17 พฤษภาคม 2545 15:06 น.
cool-hearted
ถนนของคนเหงา
ทุกย่างก้าว ปะปนด้วยกรวดหิน
เฉอะแฉะบ้างบางคราวด้วยตะกอนดิน
ความรู้สึกที่หมดสิ้น สัมผัสเท้าที่กรวดหินและดินจึงเจ็บปวด
บนถนนหินปูนที่ถอดยาว
ความเจ็บปวดที่รวดร้าว บันทอนความหวัง
มีเพียงหนึ่งใจที่คิดจะเหนี่ยวรั้ง
แต่อีกใจกลับหมดพลัง ที่ดึงดันต่อไป
สุดท้ายก็ห้ามความรู้สึกไม่ได้
ด้วยหัวใจเต็มใจจะอ่อนไหว
บนถนนที่ทอดยาวและแสนไกล
บอกตัวเองอดทนไว้ เหงาแค่ไหน ก็ใจเราเอง
+++++ ***** +++++ ***** +++++ ***** +++++
(เหงาให้มันสุดสุด แล้วจะหยุดเหงาได้เอง สักวันหนึ่ง)
17 พฤษภาคม 2545 09:55 น.
cool-hearted
ทุกๆ ครั้งที่ความเหงามาถามหา
และน้ำตาพาลจะรินไหล
สิ่งหนึ่งที่คิดในเวลาที่ไม่มีใคร
ฉันยังมีเพื่อนอีกหลายคนในความรู้สึกเดียวกัน
เพื่อนปลอบเพื่อนโยน
กำลังใจโอนถ่าย - - ไม่พบหน้าแต่ผูกพันธ์
รู้ไว้ - - ฉัน - - คนนี้ซึ่งใจในทุกๆ วัน
ที่เรามีกันและกัน มีบ้านให้คนเหงาเข้ามาดูแล - - ยามท้อแท้มีกำลังใจ
16 พฤษภาคม 2545 11:16 น.
cool-hearted
ความจริงที่ฉันอยากรู้
เธอยังมีใจดูแลกันอยู่ใช่ไหม
และเธอยังคงมีเหลือซึ่งเยื้อใย
ในรักที่เคยให้ แม้จางไปแต่ไม่จากจร
ความจริงคืออะไรในเหตุผลของการกระทำ
ความจริงที่เก็บงำคืออะไรในความห่วงหาอาทร
ลึกลึกข้างใน ใช่ไหม!!! เธอเองก็ร้าวรอน
กับเรื่องราวที่ไม่แน่นอน ระหว่างเรา
ความจริงที่เราเคยรัก
ยังคงฝังแน่นหนัก - - ในใจคล้ายเงา
ใช่ไหม !!! สองเราคิดถึงกันในยามเหงา
แม้วันนี้ยากเย็นเกินที่จะเอยคำว่า เรา
...แต่ยังผูกพัน ใช่ไหมคือความจริง...
15 พฤษภาคม 2545 12:10 น.
cool-hearted
ใครสักคนสำหรับรัก และ เข้าใจ
สำหรับความห่วงใย ไม่ห่างหาย
สำหรับคิดถึงอาทร ไม่แหนงหน่าย
แค่นี้คงไม่เดียวดาย แค่มีใครสักคน
ใครสักคนที่ฉันเฝ้ารอ
ใครสักคนที่ขอให้เป็นดังสายฝน
เย็นสบายแต่ไม่หนาวเหน็บให้ทุกข์ทน
คงเป็นสุขที่เปี่ยมล้น ถ้าคนนั้น - - เป็นเธอ
14 พฤษภาคม 2545 12:51 น.
cool-hearted
ไม่ว่าไกลแค่ไหน - - ฉันยังส่งใจไปถึง
หากว่าคนดีสัมผัสได้สักนิดนึง คงจะลึกซึ้งในความหมาย
และคงไม่ต้องอ้างว้างซะมากมาย
เพราะถึงอย่างไรก็ยังมีใจอีกดวงห่วงใยดูแล
สัมผัสได้ไหม กับหัวใจในสายลม
พัดปลิวรื่นรมย์จริงใจแน่แท้
มอบความรักห่วงใยไม่ผันแปร
จะเหย้าแหย่ให้สุขใจด้วยรักที่มีให้ จริงใจจริงๆ