8 มกราคม 2545 11:02 น.
cool-hearted
กลับมานะคนดีที่ตรงนี้ยังรอคอยเธอเสมอ
แม้เวลาผ่านไป นานนับปีที่ตรงนี้ยังเป็นของเธอ
แม้เธอจะยังหันหลังอยู่..ขอให้รู้ว่าความรักฉันไม่หนีหาย
เป็นของเธอคนเดียวทั้งหัวใจ.เพราะจะไม่มีใครได้จากฉันเท่าเธอ
ฉันรู้ว่าที่ผ่านมาฉันทำผิด.ที่คิดเอาแต่ใจกับเธอเสมอ
แต่รู้มั้ยฉันเอาแต่ใจก็แต่กับเธอต้องการพบเจอ.แต่เธอคนเดียว
ฉันรู้ว่าฉันเห็นแก่ตัว..ที่จะมัวให้เธออยู่กับฉันคนเดียว
ฉันเองก็ไม่เคยแลเหลียว..เที่ยวมองใครนอกจากเธอ
รู้มั้ยทุกวันนี้ฉันเจ็บ.และทำได้แค่เก็บกดมันไว้
เพราะตัวเธอได้จากไปไกล..ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะกลับมา
นั่งมองฟ้า แล้วคิดถึงวันเก่า..ที่สองเราเคยอยู่ เคยรักมั่น
คำสัญญาของกันและกัน.เหลือแต่ฉัน รักษาไว้ คอยเธอคนเดียว
ไม่มีเธอ.ฉันเหงา..ฉันเศร้า..ฉันว้าเหว่
ฉันขอใช้เวลาที่รอเธอทั้งหมดนี้..สอนตัวฉันให้มีความเข้มแข็ง
เป็นที่ภาคภูมิใจ เป็นคนดี.เมื่อเธอกลับมา
8 มกราคม 2545 09:36 น.
cool-hearted
อยากให้คนดีกลับมา
ช่วยซับน้ำตาให้หาย
ช่วยเป็นดังกำลังใจ
เป็นสายใยสายสัมพันธ์......ดังเดิม
อยากบอกคนดีได้รู้
ยังรออยู่ตรงนี้เสมอ
กับความทรงจำเก่าๆ...ที่มีแต่เธอ
และไม่เคยเผลอ คิดถึงใคร.....นอกจากเธอ
7 มกราคม 2545 13:40 น.
cool-hearted
อยากรู้มั้ย ฉันคิดอะไรอยู่
อยากให้รู้ เข้าไปถึงในนั้น
ให้เธอรู้ว่า ฉันเจ็บทุก ทุกวัน
เพราะเธอผันเปลี่ยนไป.....ไม่เหมือนเดิม
เธอว่ารัก.....ให้ฉันไม่มีเพิ่ม
แต่ก็ไม่น้อยลง......จากเดิมที่เคยให้
เธอว่า....มันหยุดที่หนึ่งในหัวใจ....
หมายความว่าไง.......
.......หยุดรักฉันแล้วใช่มั้ย.....
....ในความหมาย.......
7 มกราคม 2545 11:31 น.
cool-hearted
ฉันมีท้องฟ้าสีดำ และ ดวงดาวอับแสงเป็นเพื่อน
มีท่วงทำนองเพลงเศร้า เศร้าคอยย้ำเตือน
เป็นเสมือนเพื่อนที่รู้ใจ
คอยถ่ายทอดความรัก ความรู้สึก
ที่เก็บอยู่ลึก ลึกในใจฉัน
บอกเล่าให้.....ท้องฟ้า......สายลม.....ก้อนเมฆ ได้ฟัง
และยังหวังให้เป็นตัวเชื่อม.......จากฉันไปบอกเธอ
ให้เธอได้รับรู้..........คิดถึงอยู่ทุกเวลา
3 มกราคม 2545 23:31 น.
cool-hearted
ฉันกำลังอยู่ในห้องห้องนึง..เป็นห้องสีขาว
มีเตียงตัวหนึ่ง.....มีโซฟา เล็กเล็ก ข้างเตียง
ฉันกำลังอยู่ในห้องนั้น.นอนอยู่บนเตียงนั้น
หันหน้าไปทางโซฟานั้น
ฉันบอกกับตัวเอง...ว่าอย่าร้องไห้
สมมติสิ ว่ามีเธอนอนอยู่ตรงนั้น เป็นเพื่อน
คำพูด คำเตือน และความห่วงใยของเธอยังคงอบอวน
บอกฉัน ให้ พักผ่อน สงบ อดทน และ เข้มแข็ง
ถามฉัน ห้องนี่น่ากลัวมั้ย..ฉันตอบได้เลยว่าไม่ ไม่น่ากลัว
ถามต่อว่า ฉันรู้สึก อย่างไร.ฉันตอบไม่ได้ ได้แต่นิ่งเฉย
และหลับตาลง รอบุรุษใจดี ใส่ชุดสีขาว พรุ่งนี้เช้า
เขาจะมาหาฉัน
แล้วฉันจะหายดี
ตอนนี้
เงียบ.จนที่สุดของความเงียบ
เหงา.จนที่สุดของความเหงา
คิด.จนตัวเองเริ่มสับสน
กลัว..จนไม่แน่ใจว่าใจกลัว
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
แล้วตอนนี้ฉันเองก็สับสนว่ากำลังอยู่ที่ไหน และ คิดอะไร
สิ่งเดียวที่คิดออกตอนนี้ คิดถึงคนที่เคยรักกัน กับกำลังใจที่ให้ไว้
หน้าส่วนตัว
1095
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟcool-hearted
