10 กุมภาพันธ์ 2545 23:02 น.
cookieta
อย่างดีก็แค่ร้องไห้
กับการจากไปของใครคนนั้น
ทำไงได้เมื่อเขาหมดใจให้กัน
จะฉุดรั้งด้วยความผูกพัน....
......คงไม่มีวันอีกต่อไป.....
ความรักมีสองด้านเสมอ
และฉันก็เป็นด้านที่เธอเลือกจะผลักไส
รู้ตัวดีว่าวันนี้ไม่มีแม้เสี้ยวเศษใจ
และอะไรอะไรก็จะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
อยู่คนเดียวคงไม่เป็นไร
ถึงแม้ว่าใจจะไม่มีใครมาเพิ่ม
ความฝันที่ขาดหายไร้เงาใครมาแต่งเติม
ก็จะขอเป็นคนเดิมด้วยใจที่เริ่มมีเรี่ยวแรงต่อไป
10 กุมภาพันธ์ 2545 20:24 น.
cookieta
จุดจบของสองใจ
อาจจะไม่ใช่แค่ใครสองคน
หนึ่งรักที่สับสน
ก็เพราะหลายคนวนร่วมทาง
เพียงแค่เธอเจอเขา
ระหว่างเราต้องบาดหมาง
เธอปันใจให้เขากั้นกลาง
ฉันกลายเป็นแค่ช่องว่างให้เธอข้ามไป
เจ็บลึกลึกเหมือนกัน
แต่มันก็ไม่ช่วยอะไรได้
ต่อให้ร้องก้องฟ้าจนน้ำตาท่วมใจ
เหนี่ยวรั้งยังไงเธอก็คงไม่กลับมา
บอกตัวเองต้องไม่เป็นไร
แม้จะขาดใครที่ทำให้ใจอ่อนล้า
ความจริงใจที่แลกไปกับรอยน้ำตา
ก็ถือซะว่ามันอาจไม่มีค่ากับคนบางคน
8 กุมภาพันธ์ 2545 20:24 น.
cookieta
เป็นอะไรก็ไม่รู้
จู่จู่ก็คิดถึงขึ้นมาเฉยเฉย
คิดถึงคนบางคนที่ไม่คุ้นเคย
คิดถึงจังเลยไม่รู้ทำไม
ขนาดยังไม่ทันสบตา
แค่เห็นหน้าก็ถึงกับหวั่นไหว
ง่ายจริงจริงเลยโธ่เอ๋ยหัวใจ
ไม่รู้เป็นอะไรของมัน
พยายามหาเรื่องไปเจอ
หาทางที่จะได้คุยกับเธอเท่านั้น
เรียนเรินไม่เอาไม่สนมัน
เจริญละสิฉันทำไงดี
แต่เขาคนนั้นก็ดันเมิน
อุตส่าห์แกล้งบังเอิญแล้วนะนี่
ก็ได้ไม่สนใจไม่ใยดี
บ้าอยู่คนเดียวก็คงเข้าทีเหมือนกัน
เทียวไปเทียวมา
ทอดสะพานเสนอหน้าเอาทั้งนั้น
ไม่สนใจยังไงก็ช่างมัน
ไม่ได้คิดสานสัมพันธ์อะไรเลย
วันแล้ววันเล่าผ่านไป
อะไรอะไรรู้สึกจะไม่เฉยเฉย
คนที่สนใจเปลี่ยนไปเป็นคนคุ้นเคย
เอาล่ะสิเข้าทางเลยเสร็จเรา
แต่ก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดี
เฉิ่มเชยอย่างนี้หรือเตะตาเขา
เซ็กส์ซี่ก็ไม่เร้าใจก็ไม่เร้า
แต่เออเอาไม่เห็นเป็นไร
นายก็ดีอ่ะนะ
น่าที่จะหาดีกว่านี้ได้
แต่ขอโทษติดกับแล้วขอแสดงความเสียใจ
คนอย่างเราไม่เคยปล่อยให้ใครลอยนวล
จะคบกันกี่วันดี
คำถามนี้มันคอยมาป่วน
แน่ใจนะว่าจะไม่เรรวน
เลยตอบตัวเองห้วนห้วนลองสักที
ไม่รู้ทำไม
จะทำอะไรก็ต้องคิดถึงนายคนนี้
เออออยอมให้นายเป็นต่อทุกที
เฮ้อท่าจะเจอดีซะแล้วสิเรา
ดีใจนะทุกทุกวัน
ที่มีนายมาคอยป่วนคอยปั่นให้หายเศร้า
มีเรื่องบ้าบ้าบอบอทั้งงอนง้อแบบเบาเบา
เลยไม่เคยเหงาอะไรมากมาย
อยู่อยู่ก็ดันเจอJackpot
อย่างกะโดนช็อตตกใจร้องว๊าย
อะไรนี่อยู่ดีดีก็ต้องบ๊ายบาย
โหเสียดายมันเร็วเกิน
บอกตัวเองไม่เป็นไร
ห่างไกลยังไงก็ไม่ห่างเหิน
ว่างว่างมีคนให้คิดถึงเพลินเพลิน
ดีกว่าใกล้กันเกินเดี๋ยวเบื่อเอา
ทุกทุกวันก็ยังเป็นเหมือนเดิม
อาจจะมีเพิ่มมาบ้างอารมณ์เหงา
แต่ไม่นะใช่ว่าจะเศร้า
ก็แค่คิดถึงเรื่องเราที่ผ่านมา
คิดถึงกันบ้างไหม
ฝากถามไปกับลมหายใจอย่างช้าช้า
กว่าจะถึงก็พอดีปีกว่ากว่า
คำตอบคงรู้ปีหน้าว่าเป็นอย่างไร
ตอนนี้เริ่มน้ำเน่า
บรรยากาศพาให้เศร้าหวั่นไหว
ซึ้งไม่ออกไม่รู้จะบอกยังไง
เอาเป็นว่าตอนนี้คิดถึงใคร..ที่ไม่อยู่ใกล้เหมือนเคย
วันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
คงไม่มีใครสามารถจะเฉลย
อาจไม่ได้ดั่งใจในวันที่ลงเอย
ก็ปล่อยให้เลยตามเลยละกัน
วันนี้ฉันมีเธออยู่
วันข้างหน้าไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น
ขอแค่ได้คิดถึงทุกทุกวัน
คิดถึงคนสำคัญของใจ
เนี่ยแต่งเองกับมือ
ฝึกปรือจากสมองใสใส
ไม่เวอร์อลังการและก็ไม่หวานจนเกินไป
แต่ที่สำคัญรู้ไว้มาจากใจจริงจริง(นะ)
8 กุมภาพันธ์ 2545 03:07 น.
cookieta
บอกตัวเองเสมอ
ว่าอย่างเธอไม่ใช่ใครที่ฝัน
แต่ทำไมใจถึงได้ผูกพัน
ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะอะไร
พยายามค้นหาคำตอบ
คำว่ารักกับคำว่าชอบต่างกันตรงไหน
ลองถามความรู้สึกที่อยู่ลึกสุดใจ
ก็ยังหาคำตอบไม่ได้อยู่ดี
ที่รู้เพียงแค่ว่า
เมื่อเธอก้าวเข้ามาทำให้ฟ้าเปลี่ยนสี
เป็นภาระที่เต็มใจรับอย่างยินดี
เป็นอะไรที่ต้องใส่ใจใยดีกับมัน
เลยไม่อยากรู้คำตอบ
เพราะจะรักหรือชอบเธอก็ได้ไปแล้วทั้งนั้น
และไม่อยากแบ่งใจ.......
..............เพียงแค่ความหมายของคำว่าผูกพัน
สรุปแล้วเธอเท่านั้นเป็นคำตอบของความผูกพัน
.....................ที่ฉันค้นเจอ...................
7 กุมภาพันธ์ 2545 00:57 น.
cookieta
คำขอโทษสั้นสั้น
คำที่กลั่นออกมาตามความหวั่นไหว
จะรับมันหรือเปล่าก็สุดแท้แก่ใจ
เพราะอย่างเดียวที่ทำได้คือบอกว่าเสียใจเหลือเกิน
โกรธจริงหรือ
เหตุผลเดียวก็คือความห่างเหิน
เส้นทางระหว่างเรามีความเหงามาร่วมเดิน
ความผูกพันธ์ที่ขาดขาดเกินเกิน
เลยบังเอิญกลายเป็นไม่เข้าใจ
ฟังนะฟัง
จะไม่มีใครมานั่งแทนที่เธอได้
ความห่างจะเป็นแค่เส้นทางพิสูจน์ใจ
ที่ผ่านมาเคยเป็นไงก็ยังคงเป็นไปตลอดเวลา
เธอคงไม่เข้าใจความรู้สึก
เพราะมันอาจจะอยู่ลึกเกินค้นหา
ความรู้สึกในใจไม่อาจบอกได้ด้วยสายตา
แต่จะพิสูจน์ด้วยกาลเวลาจะนานจะช้าก็ยังคงเดิม
หน้าส่วนตัว
779
