19 กรกฎาคม 2545 15:19 น.
cool-hearted
...วันเวลาผ่านหลังจากเลิกลา...
ฉันอยากบอกเธอเหลือเกินว่า ไม่ใช่
เธอไม่ใช่คนที่ฉันเคยรักแล้วต้องร้องไห้
แต่เธอยังเป็นใครคนหนึ่งที่ฉันยังผูกพันธ์
...วันคืนที่ผ่านไปเป็นเดือนปี...
ไม่ได้ทำให้ฉันคนนี้เปลี่ยนใจผกผัน
เธอยังเป็นคนเดียวที่ยังอยู่ในใจกัน
และยังมีรักให้ทุกวัน ฉันรักเธอ
...ไม่ว่าเธอจะคิดเป็นอะไร...
เธอไม่ใช่คนที่ฉันเคยรักโดยพลั้งเผลอ
แต่เป็นคนที่ฉันยังรัก ไม่ใช่ละเมอ
และวันนี้อยากบอกเธอ ด้วยหัวใจที่ล้นเอ่อ - - ว่ารักเธอเหมือนเดิม
19 กรกฎาคม 2545 13:31 น.
cool-hearted
ช่วงเวลาที่ไม่มีเธอ
ความเหงาเข้ามากล่ำกลายเสมอ - - แม้ไม่ต้อนรับ
หวั่นไหวหวาดกลัวผู้เดียวภายใต้แสงดาวที่แวบวับ
ใจสดับเงียบหวนไห้ คิดถึงคนไกลที่แสนไกล
ช่วงเวลาที่ไม่เธอ
ฉันต้องอยู่คนเดียวกับน้ำตาที่เอ่อ - - พร้อมรินไหล
เหมือนโลกนี้ช่างอ้างว้างมืดมิดหนทางไถล
ไม่มีใครจับมือจูงไป โดดเดี่ยวและสิ้นไร้ ใจเดียว
ช่วงเวลาที่ไม่มีเธอ
แม้หลับยังฝันละเมอ หลงเสมอในเส้นทางที่ลดเลี้ยว
ช่วงเวลาช่างโหดร้าย - - ความสุขของใจไม่มีแม้เศษเสี้ยว
หาคนที่เคยแลเหลียว ที่มีอยู่เพียงคนเดียว ไม่พาลพบ แม้เงา เค้าอยู่ไหน
18 กรกฎาคม 2545 13:27 น.
cool-hearted
เหมือนยืนอยู่กลางทุ่งหญ้า
มีกาลเวลาพัดพาสิ่งต่างต่างให้ค้นหา
ให้ชีวิตมีสุขมีเศร้ามีน้ำตา
มีลมเย็นลมร้อนพัดมามากมาย
กลางทุ่งหญ้าที่อ้างว้าง
มีขอบฟ้ากว้างเต็มไปด้วยเรื่องราวหลากหลาย
ผ่านมาผ่านไปดูดซับความเป็นไปเรื่องดีร้าย
ให้พบพาและห่างหายคล้ายกันทุกคน
ลองยืนเท้าเปลือยเปล่าบนใบหญ้า
เงยหน้ามองฟ้าอ้าแขนฟังเสียงหัวใจที่ยินยล
เพรียกหาสิ่งใดสำหรับชีวิตที่เหลือต้องเวียนวน
ใช่สติคิดค้นหนทางข้างหน้า ให้ก้าวเดิน
ทุกชีวิตมีล้มมีลุก
มีสุขมีทุกข์ปนปะระหกระเหิน
ทุกชีวิตมีบางเวลาที่ขาดขาดเกินเกิน
แต่ไม่มีอะไรนานเนินมีสุขสรรเสริญมีทุกข์ให้ข้ามเดิน
++++++ นั้นคือชีวิตกว้างในทางที่ต้องเป็น++++++
17 กรกฎาคม 2545 13:55 น.
cool-hearted
ฉันเขียนกลอนบท คิดถึง
ไม่รู้ว่าเป็นกลอนบทที่ล้านหนึ่งหรือยัง
ด้วยความรักที่มีความจริงใจที่หวัง
อยากให้คำว่าคิดถึงมีพลังแหวกว่ายสายลมให้ดังในใจเธอ
ฉันเขียนกลอนบท ห่วงใย
ด้วยสายใจสายสัมพันธ์ที่คงเดิมเสมอ
วาดเป็นอักษรบอกความจริงใจที่ให้กับเธอ
เป็นทำนองแอบบอกว่า - - มันล้นเอ่อที่คิดถึงเธอทั้งยังห่วงใย
ฉันเขียนกลอนบท รัก
ระบายความในใจที่ต้องหัก - - แอบซ่อนไว้
เพราะว่าเราได้ร้างลาห่างกันไกล
กลอนบทรักจึงได้คละเคล้าไปด้วยน้ำตา
ฉันเขียนกลอนบทความ เศร้า
ที่เต็มไปด้วยความเหงาและอ่อนล้า
ทั้งหมดได้เริ่มต้นตั้งแต่เธอได้จากลา
หัวใจจึงเย็นชารับรู้เพียงแค่ว่าเธอจากไป
:::::::::::::::::::::::::::::::::: + + + + + :::::::::::::::::::::::::::::::::::
แต่ต่อให้นานแค่ไหน
หัวใจคงคิดถึงและห่วงใย
และยังมีความรักที่แอบซ่อนไว้
อาจทุกข์เศร้าเหงาไปกับหัวใจเย็นชา
13 กรกฎาคม 2545 08:37 น.
cool-hearted
ฉัน - - ก็เหมือนหนังสือเล่มเก่า
ที่เธอนั้น - - อ่านเข้าใจ เรื่องราวภายในทั้งหมดทุกหน้า
บางครั้ง - - แม้ไม่ต้องเปิดออกดูก็รู้ว่าจะเป็นอย่างไรในหน้าถัดมา
เธอจึงมองเห็นค่า เป็นแค่เพียงหนังสือเก่าที่เธอเคยให้ความสนใจ
สำหรับฉัน เธอก็เหมือนหนังสือเล่มเก่า
ที่ฉันยังคงเข้าใจ และ ไม่เคยเห็นว่าไร้ค่า
ยังคงโปรดปรานที่จะหยิบขึ้นมาอ่านตลอดเวลา
และเอาติดตัวไปมาเพราะเป็นสิ่งที่มีค่าเกินกว่าคำว่า
หนังสือเก่า - - ไม่ใช่เท่านั้น
เธอรู้ไหม - - อะไรระหว่างเราที่แตกต่าง
คือ - - การที่เราจัดวางหนังสือต่างกันที่ชั้น
สำหรับเธอ - - อาจวางไว้ตรงไหนก็ได้ - - ค่าเท่ากัน
แต่สำหรับฉัน - - หนังสืออย่างเธอนั้นมีชั้นวางในใจฉันเอง
หน้าส่วนตัว
707
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟcool-hearted
