27 กรกฎาคม 2548 16:16 น.
cool-hearted
อีกไม่นาน...เธออาจไม่มีฉัน
แต่ในวันนั้น...อยากเห็นเธอยังคงสดใส
หากไม่มี...แววตาใครคนนี้มองเธออยู่ใกล้ๆ
ก็ยังอยากให้รู้ไว้...แม้ว่าต้องไกลก็ยังฝากใจไว้ใกล้เธอ
อีกไม่นาน...ฉันคงต้องลา
ในวันนั้น...ไม่ต้องห่วงหา อย่าคอยเก้อ
ทำวันดีดีให้เกิดขึ้นกับตัวเธอ
เดินต่อไปข้างหน้าเสมอ...สักวันเธอคงเจอใคร
อีกไม่นาน...เธอฉันคงต้องไกล
ในวันนั้น...ขอให้มั่นใจ ความรู้สึกดีดียังสว่างไสว
ฉัน...ไม่ได้ไปเพราะอยากไป
แต่เราทั้งสองยังต้องเดินทางอีกไกล...หากจะมีวันไหนสักวัน
จะอธิษฐานให้เราเจอกันอีกที
8 ธันวาคม 2547 21:14 น.
cool-hearted
อยากขอบใจ .... ที่เธออยู่ตรงนี้
ช่วยให้ฉันซึมซับสิ่งดีดี ... ที่เคยโหยหา
ฉันคงไม่แน่ใจหากไม่มีอ้อมกอดความรักที่ให้มา
และคงไม่ได้เรียนรู้ ... คุณค่าของความรักเป็นเช่นไร
ยังไม่เคยลืมว่าครั้งหนึ่งในชีวิต
ความรักเคยลิขิตให้ต้องขังตัวเองอย่างคนร้างไร้
ใช้ชีวิตไปวันวันไม่เคยสนใจใคร
หากไม่พบเธอ ฉันจะเป็นอย่างไร ... ยังไม่รู้เลย
กับวันนี้ที่ได้สัมผัส
อ้อมกอดไอรักที่อัดแน่นท่ามกลางแสงอบอุ่นอันเปิดเผย
ได้สัมผัสบรรยากาศของการมีใครสักคนที่คุ้นเคย
เหมือนชาติหนึ่งที่ล่วงเลย แล้วกลับมาเจอกัน
อยากขอบใจเธออีกครั้ง
ที่ช่วยเปลี่ยนความดื้อรั้นที่เหนี่ยวรั้ง ... ไหวหวั่น
ฉันคงไม่มีวันนี้ถ้าเธอไม่เข้ามาเปลี่ยนคืนและวัน
ให้ความเหน็บหนาวจากไปจากใจฉัน ... ตลอดกาล
20 พฤศจิกายน 2547 08:22 น.
cool-hearted
อย่าหลอกตัวเอง...เพื่อฉัน
ความสุขของเธอนั้นสำคัญกว่า
อยู่เพื่อรอคอยคนที่เธอรัก อย่าเสียเวลา
อย่ารอให้สิ่งมีค่า ... กลับมาแล้วจากไป
อย่าหลอกตัวเอง...เพื่อฉัน
ความสุขของวันเวลาที่เธอให้...ไม่ไปไหน
จะอยู่กับตัวฉัน ... ตลอดไป
ไปเถอะ...อย่าให้ฉันเป็นผู้ทำลาย...มันลง
อย่าหลอกตัวเอง...เพื่อฉัน
อย่าหลอก...เพื่อความมั่นใจที่ไหลหลง
เก็บความสัมพันธ์ของเรา...ที่จบลง
เป็นความรักบทที่มั่นคง...จากฉันตลอดไป
7 ตุลาคม 2547 10:12 น.
cool-hearted
ฉันรู้ในบางครา.....
ฉันทำตัวเหมือนว่าไม่มีเหตุผล
แต่หากเธอมองเพียงด้านเดียวอย่างใครๆ หลายคน
ฉันคงอยู่เพียงในวังวนที่คนบางคน กรอบไว้
ฉันอาจโกรธเกรี้ยว แล ฉุนเฉียว
ขาดสติยึดเหนี่ยว ไร้ความอ่อนไหว
ขาดความอ่อนโยน แต่ยังอยากบอกว่า...ฉันจริงใจ
เพียงระเบิดออกไป แล้วฉันก็หายสบายตัว
มองฉันด้านนี้ที่ฉันเป็นฉัน...
อย่าเอาความคิดของใครบางคนมาขีดขั้น ทำให้เรานั้นปวดหัว
อย่าติดกับอดีตของฉันที่มีแต่ความมัวซัว
ขอเพียงอย่ากลัวว่าฉันจะทำตัวโวยวายให้เธอได้อายใคร
1 ตุลาคม 2547 16:52 น.
cool-hearted
บางครั้งก็ยังไหวหวั่น
กลัวคืนและวันแห่งความสุขเหล่านี้จะเหือดหาย
หากเป็นจริงชีวิตที่เหลือคงเปล่าดาย
คงเหลือหัวใจสลายเพียงดวงเดียว
ก็เพราะบางครั้งหัวใจมันไหวหวั่น
กลัวเกรงว่าสักวันจะเหลือตัวคนเดียวบนทางเปลี่ยว
กลัวจะพลัดหลงกับเธอบนหนทางแห่งชีวิตที่ลดเลี้ยว
ไม่อยากให้ตัวเองเป็นเพียงเศษเสี้ยวของเวลาในใจเธอ
เพราะฉะนั้น......
ทุกๆ ครั้งที่ฉันหมั่นถามเธอเสมอ
รักฉันคนเดียวหรือป่าวเธอ
เพราะอยากแน่ใจว่าตัวเองไม่ได้ละเมอเพียงผู้เดียว