11 มิถุนายน 2545 14:32 น.
cool-hearted
เมื่อเธอมีอีกคน - - เธอจึงมองข้ามไปเสมอ
ความรักที่ฉันให้กับเธอจึงเป็นอะไรที่ไร้ค่า
รู้ไหมความรักไม่สามารถทดแทนด้วยสิ่งของที่เธอให้มา
ไม่อาจนับเทียบกับเวลาที่ฉันทุ่มเทความรักไป
เศษของความรักที่เธอให้
ไม่เท่ากับส่วนของหัวใจฉัน - - เทียบกันไม่ได้
เศษและส่วนไม่เท่ากัน - - ความเป็นหนึ่งจึงสั่นไหว
เป็นคณิตศาสตร์ของหัวใจ - - ที่ต้องยอมรับความจริง
ไม่มีใครรักใครได้เท่ากัน
เธอรักฉันก็ไม่เท่าฉันรักเธอ สุดท้ายอาจคือการทอดทิ้ง
หากวันใดไม่มีรักของเธอให้ฉันได้แอบอิง
ฉันควรทำอย่างไรในทุกสิ่ง ถ้าความกลัวนั้นเป็นจริงขึ้นมา
9 มิถุนายน 2545 08:13 น.
cool-hearted
หรือฉันมีแค่ความหมาย
ของคนคลายเหงาให้เธอเท่านั้น
จากวันนี้และต่อต่อไปคงไม่มีวัน
ที่เราจะมีกันอย่างที่ฝันอย่างที่เคยมี
อ่อนแรงเกินกว่าที่จะห้ามน้ำตาได้
เพราะเข้าใจว่าตัวเองมีความหมายเท่าไรในวันนี้
อยากบอกเธอว่าไม่เป็นไร - - แต่หัวใจที่ไร้คนไยดี
ก็เจ็บปวดเต็มทีที่ - - ไม่มีความหมาย
5 มิถุนายน 2545 16:35 น.
cool-hearted
ส่งใจไปให้จะรับไหม
ถ้าคิดว่า จะไม่ !! โยนทิ้งไปก็ได้ไม่ว่า
แต่ขอร้องว่าทิ้งแล้วอย่าแอบไปเก็บกลับให้เสียเวลา
เพราะว่าของที่เธอไม่รักษาถึงเวลาจะหายไปเอง
อยากเขียนกลอนประชดประชัน
และอยากทำอย่างนั้นแต่ใจช่างโหวงเหวง
เพียงแค่คิดในใจก็สุดแสนจะวังเวง
สุดท้ายคงทำได้แค่บรรเลงเพลงเศร้าคละเคล้ากับบทกลอนซ่อนน้ำตา
5 มิถุนายน 2545 16:21 น.
cool-hearted
เขียนเรื่องราวเรียงร้อยตัวหนังสือ
ให้บันทึกเป็นผู้ถือเหตุการณ์ระหว่างเธอและฉัน
หนึ่งในหลายวันที่เก็บความในใจที่อัดอั้น
คิดถึงเธอจนสุดกั้นจึงกลั่นออกมาเป็นน้ำตา
เธอถามไถ่เรื่องราวของที่มา
น้ำจากขอบตา - - ที่รินไหลอาบใบหน้า
เธอบอกอย่าร้อง และปาดน้ำตาที่ไหลด้วยคำว่า
ฉันคิดถึงเธอเหมือนกันนะ ถึงโทรมา - - อย่าร้องไห้เลยนะถ้าคิดถึงกัน
แม้ว่าเป็นเพียงช่วงเวลาเดียวที่คิดถึงฉัน
อยากให้เธอรู้คำสั้นๆ - - ว่าคิดถึงที่ออกจากปากเธอนั้น
มีความหมายมากมายเกินกว่าความสำคัญของตัวมัน
เพราะทำให้ฉันสุขใจอย่างน้อยในวันที่ไม่มีเธอข้างกาย
3 มิถุนายน 2545 15:56 น.
cool-hearted
เธอคงไม่รู้หรอกว่า
ทุกหยาดหยดน้ำตาไหลออกมาเพราะว่าน้อยใจ
อยากให้รู้ว่าฉันเองก็ไม่ได้แข็งกระด้างเกินกว่าใคร
เพียงแต่ฉันสร้างกำแพงไว้เพื่อไม่ให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เจ็บ
ไม่ใช่ว่าฉันสามารถเก็บและลืมได้ - - อย่างแน่วแน่
อยากรู้ไหมเวลาไหนที่ใจฉันท้อแท้
เมื่อรู้ว่าเธอจะไม่เหลียวแล ฉันจึงปรวนแปรที่อารมณ์