5 มิถุนายน 2545 16:21 น.
cool-hearted
เขียนเรื่องราวเรียงร้อยตัวหนังสือ
ให้บันทึกเป็นผู้ถือเหตุการณ์ระหว่างเธอและฉัน
หนึ่งในหลายวันที่เก็บความในใจที่อัดอั้น
คิดถึงเธอจนสุดกั้นจึงกลั่นออกมาเป็นน้ำตา
เธอถามไถ่เรื่องราวของที่มา
น้ำจากขอบตา - - ที่รินไหลอาบใบหน้า
เธอบอกอย่าร้อง และปาดน้ำตาที่ไหลด้วยคำว่า
ฉันคิดถึงเธอเหมือนกันนะ ถึงโทรมา - - อย่าร้องไห้เลยนะถ้าคิดถึงกัน
แม้ว่าเป็นเพียงช่วงเวลาเดียวที่คิดถึงฉัน
อยากให้เธอรู้คำสั้นๆ - - ว่าคิดถึงที่ออกจากปากเธอนั้น
มีความหมายมากมายเกินกว่าความสำคัญของตัวมัน
เพราะทำให้ฉันสุขใจอย่างน้อยในวันที่ไม่มีเธอข้างกาย
3 มิถุนายน 2545 15:56 น.
cool-hearted
เธอคงไม่รู้หรอกว่า
ทุกหยาดหยดน้ำตาไหลออกมาเพราะว่าน้อยใจ
อยากให้รู้ว่าฉันเองก็ไม่ได้แข็งกระด้างเกินกว่าใคร
เพียงแต่ฉันสร้างกำแพงไว้เพื่อไม่ให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เจ็บ
ไม่ใช่ว่าฉันสามารถเก็บและลืมได้ - - อย่างแน่วแน่
อยากรู้ไหมเวลาไหนที่ใจฉันท้อแท้
เมื่อรู้ว่าเธอจะไม่เหลียวแล ฉันจึงปรวนแปรที่อารมณ์
31 พฤษภาคม 2545 22:14 น.
cool-hearted
บทกลอนที่เขียนเหมือนเป็นสื่อ
วาดออกมาเป็นตัวหนังสือบอกเล่าความอ่อนไหว
บางบทกลอนเขียนออกมาเพราะคิดถึงเธอเกินกว่าใคร
บางบทกลอนก็น้อยใจเกินทนไหวใจพิงพัง
ค่อยๆ วาดลายอักษรซ่อนคำรัก
เริ่มต้นใหม่กรอกใบสมัครรักเสมออย่างมีหวัง
จะเริ่มต้นใหม่รักเธอข้างเดียวอย่างระวัง
และจะไม่ลังเลทุกครั้งที่ทุ่มเทไป จะทำด้วยใจจริงๆ
จะเริ่มเขียนกลอนบทใหม่ใหม่
พยายามให้สดใส เหมือนเก็บความรักไว้ให้แอบอิง
อยากบอกเธอเหลือเกินที่ทำไปในทุกสิ่ง
มันคือความสุขของผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเธอ
30 พฤษภาคม 2545 20:06 น.
cool-hearted
มีกลอนที่ฉันขึ้นต้นไว้หลายบท
แต่เหมือนมีอะไรกักกดความคิดต่อไม่ไหว
ฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุผลอะไร
ที่ฉันแต่งต่อไม่ได้ จบไม่ลง
หรือเป็นเพราะหนทางที่ฉันเดิน
อ้างว้างเหลือเกิน - - และกลัวที่จะหลง
จิตใจฉันไม่มีเธอแล้วขาดความมั่นใจ และ ความมั่งคง
บทกลอนที่ฉันเขียนจึงมึนงง จบไม่ลง ไม่เข้าใจ
29 พฤษภาคม 2545 16:10 น.
cool-hearted
ไม่จริงหรอกที่เธอว่าไม่แตกต่าง
คนรักกับคนพิเศษห่างกันนิดหนึ่ง - - รู้มั้ย
คนรักมักคิดถึงกัน - - สัมผัสกันด้วยใจ
แต่คนพิเศษก็แค่ห่วงใย ทำทุกอย่างให้ด้วยความยินดี
คนรักมันมีอะไรที่มากกว่านั้น
คือคนสองคนผูกพันธ์ไปไหนก็มีกันในทุกที่
คนพิเศษข้ามไปไม่ถึงจุดนั้นหรอกคนดี
มีเส้นใยบางบางขั้นตรงนี้ - - ที่หัวใจ
ยอมรับหล่ะว่า - - ฉันโลภ
ฉันละโมบอยากเป็นทั้งสองอย่าง...ถ้าเธอจะให้
แต่ฉันก็รู้ดี...ว่าอาจไม่ได้เป็นคนดีเหมือนๆ ใคร
แต่ก็อยากเป็นคนรักที่ใกล้ เป็นคนพิเศษที่เธอสามารถไว้ใจ
และถ้าเป็นสองอย่างได้...จะเชื่อใจในเธอคนเดียว