เศร้าแสนในแดนมืด หัวใจเจ้าจางจืดจนหวนไห้ เธอกู่ก้องร้องกังวาลจากกองไพร เพราะหัวใจไหม้แล้วกับความรัก เส้นสายสีเสียงสดับโสต ทำนองโอดรำพันร้าวเกินสลัก รอยลึกลงไปในความรัก เพราะคนเขาไม่รักไม่เหลียวแล จบแล้วชีวีนี้ สิ้นสีสวยใสในดวงแข ดาวดับตะวันรอนด้วยอ่อนแอ วันนี้แพ้แล้วเจ้ารักลวง ... ต่อกลอนกับคุณสิงหา สัตยนนท์ ณ http://www.oknation.net/blog/pinitsatayanon/2007/12/23/entry-1/comment#read