4 สิงหาคม 2550 01:32 น.
Completely
ที่ลาจากจบไปไม่ทันจบ
ที่เพิ่งพบกลับพรากพลัดสลัดหาย
ที่เคยอยู่คู่คิดกลับมลาย
อย่างสุดท้ายที่เหลืออยู่คือทูเดย์
ไม่เห็นเงาของวันพรุ่งไม่เคยเห็น
ไม่เคยเป็นสิ่งที่หวังไม่หันเห
เพราะไม่หวังทั้งไม่คิดแฮฟโนเวย์
ความว้าเหว่จึงเซซัดมารัดคอ
กว่าจะเปิดกว่าจะเห็นที่เป็นอยู่
กว่าจะรู้ความเป็นจริงก็เกือบท้อ
ผิดที่เราไม่เข้าใจไม่เคยพอ
คอยวิ่งห้อหาเหตุผลว่ากลใด
จึงได้หยุดเพื่อจะหยัดให้ยืนมั่น
จึงได้กล้าที่จะฝันถึงวันใหม่
ที่จบจากพรากหายให้แล้วไป
ที่มีค่ามากความหมายคือวันนี้
ต่อกลอนกับคุณ ธรรมทัพบูรพา ณ
http://www.oknation.net/blog/thum/2007/08/03/entry-2/comment#read