
บางครั้งก็อ่อนแรงเหว่ว้า
หึงหวงน้อยใจโหมกระหน่ำบางครา
สุดแรงจะบีฑาต่อสู้ฟันฝ่ากับอารมณ์
15 มกราคม 2546 15:51 น.
cool-hearted
เธอจะหงุดหงิดมั้ย
ยามเมื่อเจอใครที่สะกิดใจให้เธอไหวหวั่น
คนที่เมื่อพบแล้วเธอยังรักและห่วงใยซึ่งกัน
เธอกับเค้าคนนั้น - - ก็ทำให้ฉันหวั่นใจ
ไม่ใช่เพราะหึงหวง
ไม่ใช่หวั่นในทรวงกลัวเธอควงกันไปไหน
แต่เพราะว่าฉันรู้สึกทุกคราที่เธอกับเค้าพบกันวันใด
ใจของเธอจะไม่สบายทุกครั้งไป - - ซึ่งฉันไม่ยินดี
ถ้าเธอได้พบกับเค้า
แต่ไม่ได้ให้เงาเรื่องราวความหลังที่มี
ผลักดันดึงรั้งให้เธอต้องเสียความรู้สึกอย่างนี้
ฉันก็ยินยอมพร้อมยินดีให้เธอพบเจออย่างเพื่อนกันตลอดไป
8 มกราคม 2546 12:15 น.
cool-hearted
ขอโทษ ที่ยังปล่อย วางไม่ได้
ขอโทษ ที่ยังห่วงใย มากไปอย่างนี้
ขอโทษ ที่ยังคิดถึงเธอ ทุกนาที
ขอโทษ ที่ลมหายใจนี้ มีแต่เธอ
ขอโทษ ที่ชอบเพ้อฝัน
ขอโทษ ที่วันวัน เอาแต่พร่ำเพ้อ
ขอโทษ ที่อารมณ์อ่อนไหว ล้นเอ่อ
ขอโทษ ที่ห่วงใยเธอ มากเกินไป (cool-hearted)
ไม่โกรธ ที่เธอ ไม่ปล่อยวาง
ไม่โกรธ ที่เธอว่าง ไม่ไปไหน
ไม่โกรธ ที่เธอ คอยห่วงใย
คิดถึงได้ คิดถึงไป ไม่ว่ากัน
ไม่โกรธ ที่วันวัน ฝันพร่ำเพ้อ
ไม่โกรธ ที่เธอ มีแต่ฉัน
ไม่โกรธ ที่อ่อนไหว ห่วงใยกัน
เพราะใจฉัน ก็เป็น เช่นใจเธอ ฯ (ณธีร์)
ขอบใจ ที่เธอยังเห็นความห่วงใยจากฉัน
ขอบใจ ที่ไม่ปล่อยให้คืนวันฉันฝันค้าง
ขอบใจ ที่คอยปลอบโยนที่หัวใจอ้างว้าง
ขอบใจ ที่ไม่ปล่อยวางทิ้งรักฉันให้ร้างห่างไกล
ขอบใจ ที่ไม่คิดว่าฉันเพ้อเจ้อ
ขอบใจ ที่ยังหวนมาเจอะเจอพร้อมห่วงใย
ขอบใจ ที่ยังจะดูแลกันยามอ่อนไหว
และขอ ขอบใจที่ให้ฉันรักเธอ จริง จริง (cool-hearted)
8 มกราคม 2546 11:49 น.
cool-hearted
เวลาฉันไม่สบายใจ
เธออยู่ที่ไหนไม่เห็นหน้า
อยู่ที่ไหนเสียงปลอบโยนอ่อนหวานที่เคยมีมา
หรือว่าฉันไม่ควรค่ากับมันอีกต่อไป
เวลาฉันท้อแท้
หัวใจย่ำแย่เธออยู่ที่ไหน
หรือจะปล่อยให้ฉันน้อยใจเรื่อยเรื่อยไป
เพราะไม่เหลือความห่วงใยไว้ให้กัน
หรือเพราะฉันไม่สำคัญ
ที่จะเอ่ยคำรักฉันสั้นสั้นนั้น
ให้เป็นคำปลอบโยนเป็นกำลังใจซึ่งกัน
ยามที่หวาดหวั่นและต้องฟันฝ่าเดินต่อไป