29 พฤศจิกายน 2548 17:12 น.

ท่องเมฆา

Completely

ฉันจะท่องเมฆา

ตะลุยห้วงเวหาแห่งความฝัน

ซุกในอ้อมกอดสีแดงแสงตะวัน

เบื้องสวรรค์แห่งจันทร์ในคืนแรม

      ฉันจะท่องเมฆา

ในค่ำคืนแห่งดาวจรัสแจ่ม

ฟังเพลงพิณแห่งเทวีเสียงขุล่ยแต้ม

ฉันจะแย้มรอยยิ้มในคืนเหงา

      

      ฉันจะท่องเมฆา

โอบกอดภาพเงาแห่งความเศร้า

แด่ความรักที่จรจากไปจากเรา

หากความฝันจะปัดเป่าให้เศร้าคลาย

      ฉันจะท่องเมฆา

พลางเรียกหารักแท้คนสุดท้าย

เพื่อจูงจับมารับฉันในฝันปลาย

เรากอดก่ายสายรักสลักทรวง

      

      เราจะท่องเมฆา

ตราบสิ้นคืนฝันฟ้าดาราร่วง

อบแสงแดงแห่งรักในความลวง

... ... ...

หัวใจกลวงยังเฝ้าค้นคนความจริง				
28 พฤศจิกายน 2548 07:02 น.

แคนโต้บทที่ 3 : เมื่อเข็มนาฬิกาของเราเดินตรงกัน

Completely

เข็มสั้น 
เข็มยาว 
เดินไปทางเดียวกัน 

ฉัน 
เธอ 
เคยเหมือนกับเข็มคู่นั้น 

เวลาที่เลยผ่าน 
ความทรงจำยังคงอยู่ 
หากเวลานั้นไม่รั้งรอ 

เธอรัก 
ฉันรัก 
ความรักของเราเล่า 

ปัจจุบันไม่เคยหยุด 
อดีตกลับนิ่งเงียบ 
รอให้ใครเข้าไปพบ 

เข็มสั้น 
เข็มยาว 
เราไม่อาจเดินเคียงกันอีกแล้ว 

รัก 
ฉันรัก 
ฉันรักเธอ 

พรุ่งนี้ 
วันไหนเล่า 
สองเข็มจะเดินด้วยกัน 

ปาฏิหารย์ 
ความเป็นจริง 
ฉันยังคงแอบหวัง 

ฉันรัก 
เธอรัก 
เรารักกัน 

สักวัน 
เวลาจะหยุดอยู่กับที่ 
เราจะเดินจูงมือกัน 









ฉั น รั ก คุ ณ

แ ล ะ

คิ ด ถึ ง คุ ณ เ ห ลื อ เ กิ น				
28 พฤศจิกายน 2548 06:55 น.

แคนโต้บทที่ 2 : สอยจันทร์

Completely

จันทร์บนฟ้า 
คนบนฟ้า 
ทำไมสูงจัง 

เอื้อมมือคว้า 
เงาสะท้อนเข้าตา 
ตาพร่าด้วยน้ำตา 

คนบนฟ้า 
สูงเหลือเกิน 
แต่ฉันก็รักของฉัน 

จันทร์บนฟ้า 
จะต่อไม้ไปสอย 
สักวันคงถึง				
17 พฤศจิกายน 2548 03:55 น.

กระทงแห่งวันเก่า

Completely

ลอยกระทง ณ ที่เก่า

ในเรื่องเล่ายังหวั่นไหว

แห่งชีวิตที่เปลี่ยนไป

กับหัวใจ ... ที่เปลี่ยนตาม

ณ ที่เดิม ที่ตรงนี้

ในคืนที่จันทร์อร่าม

โคมลอย ... ใจลอยตาม

กับคำถามที่เปล่ายิน

อยากจะถามเพียงเรื่องราว

แห่งวันเก่าที่ขาดวิ่น

เมื่อหัวใจ --- น้ำตาริน

รักของเรา ... จบสิ้นกัน

ลอยกระทง ณ ที่เก่า

ความรู้สึกยังไหวหวั่น

ปีเก่า ... เรามีกัน

หากวันนี้ ... ไม่มีแล้ว				
15 พฤศจิกายน 2548 07:37 น.

ฉันจึงมองเห็นความจริง

Completely

เหนื่อยจากวันเก่า 
หนี 
ไม่อยากเชื่ออีกแล้ว 

พอกันที 
เฝ้าวนเวียนซ้ำๆ 
ฉันไม่ต้องการ 

เดินเหม่อลอย 
ผ่านหลายที่ หลายสิ่ง หลายคน 
ฉันยังคงโดดเดี่ยว 

คุณ 
ก้าวเข้ามา 
บอกว่าอย่ากลัว 

ไม่เชื่อ 
คุณปลอบโยนให้หายตื่น 
เชื่อใจอีกสังครั้ง 

ที่รัก 
เพราะมีคุณ 
ฉันจึงมองเห็นความจริง




แคนโต้บทแรกที่โอเล่จะขอลองเขียนลงบ้านกลอนไทยของเรานะคะ ... อาจจะดูแปลกๆสักหน่อย เพราะโอเล่ก็เพิ่งลองเขียนดูเหมือนกัน ... แต่ก็จริงใจน้า ... อยากให้ลองอ่านกันดูค่ะ ลองลิ้มชิมรสเสพย์ศิลปะอีกทางที่เราไม่เคยลองดูไหมคะ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟCompletely
Lovings  Completely เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟCompletely
Lovings  Completely เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟCompletely
Lovings  Completely เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงCompletely